Afgelopen dagen heb ik geprobeerd mijn grenzen veilig te stellen.
Dat zijn nog hele toeren met de mensen die je leuk vindt en van wie je houdt.
Die je niet wilt kwetsen want je kent de pijn van afwijzing.
Verder ben ik bezig met mijn art The Hidden Mother-series, het duurt forever, een jaar al.
Heel wat werkstukken verder geborduurd.
Ik begon ermee toen het me duidelijk werd dat een chronische oogziekte me steeds verder het zicht zal benemen.
Nu ben ik de pijn aan het raken, nieuw werkstuk, een wond zo diep.
Ik ben ‘het broertje’ aan het zoeken, onnoemelijk veel tranen.
Dit is het logo, meer dan 7 maanden aan gewerkt, sinds vorig jaar december, weinig licht.
Ik heb mijn ogen gemarteld om het verhaal van mijn hart te kunnen vertellen.
Mijn trauma, en alles wat daarbij hoort.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Pascale, Hidden Mother-series, logo, borduurzijde op papier (A3) en diverse materialen om te lappen en de boel bij elkaar te houden, ooggaasjes bijvoorbeeld.
