Voor het station van Zandvoort wordt een zandkasteel gebouwd. Van top tot teen gedrenkt in symboliek volgens een handig zoveel stappenplan en een foto. Bovenaan komt het casinogebouw al tevoorschijn en een verdieping lager snelt een ouderwetse racewagen naar beneden langs de watertoren.
Het is nog niet af, dit staaltje onvervalste toeristische kitsch waarmee de badplaats bezoekers hoopt te trekken en te charmeren. Onderaan komen nog; een balletje stuiterend over het roulette wiel en een stapeltje speelkaarten. Hemel en hel, Holland Casino vaart er wel bij. Ik weet dat omdat dit beeld, gemaakt door een andere leuke jongen of meisje, vorig jaar voor mijn deur stond. Tussen het casino en mijn balkon stond het toen daar met precies dezelfde verleidingskunsten gokdriftige dagjesmensen het paleis van fortuin binnen te lokken.
Nu zijn ze nog niet begonnen met de building van de beelden aan zee voor mijn deur, gemaakt van zand en vermengd met cement voor meer grip.
Goddank, dacht ik eerder al, toen ik op de bus wachtte. Nog even geen hijskranen, geen drilboren of verstuivend materiaal.
‘Ja mooi he,’ zegt een oudere heer tegen een oudere dame die een buurtbabbel houden in de abri. ‘Doen ze ieder jaar, het is een wedstrijd. Twee jaar geleden waren het de Nederlandse kampioenschappen. Vorig jaar de Europese. Dit jaar gaat het om de wereldtitel, maar Zandvoort is er niet bij.’
De man zwijgt, maar vergoelijkt dan: ‘Ze vonden het te veel. Vorig jaar en het jaar daar voor hebben ze ook al meegedaan. Knap hoor al die beelden in het dorp en op de boulevard, maar ze gingen wel snel kapot. Dit jaar zou te veel zijn.’
Goddank, denk ik opnieuw, niet die rotzooi op mijn balkon bij een stevige storm, lastig schoonmaken die klevende cementkorrels. Zandkastelen zijn spuuglelijk.
Thuis vraag ik me af hoe het moduleren van een nieuwe ronde beelden die meedingen aan de WK Zandsculpturen te veel kan zijn en waarom er geen vrijdenkers met die beelden aan de slag gaan.
Jezzebel,
Tussen water en water
Foto: Pascale, Sissi, augustus 2011
Om 2 redenen, denk ik.
Die zandsculptuur-makers zijn eigenlijk meer artiesten dan kunstenaars.
Zandsculpturen zijn zo origineel als een afbeelding van een betraand jongetje.
Toch zou ik er heel wat voor over hebben om daar zandsculpturen te zien van een kunstenaar. Als eens iemand met liefde iets gaat maken en niet om het effect of de commercie.
Zandsculpturen zijn spuuglelijk. Het lijkt me voor een kunstenaar wel een uitdaging om iets ‘met liefde’ te maken van dat zand. Een mooi abstract werk misschien? Zand is een fantastisch materiaal, maar de toevoeging van cement maakt dat het een van zijn belangrijkste eigenschappen kwijt raakt, de snel veranderende cohesie onder invloed van vocht. Sisi is nog steeds mijn held, omdat ze volgens overlevering heen en weer liep van Zandvoort naar Noordwijk, 36 kilometer afzien.
@Blew, in Zandvoort wordt Sissi aanbeden. Ik dacht dat ze alleen op de boulevard over de zee had uitgekeken en daarna snel weer haar appartement in gevlucht. Maar jij zult vast gelijk hebben. In een van de brieven werd Zandvoort ook een keer genoemd, vandaar de aanbidding.
ik ben goed in -stelen in het algemeen, en in luchtkastelen in het bijzonder.
@Dick, op warme dagen is de gebakken lucht in Zandvoort niet te harden, gelukkig regent het vaak.
dat beeld
met ernaast in een kuil
pɐʇ qǝǝlp
zou leuke lading geven
Gebakken lucht…………stinkt volgens mij naar anti-zonnebrand troep, met warme dagen in noordelijke richting hield het niet op en in zuidelijke richting hield de stank op bij het naaktstrand.
Geen idee hoe het nu is.
Gebakken lucht komt van de viskramen die vis verkopen die geen vis is maar een of andere surimi. Is het je al eens opgevallen? De viskramen verkopen geen echte vis meer.
kasin0 hoe doe je dat, spiegelomkeren? jaloers.
ɹɐɐɯ uǝdʎʇ uǝ doʞ ǝp do doʇdɐן ‘uooʍǝƃ
ɹɐɐɯ uǝdʎʇ uǝ doʞ ǝp do doʇdɐן ‘uooʍǝƃ
Zoek je een goede tekst, dan moet je bij mij zijn.