Eruit

Weer wachtte Noach zeven dagen
En zond de duif weg
Die kwam niet meer bij hem terug
In het zeshonderdeerste jaar
In de eerste maand
Op de eerste dag
Was het water aan het opdrogen op aarde
Noach verwijderde de bedekking van de ark
Hij keek, en ja, de aarde was aan het drogen
En in de tweede maand
Op de zevenentwintigste dag
Was de aarde droog
God sprak tot Noach:
Ga uit je ark
Jij en je vrouw
En je zonen en de vrouwen van je zonen met jou
Alle dieren die bij je zijn
Alle levende wezens
De vogels, het vee en al wat kruipt
Laat ze met jou eruit gaan
Zodat het ervan krioelt op aarde
Ze zullen vruchtbaar zijn
En zich vermeerderen op aarde

Pittig dagje
Fysiek zwaar
Vaak
Heel vaak
Al die trappen
Vierde etage
Op en neer
Eruit akte getekend posten
Naar de vuilcontainers
En weer terug naar boven
In het dichtgetimmerde kasteel van de jonkvrouw
Die helemaal alleen boven
Voor haar leven heeft gevochten
En nu uitgeput
Haar spullen in dozen stopt
In de elfde maand
Op de negenentwintigste dag
Verhuizen

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, moving-on-story

This entry was posted in @home, @Work, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.