Diep verankerd

Ze gaven Ja’akov alle vreemde goden
Die in hun bezit waren
En alle ringen die ze in de oren droegen
En Ja’akov begroef ze onder de terebint die bij Shechem is
Toen trokken ze op
En een angst voor God viel over de hen omringende steden
Zodat die de zonen van Ja’akov niet vervolgden
Ja’akov kwam aan in Loez
Dat in het land Kena’an ligt
Dat is Beth El
Hij, met al het volk dat bij hem was
En daar bouwde hij een altaar en noemde de plaats
God-van-Beth-El
Want daar had God zich aan hem geopenbaard
Toen hij vluchtte voor zijn broer
Deworah, de min van Riwkah, stierf daar
En werd beneden Beth El onder de eik begraven
Die men ‘eik van het huilen’; Alon Bachoeth, noemt
Nogmaals verscheen God Ja’akov
Bij zijn terugkomst uit Paddan-Aram
En Hij zegende hem
God zei hem:
Je naam is Ja’akov
Voortaan zul je niet meer Ja’akov genoemd worden
Maar Jisraël zal je naam zijn
Hij noemde hem Jisraël
En God zei hem:
Ik ben God, de Almachtige
Wees vruchtbaar en vermeerder je
Een volk, ja een menigte volkeren zullen uit je ontstaan
En koningen zullen uit je voortkomen
En het land dat Ik Awraham en Jitschak gaf
Geef Ik jou
En ook nà jou zal Ik het land aan je afstammelingen geven
God trok zich van hem terug
Weg van de plaats waar Hij met hem gesproken had

De plaatsen waarover gesproken wordt ken ik
Ik werkte voor het nieuws
In Beth El sprak ik met de settlers
Religieuze extremisten
Veel uit Amerika
Die vochten voor hun illegale nederzetting op ‘Heilige Grond’
Bezet gebied
En ik zag hoe ze hun villasteden achter tralies bouwden
En ik dacht
Ik begrijp het niet
Wie wil er zo leven?
Maar begrijp nu dat het diep in de torah verankerd ligt
De oneerlijkheid

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, my-story-story