Losse flarden van gesprekken

Jehoedah vervolgde tegen Joséf:
Toen zei uw dienaar
Mijn vader, tegen ons:
Jullie weten dat mijn vrouw mij twee kinderen geschonken heeft
De één is van mij weggegaan en ik dacht:
Hij is zeker verscheurd
Want ik heb hem tot nu toe niet teruggezien
Als jullie ook deze van mij wegnemen
En er zou hem een ongeluk overkomen
Dan zouden jullie mijn grijze hoofd in verdriet
In het graf doen neerdalen
En als ik nu bij uw dienaar
Mijn vader
Kom en de jongen
Met wiens ziel de zijne zo verbonden is
Is niet bij ons
Dan zou hij als hij zag dat de jongen er niet was
Sterven
En uw dienaren hadden het grijze hoofd
Van uw dienaar, onze vader, in diepe ellende
Grafwaarts doen dalen
Want ik, uw dienaar
Heb me bij mijn vader borg gesteld voor de jongen
Door te zeggen:
Als ik hem niet bij u terugbreng
Zal ik tegenover u, mijn vader
Mijn leven lang als zondaar staan
Welnu laat dan uw dienaar in plaats van de jongen
Als slaaf voor mijn heer achterblijven
En laat de jongen met zijn broers teruggaan
Want hoe zou ik naar mijn vader kunnen vertrekken
Terwijl de jongen niet bij mij is
Ik zou het leed niet kunnen aanzien
Dat mijn vader zou treffen

Vandaag heb ik verkwanseld
Dat is misschien niet helemaal waar
Maar ik ben niet bezig geweest met
Zorgen voor de gehavende schilderijen
Opruimen
Schoonmaken
Of boodschappen doen
Ik heb getekend
Losse flarden van gesprekken
Als gedachten

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, art-story

This entry was posted in @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.