Ik voel me als een kind in de hongerwinter
Blij met afgedankte wollentrui
Meer dan twee jaar onder het bestaansminimum
Dat betekent van alles
Dan hebben ze je geest vernield
Je wilskracht vernietigd
En je dromen zijn bevuild
Ik probeer er niet aan te denken
Ik heb het warm
In die vervilte van de bedeling gekregen wollen trui
Voor shabat een plofkippetje
En een aardappel, geroosterde tomaat
Het is een schande dat ik zo moet leven
Maar het universum
Heeft me in de steek gelaten
As much as the universe loves
Mijn mooie denkende vriendin
So much it shrugs it’s shoulders
Voor mijn pijn
En verdriet
Shabat shalom,
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Frans Zwartjes
Geen woorden voor ……. Uit pure nood gedeeld, dat zegt genoeg.
Het universum heeft je niet in de steek gelaten.
Ook al voelt het vaak zo.
Je wordt op de proef gesteld. All will be okay.
Sterkte Jezz!
Het universum heeft niet enkel mooie belevenissen voor ons in petto. Ik kende een blogster die zou hebben gezegd: ‘such is life’. Het beste dat ik ken voor de kou is fleecespul. Je trekt het aan en hebt het onmiddelijk al warm.
hé universum, laat die wollentrui nog wel even in de steek!