Thank God for my shrink

350-Friedrich-Nietzsche

Bij de psychiater zeg ik
Dat ik kapot ga
Hij schrikt
Stelt wat nuances voor
Maar daar ben ik niet van
Wat een fucking kruis
Jezelf zijn
En daarna bespreken we Mike Kelley

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Eveline van Duyl, Denkeiland-serie Friedrich Nietzsche (hout, paardenhaar, verf)

This entry was posted in kunst, literatuur and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

4 Responses to Thank God for my shrink

  1. Precies.
    Waarom zou je je naam op deuren en glazen schrijven als er ook bakstenen zijn.

  2. Jezzebel says:

    @Knuts, ik begrijp je niet goed, vertel eens?

  3. Wie gaan er naar de psychiater ?
    Gekken en dwazen.
    Wat doen gekken en dwazen ?
    Zij schrijven hun naam op muren en glazen ( werd mij vroeger altijd voorgehouden, graffity was “not done” )
    Wat is de overtreffende trap van je naam op een raam schrijven ?
    Een baksteen pakken.
    Jij bent niet zo van nuances, dus ik dacht meteen…

  4. Jezzebel says:

    @Knuts, ik geloof dat ik het begrijp.
    Maar voor mij is het kunst als er ergens een naam op of onder gezet wordt.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.