Museum van mijn hart

Toen zei hun vader Jisraël tegen hen:
Als het zo gesteld is
Doe dan dit:
Neem van het allerbeste van het land
In jullie zakken mee
En breng het als geschenk naar de man
Een beetje balsem
Een weinig honing
Specerijen en laudanum
Pimpernoten en amandelen
En neem dubbel geld mee
Ook het geld dat boven in jullie voederzakken was teruggelegd
Moeten jullie weer mee terugnemen
Misschien was het een vergissing
En jullie broer…
Neem hem dan
Maak je gereed
En ga terug naar de man
En moge God
De Almachtige
Jullie bij deze man barmhartigheid doen vinden
Zodat hij jullie andere broer Binjamin
Met jullie weg laat gaan
En wat mij aangaat
Moet ik dan kinderloos worden
Dan word ik het maar
De mannen namen dat geschenk
En het dubbele geld
En Binjamin met zich mee
Zij reisden af naar Egypte
En kwamen weer voor Joséf te staan
Toen Joséf Binjamin bij hen zag
Zei hij tegen zijn huismeester:
Breng de mannen naar binnen
Slacht wat geslacht moet worden
En maak het gereed
Want deze mannen zullen met mij het middagmaal gebruiken
De man deed zoals Joséf gezegd had
En bracht de mannen in het huis van Joséf
De mannen waren bang
Omdat ze in het huis van Joséf gebracht werden
En zeiden:
Om het geld dat de eerste keer
In onze zakken is teruggelegd worden we binnengebracht
Om ons te overrompelen en te overvallen
En ons als slaven te nemen met onze ezels
Ze traden toe op Joséfs huismeester en spraken met hem
Aan de ingang van het huis
Ze zeiden:
Ach mijnheer
We zijn al eens eerder hierheen gekomen
Om voedsel te kopen
En toen gebeurde het
Dat aangekomen in de herberg
We onze voederzakken openden
En daar lag ieders geld bovenin de zak
Ons eigen geld
Het totale bedrag
Maar we hebben het weer mee teruggebracht
Ook ander geld hebben we met ons meegebracht
Om eten te kopen
We weten niet wie ons geld in de voederzakken gestopt heeft

Vandaag heb ik afscheid genomen
Van het museum van mijn hart
Ik kan niet langer
Mijn energie geven
Aan alles wat ik belangrijk vind
Het kost me te veel
De laatste ooginfectie
Nog steeds sluimerend
Begon in maart 2020
Toen ik dienst had
Een week voordat corona
Het hele land plat legde
En musea sloten
Lang geleden
Het heeft me veel gekost
Mijn hart
Mijn longen
Mijn adem
En mijn vrijheid
Nu wil ik proberen
Ergens dichterbij
mijn hart ophalen
Oi va voi
Hoe mijn hart verlangt naar kunst
En troost

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, hartpijn-story

This entry was posted in @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.