Ik was bij Dirk en kocht een fles cola.
1,88 staat er op de teller.
Dat is 1,90, zegt de kassière.
Ik heb gepast tot 1,87.
Door een muntstuk van 2 euro cent.
Ze weigert.
Wij ronden af, zegt ze.
Dat is niet waar, zeg ik, pinnen graag.
Zuchtend drukt ze de knop in voor automatisch betalen.
Dat afronden werkt niet twee kanten op.
De ene cent die ik tekort kom, weigert ze te accepteren.
Maar ik moet 2 cent verschil gewoon slikken.
Tot overmaat van ramp biedt een mevrouw achter me 5 cent aan om het verschil te compenseren.
Beschaamd weiger ik.
Daar gaat het niet om.
Mijn twee centen zijn niets waard.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Kirsty Mitchell
In België worden de muntstukken van één en twee cent nog gewoon gebruikt. Zelf vind ik dat niet prettig, al dat kleingeld op zak.
weer eens tijd to put in ‘my two cents’ worth.
bij het lezen van dit artikel moest ik aan jou denken.
http://www.haaretz.com/blogs/a-special-place-in-hell/.premium-1.541040
1-fucked up;
2-maar zo herkenbaar.
Robots!
een tijd terug was ik bij de Aldi en de kassiere stond erop niet af te ronden en 1 cent te krijgen. Warempel had ik nog een 2 centstuk ergens zweven. Maar ik dacht bij mezelf;duitse mentaliteit. Nederlanders ronden af; die willen niet alles centen tellen bij de kasopmaak. 😉 pinnen is nog beter.
of ¢)
Wat zei ik 2 jaar terug? burgeroorlog.Niks arabisch lente-demokratie.Machtgreep van broederschap.Zal uitbreiden.
Breid het nu niet uit is het MO overgeleverd aan de broederschap en alles is er voor een WO3, met repercussies in europa.