Intens verdrietig

Joséf was naar Egypte gebracht
Potifar, de hofdignitaris van Far’o
De overste van de lijfwacht
Een Egyptische heer
Kocht hem uit handen van de Isma’elieten
Die hem daarheen hadden gevoerd
De Eeuwige was met Joséf
Hij was een man die geluk had
Hij mocht in het huis van zijn Egyptische heer blijven
Toen zijn heer zag dat de Eeuwige met hem was
En dat de Eeuwige hem alles wat hij verrichtte liet gelukken
Kwam Joséf bij hem in de gunst
En mocht hij zijn persoonlijke bediende zijn
Hij stelde hem aan over zijn huis
En gaf hem alles wat hij had in beheer
Vanaf het moment dat hij hem had aangesteld over zijn huis
En over alles wat hij bezat
Zegende de Eeuwige het huis van de Egyptenaar ter wille van Joséf
En toen nu de zegen van de Eeuwige rustte
Op alles wat hij in huis, zowel als op de akkers bezat
Liet hij alles wat het zijne was aan Joséf over
En bemoeide zich
Met hem naast zich
Met niets anders
Dan met het brood dat hij at
Joséf was mooi van gestalte
En zag er knap uit
Na deze gebeurtenissen liet de vrouw van zijn heer
Het oog op hem vallen en zei:
Kom bij me liggen
Maar hij weigerde
En zei tegen de vrouw van zijn heer:
Kijk eens, mijn heer bemoeit zich
Met mij naast zich
Met niets wat er in huis gebeurt
En al wat hij heeft gaf hij mij in handen
Hijzelf is in dit huis niet groter dan ik
En niets heeft hij mij onthouden
Behalve u
Omdat u zijn vrouw bent
Hoe zou ik nu dit grote kwaad kunnen doen
En zondigen tegen God?
En hoewel zij dag in dag uit Joséf aansprak
Gaf hij er geen gehoor aan
Om bij haar te liggen
En met haar te verkeren
Maar op zekere dag gebeurde het
Dat hij in huis kwam om zijn werk te verrichten
En terwijl er niemand van de huisgenoten binnen was
Greep ze hem bij zijn kleren vast terwijl ze zei:
Kom bij me liggen!
Maar hij liet zijn kledingstuk in haar handen achter
Vluchtte en ging naar buiten

This spells trouble
Die verwende Joséf
Armzalig door zijn broers verkocht
Leeft in de weelde van zijn heer
Maar oi va voi, de vrouw des huizes gooit roet in het eten
En wil hem voor zichzelf
Zodat hij zijn beschermer bedriegt
Je kunt er op wachten dat het mis gaat

Vandaag de schilderijen opgehaald
Ze bleken zeiknat te zijn
Hebben met water te maken gekregen
Natte vloer in een kelder
Een houtenpaneel met mozaïek ligt in de huiskamer te drogen
Met dikke kunstboeken om het kromgetrokken hout weer recht te krijgen
Het is met geen pen te beschrijven hoe verdrietig het me maakt
Nóg een deel van mijn werk kapot, beschadigd, aangetast
Wat een titanenslag om de boel veilig en bij elkaar te houden

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, moedig-voorwaarts-story

This entry was posted in @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.