In de ochtend spreek ik met mijn mooie denkende vriendin
Uurtje voordat de storm losbarst en ik voel het zwellen
Ze denkt dat ik bang ben en begint me opgewonden gerust te stellen
Ik was zeker bang, maar ik had de boel onder controle
Uit de huiskamer en het atelier blijven
Slaapkamer of het kamertje van mijn mooie denkende vriendin in
Alles van waarde
Ze is er geloof ik 1 keer geweest
Soms noem ik het de schatkamer
Daar staat de Singer naaimachine van mijn oma
De knopendoos die mijn oom voor haar in elkaar heeft gezet
En het radertje met mijn moedersinitialen
Jammer genoeg kan ik niet met de machine overweg
Daar heb ik even gezeten om met haar te praten
Kiss the storm for me, zei ze,
Bij haar wordt het monster deze avond verwacht
Ze denkt dat het dezelfde is, ietsje afgezwakt
120 km per uur, zegt ze,
Maar ze woont niet direct aan de kust en ik denk dat ze oké is op de onderste verdieping
Ik heb gewenst dat de wind die Tel Aviv raakt gentle zal zijn
Maar hoe kun je gentle zijn met 120 km per uur
Daarna ben ik naar bed gegaan
Wachten, luisteren, wat breekt er, wanneer moet ik gaan bellen en regelen, misschien helpen
Het lawaai was verschrikkelijk
Ik moest steeds denken
Tohoe vavohoe, als er nog chaos in de schepping is
We hebben het overleefd, behalve het dakluik op de gang van mij en mijn buurvrouw is alles heel gebleven.
Pittig dagje
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Pascale, Good bye, mei 2005, ik snap wel waarom het niet meer bestaat, ik was nog maar net met kunst bezig en ik heb er een zooitje van gemaakt
