Hartpijn

Ja’akov hervatte zijn reis
En ging naar het land van de oosterlingen
Hij keek uit en ja
Daar was een bron in het veld
En er waren drie kudden kleinvee gelegerd
Want uit die bron gaf men de kudden te drinken
De steen op de opening van de bron was echter groot
Als alle kudden daar bijeen waren
Wentelde men de steen van de bronopening af
En als men het vee te drinken had gegeven
Bracht men de steen weer op zijn plaats
Op de opening van de bron
Ja’akov zei tegen hen:
Broeders, waar komen jullie vandaan?
En zij zeiden:
Van Charan
Toen vroeg hij hen:
Kennen jullie dan Lawan
Zoon van Nachor?
En zij zeiden:
Die kennen wij
Toen vroeg hij hun:
Gaat het hem goed?
En zij zeiden:
Ja, daar komt juist zijn dochter Rachél met de schapen
Kijk eens, zei hij
De dag is nog zo lang
Het toch nog geen tijd
Dat de kudden bijeen gedreven worden
Geeft ze te drinken
En gaat verder weiden
Maar zij zeiden:
Dat kunnen wij niet voordat alle kudden bijeen zijn
Dan kan men pas de steen van de bronopening wentelen
En kunnen wij het kleinvee te drinken geven
Hij was nog met hun in gesprek
Toen Rachél met het kleinvee van haar vader aankwam
Want ze was herderin
Toen Ja’akov door Rachél
De dochter van Lawan
Broer van zijn moeder
En het kleinvee van zijn oom Lawan zag
Kwam hij naderbij
Wentelde de steen van de bronopening
En gaf het kleinvee van zijn oom Lawan te drinken
En hij kuste Rachél
En begon te schreien
Toen Ja’akov Rachél vertelde
Dat hij een bloedverwant van haar vader was
En een zoon van Riwkah
Liep ze vlug heen om het haar vader te vertellen

Mijn hart doet pijn
Die mooie rooie is weer getrouwd
Begin januari
Dat heb ik terug moeten vinden
We spreken blijkbaar niet meer
Nooit meer intieme gesprekken
Denk ik
Hoe het gaat
Ongemakkelijke vragen
Die ik stelde
En nu blijf ik maar denken
Welke vragen
Wat heb je niet verteld
Ik dacht
Dat we voor altijd vrienden waren

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, heartache-story