Je hebt tijdje niets van me gehoord
Omdat ik het moeilijk vind
Steeds weer samenvatten
Dat het niet goed gaat
Te vaak ben ik boos
Verdrietig, teleurgesteld, wanhopig
Ik word er zelf misselijk van
Glijdende schaal
Dikke tranen
Mijn gedachten steken schril af
Tussen al die positieve verhalen
Uitjes, feestjes, kookpartijtjes
Ik kan slechts over armoede vertellen
Die van mijn lijf
En mijn ziel
Misschien dat het straks beter gaat
Maar ook dat durf ik niet hardop te zeggen
Misschien wordt het nooit meer beter
Jezzebel,
Tussen water en water
Frans Zwartjes
Please hon, let Artie help you.
zelfde ellende, maar met een zonnetje ziet het er wel beter uit… x
Jezzebel wat groots dat je je ware ik hier telkens weer durft te beschrijven.
Arm maar super rijk van geest!
Ook ik voel me niet fijn, het zelfde laken en pak zelfs nu de zon gratis schijnt, misschien juist daarom nog wat extra niét. Hersenkronkels soms niet te volgen gevechtjes!
Al dat blije.
Oké ga mijn best weer doen voor die ene glimlach en wat wroeten in de aarde, wilde bloemen zaaien.
Sterkte&Liefs
Teveel vijanden, dat is het, denk ik.
Steniging is ook niet leuk, maar dat duurt niet zo lang.
Ik probeer mijn eigen baan te maken. Zonder veel succes, maar het laat me in ieder geval tijdelijk mijn problemen vergeten. Tot het geld op is.
Sorry Jezz dat je door een rough pad gaat.
Je bent nog altijd een grote inspiratie voor me!
Veel liefs vanuit NYC!!!!
Je bent een ster, Jezz, en een survivor. Hang in!
Overigens vraag ik mij ook wel eens af of het fenomeen bloggen misschien zijn langste tijd gehad heeft. Je kunt niet altijd negatief zijn, maar steeds maar positief is ook vermoeiend.
Je hebt een unieke stijl en je doet prachtige dingen met kunst. Je bent een van de weinige NL-bloggers die dingen naar een hoger plan tilt.
zien soms
witjes