Verhard hart

De Eeuwige sprak tot Moshé:
Spreek de kinderen van Jisraël toe
Dat zij omkeren
En hun legerplaats opslaan voor Pie-Hachiroth
Tussen Migdal en de zee
Vóór Baäl-Tsefon
Daartegenover moeten jullie kamperen bij de zee
Dan zal Far’o over de kinderen Jisraël denken:
Ze zijn verdwaald in het land
De woestijn heeft hen ingesloten
En dan zal Ik het hart van Far’o hard doen zijn
Zodat hij hen achtervolgt
En Ik zal Mij eer verwerven
Door Far’o
En heel zijn leger
Want ervaren zal Egypte het dat
Ik de Eeuwige ben
Zo deden ze
Toen aan de koning van Egypte werd bericht
Dat het volk op de vlucht was
Veranderde de gezindheid van Far’o
En zijn dienaren
Tegenover het volk en zij zeiden:
Wat hebben we eigenlijk gedaan
Dat we Jisraël lieten heengaan
Zodat ze ons niet meer dienstbaar kunnen zijn?
Hij bespande zijn wagen
En zijn krijgsvolk nam hij met zich mee
Hij nam zeshonderd van zijn beste wagens
Met daarbij alle overige wagens van Egypte
En bevelhebbers over het geheel
De Eeuwige verhardde Far’o’s hart
Zodat hij de kinderen van Jisraël achtervolgde
Terwijl deze met opgeheven hand
Hun uittocht voortzetten
De Egyptenaren achtervolgden hen
En alle paarden en wagens van Far’o
Met zijn berijders
En zijn legermacht
Haalden hen in toen ze aan zee gelegerd waren
Bij Pie-Chiroth
Voor Baäl-Tsefon
Far’o kwam dichterbij
De kinderen van Jisraël sloegen de ogen op
En zagen in één oogopslag
De Egyptenaren achter zich aan komen
Toen werden de kinderen van Jisraël ontzettend bevreesd
En huilden tot de Eeuwige
En ze zeiden tegen Moshé:
Is het soms bij gebrek aan graven in Egypte
Dat je ons meegenomen hebt om in de woestijn te sterven
Wat heb je ons toch aangedaan
Om ons uit Egypte te voeren?
Hebben we je in Egypte niet duidelijk gezegd:
Laat ons met rust
En laat ons de Egyptenaren dienen
Want het is beter voor ons de Egyptenaren te dienen
Dan te sterven in de woestijn
Maar Moshé zei tegen het volk:
Wees niet bevreesd
Houd stand
En zie de hulp die de Eeuwige jullie vandaag zal verlenen
Want zoals jullie vandaag de Egyptenaren zullen zien
Zo zullen jullie hen nooit en te nimmer weer zien
De Eeuwige zal voor jullie strijden
En jullie hebben te zwijgen
De Eeuwige zei tegen Moshé:
Wat roep je Mij aan
Spreek de kinderen van Jisraël toe
Dat ze optrekken!
En jij, hef op je staf
Strek uit je hand over de zee
En klief haar
Zodat de kinderen van Jisraël midden in de zee
Op het droge kunnen gaan
Ik, Ik blijf het hart van de Egyptenaren verharden
En zij zullen hen achterna komen
Dan zal Ik Mij eer verwerven
Door Far’o
Door zijn wagens
En door zijn ruiters
De engel van God
Die het leger van Jisraël voor was gegaan
Trok weg van daar
En ging achter hen aan
De wolkzuil trok weg van hun front
En ging achter hen staan
Ze kwam tussen het leger van Egypte
En het leger van Jisraël
Daar was bewolking en duisternis
En hier verlichtte ze de nacht
De één kon niet bij de ander komen
Heel de nacht

Voor mij zitten twee momenten in de tekst
Die ik ontzettend grappig vind
Als het volk aan Moshé vraagt:
Waren er soms niet genoeg graven in Egypte
Dat we in de woestijn moeten sterven?
En als de Eeuwige tegen Moshé zegt:
Wat roep je mij aan?
Spreek de kinderen van Jisraël toe!
Voor mij is dit typisch Israëlisch

Het zijn de dagen voor Pesach
Als we herdenken dat we uit Egypte trokken
Eens waren we slaven
In het land van mijn hart
Lopen de vriendinnen op het tandvlees
Heel het huis moet worden schoongemaakt
Geen kruimeltje brood mag er achterblijven
In Nederland komt daar de voorjaarsschoonmaak vandaan
En als je niet je oude meel weggooide
Herinner ik me nog goed
Dan kwamen er rond deze tijd van het jaar beestjes in
Het klimaat is er naar
Er moeten boodschappen gedaan worden en gekookt
Op woensdagavond als de seideravond begint
Waarin we de barre tocht uit Egypte herdenken
En onze vrijheid vieren komt de familie
Vrienden
Tafels vol
Dertig mensen aan tafel is een intieme seider
En ik moet matzes prakken

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, once-we-were-slaves-story