Aspect van kapitalisme waar ik nog niet eerder aan gedacht heb, zegt mijn mooie denkende vriendin.
Deze ochtend spreek ik haar, in tranen.
Teleurgesteld, boos en machteloos.
Wat kan ik doen?
Niets anders dan glimlachen als de secretaresse belt.
Beleefd blijven en een nieuwe afspraak maken.
Paar uur voordat de visite verwacht werd.
Alles voor niets gedaan.
Voorbereidingen, te dure boodschappen, poetsen, selecteren van de art, de zenuwen, al die energie.
De macht om teleur te stellen zonder er ook maar iets voor te betalen, gaat mijn vriendin verder.
Het gaat over machtsongelijkheid.
En de ander blijft met een kater achter.
Na de koshere wijn achterover te hebben geschlokt ben ik naar bed gegaan.
Eind augustus nieuwe kans.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Philip Mechanicus
je gaat exposeren?
rel⁝⁝⁝f!
Zomaar..vergeet ik al mijn ingewikkelde problemen..als ik 10 seconden naar dat meisje met het ijsje lekker hangend tegen die scooter kijk! Soms is het leven tot onze opperste verbazing, ook in augustus, veel ongecompliceerder als we moeizaam dachten…
“Teleurgesteld, boos en machteloos.
Wat kan ik doen?”
Ik denk:
How about niets verwachten en alles dat je krijgt ontvangen met grace
omdat dit het juiste is op het moment?
That to me makes my life draagbaar en altijd een blessing!
😉
⁝⁝⁝⁝⁝⁝⁝⁝i