Weemoedig oog

Toen viel Joséf zijn broer Binjamin huilend om de hals
En Binjamin huilde aan zijn hals
En hij kuste al zijn broers
En huilde terwijl hij hen omhelsde
Daarna pas konden zijn broers met hem praten
Het gerucht:
De broers van Joséf zijn gekomen!
Werd aan Far’o’s hof vernomen
En het werd in de kringen van Far’o
En zijn hovelingen goed opgenomen
Far’o zei tegen Joséf:
Zeg aan uw broers:
Laad uw lastdieren op
En reis terug naar het land Kena’an
Haal dan uw vader en uw gezinnen
En Kom naar mij toe
En ik geef u het beste van het land Egypte
Zodat u het vette van het land Egypte kunt eten
En u wordt opgedragen hun te zeggen:
Dit mogen jullie doen
Neem uit het Egypteland wagens voor uw kinderen
En voor uw vrouwen
Til daarop ook uw vader en kom
Laat uw oog met niet teveel weemoed
Op uw huisraad rusten
Want het beste van heel Egypteland is voor u
Zo deden de zonen van Jisraël
Joséf gaf hun wagens
Volgens bevel van Far’o
En gaf hun proviand voor onderweg
Aan ieder van hen gaf hij een stel mooie gewaden
Maar Binjamin gaf hij driehonderd zilverstukken
En vijf stel mooie gewaden
Zijn vader zond hij eveneens geschenken
Tien ezels die het beste van Egypte torsten
En tien ezelinnen die koren
Brood en voedsel droegen
Voor zijn vader voor de reis
Hij deed zijn broers uitgeleide
En toen zij weggingen zei hij tegen hen:
Wees niet bang onderweg
Zo trokken ze op uit het land Egypte
En kwamen in Kena’an bij hun vader Ja’akov aan
Toen ze hem vertelden:
Joséf leeft nog
Hij is zelfs heerser over het gehele land Egypte
Bleef zijn hart er koud onder
Want hij geloofde hen niet
Maar toen zij hem alle woorden
Die Joséf tot hen gesproken had
Overbrachten en hij de wagens zag
Die Joséf gezonden had
Om hem te vervoeren
Leefde de geest van vader Ja’akov weer op
En zei Jisraël:
Het is voldoende
Joséf, mijn zoon, leeft nog!
Ik wil hem zien voor ik sterf

De broers herkenden hun eigen broer niet
Ik herkende mijn broer en zus niet meer
Jaren niet gezien
Totaal van elkaar vervreemd
De enige die weten, of wisten
Want mijn zusje is overleden
En met mijn broer heb ik geen contact
Hoe het vroeger bij ons thuis was

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, home-sick-story


This entry was posted in @home, kunst, literatuur and tagged , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.