Als een hond die tegen paaltjes piest

500-Julius-Hofmann-7

Sinds ik last heb van mijn longen
Dat zeg ik misschien verkeerd
Sinds ademen iets is dat niet vanzelf gaat
Met horten en stoten komt
Heb ik last van uw welriekend lijf
Geurtjes en sprays waarmee de lijflucht worden verdoezeld
Benemen me de adem
Kriebelen mijn neus
Dus heb ik tegenoffensief in werking gezet
Sodemieter maar op
Met je dikke, vette, goedkope odeur
Old Spice
Cacharel
Ik heb nog kwaliteitsparfum
Op het medicijnkastje
Uit een tijd dat ik die kon betalen
Daar besprenkel ik me dan mee
Als laatste hond die tegen paaltjes piest
Jouw geur
Bedwelmt door die van mij
Issey Myake waarmee ik je onder spuit
Mijn geur
Over die van jou
Ik kan niet ademen
Die goedkope luchtjes
Gebruik liever niets
Wees jezelf
Dan kan ik je besnuffelen

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Julius Hofmann

This entry was posted in kunst, literatuur and tagged , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

3 Responses to Als een hond die tegen paaltjes piest

  1. liefde gaat niet door de maag, maar door de neus… x

  2. gingy001 says:

    Weer een mooie aflevering, zoals altijd!
    Lieve groet,
    A.

  3. ruiken is sexy as fuck

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.