Strandtijger – Wie is er bang voor Virginia Woolf?

Wat mij de laatste tijd vooral opviel is dat de Nederlander een nogal bangig aangelegd persoon is.
Misschien moet ik het anders zeggen.
De regering schept er behagen in haar burgers stevig te laten bibberen en beven.
De minst geringe weersomslag, laten we zeggen een daling van het kwik van een luttele tien graden, is in dit land al snel code oranje.
Temperaturen boven de dertig graden verleidt de NS om treinen preventief aan het perron te houden. Jawel, paniekvoetbal . Er mocht een bovenleiding knappen.
Boven de 35 graden is aanleiding voor menig pr-gevoelig concern of ambtenaar gratis waterflesjes uit te delen. In Zandvoort kon je direct uit de trein het strand op bij Thalassa je gemeente pilsje tappen. NS is daar iets zuiniger in. Vandaag kon je bij de kiosk een gratis ‘glaasje water’ halen in zo’n smerige koffiebeker. Met excuses voor het ongemak.
Ja, de Nederlander dient in al zijn angst getroost, gesust en gewiegd te worden.
Waarschijnlijk door gebrek aan een echte vijand, beeft dit volk vooral bij aangekondigde rampspoed.
En mocht u onverhoopt denken hier met een onvervalste strandtijger te maken te hebben, u heeft het mis.
Ik lig in stukken ergens tussen Chof Metzitzim en Gordon Beach.
In Tel Aviv.

Wie is er bang voor Virginia Woolf?

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Claire Pestaille