Als het hommeles is in het land van mijn hart
Heb ik de neiging om me weg te draaien
Ik kan dat nieuws niet verdragen
Vroeger versloeg ik het
Nu kan ik het niet aanhoren
Zeker niet bekijken
Al die doden, gewonden, meningen
Pijn en verdriet
Ik lees geen kranten
Geen televisie
Geen radio
Ik ben met een nieuw kunstwerk bezig
Recycle-thema
3D Origami
Gevouwen papier
Ouwe boeken
Nutteloze mededelingen
Tijdschriften die ik niet kon weggooien
Het wordt Pinocchio
Zoals we die vroeger thuis hadden
En ik noem het
My Mothers Magazines
Shabat Shalom
Jezzebel,
Tussen water en water
Je kunstwerk klinkt veelbelovend. Ach, ik kan mij je dubbele gevoelens over jouw land goed voorstellen. Bijna niet in evenwicht te houden. Nieuwsberichten zo gekleurd. Moeilijk nu. Hoe zeg je (jij) dat: kunst troost?
Prachtig verwoord, zo is het en ben benieuwd naar het werk. De titel is fantastisch.
Mooi. Pinocchio zal het (woord)werk zijn c.q. het tegenwoord-werk zijn als de bloeddorstigen zich terugtrekken om zich over twee of drie dagen vervolgens te rechtvaardigen.
Vandaag een demonstratie in Amsterdam, vroeger de stad waar iedereen welkom was. Het wordt hier steeds ondraaglijker.
Noem je dat hommeles in het land van je hart? Rakettenregens!