Aan ontucht gewijde vrouw

Jehoedah zei tegen zijn schoondochter Thamar
Van wie hij dacht dat ze een publieke vrouw was:
Ik zal je een geitenbokje van de kudde sturen
Waarop ze zei:
Als u me een onderpand geeft totdat u het stuurt
Hij zei:
Wat voor pand zal ik je geven?
En zij zei:
Uw zegelring, uw koord en uw stok die u in uw hand hebt
Hij gaf het haar en had gemeenschap met haar
En zij werd zwanger van hem
Ze stond op en ging heen
Legde haar sluier af
En trok haar weduwkleed weer aan
Jehoedah zond het geitenbokje
Door bemiddeling van zijn vriend
De adoellamiet
Om het pand in ontvangst te nemen
Maar die vond haar niet
Hij vroeg de mannen van haar woonplaats
Waar is toch die aan ontucht gewijde vrouw
Die bij ‘Enajim aan de weg zat?
En zij zeiden:
Hier is geen aan ontucht gewijde vrouw geweest
Hierop keerde hij naar Jehoedah terug en zei:
Ik heb haar niet gevonden
En ook de mannen van de plaats zeiden:
Er is hier geen aan ontucht gewijde vrouw
En Jehoedah zei:
Ze mag het houden
Als wij maar niet tot mikpunt van bespotting gemaakt worden
Ik heb haar het bokje immers gestuurd
Maar jij hebt haar niet kunnen vinden
Ongeveer drie maanden later berichtte men Jehoedah:
Thamar, uw schoondochter
Heeft de hoer gespeeld
En zij is ten gevolge daarvan zwanger geworden
Toen zei Jehoedah:
Breng haar naar buiten
Opdat zij verbrand wordt
Terwijl zij naar buiten gebracht werd
Zond zij haar schoonvader het volgende bericht:
Van de man aan wie deze dingen toebehoren ben ik zwanger
En zij zei:
Probeer toch te herkennen van wie deze zegelring, snoeren en staf zijn
Jehoedah herkende het en zei:
Zij staat meer in haar recht dan ik
Want ik heb haar immers niet aan mijn zoon Shélah gegeven
Van toen af had hij geen gemeenschap meer met haar
Toen het tijdstip van haar bevalling was aangebroken
Bleek zij een tweeling bij zich te hebben
En bij de verlossing stak één zijn hand uit
De vroedvrouw nam een scharlaken rode draad
En bond die om zijn hand terwijl ze zei:
Deze kwam het eerst tevoorschijn
Hij trok zijn hand terug
En daar kwam zijn broer tevoorschijn
En ze zei:
Hoe krachtig heb je je daar doorheen gebroken
Dus noemde ze hem Perets; baanbreker
Daarna kwam ook zijn broer
Om wiens hand de scharlaken rode draad was
Die noemde men Zerach; stralende

Morgen komen de schilderijen thuis
Ben daar opgewonden over
Ze krijgen een plek waar ik er elk moment
En altijd bij kan in de extra berging

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, kinderen-van-mijn-lege-schoot-komen-thuis-story

This entry was posted in @home, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.