In de keuken van de snoge

In de keuken van de snoge worden lekkere gerechten voorbereid voor de barbecue. Na mijn dienst in het museum van mijn hart, vraag ik of ik kan helpen.
Een vriend maakt de lekkernijen voor de mishpacha, de goegemeente.
Ze kennen me niet, want ik ben altijd aan de overkant.
Ze weten het niet, maar de esnoga is mijn huis.
Hier trouwden mijn grootouders onder de choepah.
Hier liepen ze voor de oorlog, toen alles nog gewoon was.
En als er gekookt wordt dan ben ik er graag bij.
Proeven, de geheimen van mijn genen, de smaken van mijn hart, de Nederlandse interpretatie en mijn afkomst.
Als ik de naam van mijn moeder noem, komt er een grijns op het gezicht van de shammash (die ze daar anders noemen).
Ohhh, zegt hij enthousiast, we rollen de rode loper uit, jij bent royalty.
Ik moet lachen, maar het doet mijn hart goed dat iemand de naam van mijn moeders familie kent.
Hij vertelt dat hij vaak in de winter-snoge is en dan kijkt naar de namen en zich afvraagt waar ze zijn gebleven. Hij kan niet geloven dat er niemand meer… Waar zijn ze, de namen van Sefardische glorie?

Hier ben ik
Mijn moeder werd ondergedoken
Ondergebracht
Ik kom lekker koken
En praten met een vriend

Shabbat Shalom,

Jezzebel,
Tussen water en water


Art: Pascale, EL, detail Naam, Hidden Mother Series, september 2017

This entry was posted in Jezzebel's eye, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.