Rustiger Vaarwater

God dacht aan Noach
En aan alle in het wild levende dieren
En aan al het vee dat bij hem in de ark was
God joeg een wind over de aarde
Zodat het water rustiger werd
Toen werden de bronnen der ondergrondse watermassa’s gesloten
En de sluizen van de hemel
En de regen uit de hemel hield op
Het water ebde weg van de aarde
Nam af na honderdvijftig dagen
En de ark kwam tot rust op het gebergte Ararat
In de zevende maand
Op de zeventiende dag

De contouren van een oplossing
Zijn als concept naar me toegezonden
Einde van de dag
Omdat nog een hele dag onder spanning
Immers best een optie was
Ik ben doodmoe
Het is nog niet klaar
Er is nog niet getekend
Morgen meer

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, morgen-beter-story