De kaarsen staan klaar
En ik ben vast met de andere voorbereidingen begonnen
Helaas was mijn granaatappel rot
Snel terug naar de Marokkaan
Die in Zandvoort op zondag open is
We hebben zijn hele kistje doorgespit
Slechts één was er wel goed
Die heb ik nu
En zelfs de ganzenlever
Heel uit het blikje
Met dank aan de blikopener
Van de lieve vriendinnetjes
Later meer,
Jezzebel,
Tussen water en water
Foto´s: Pascale
Ik vroeg me af waarom nu juist die ganzenlever in het ritueel gekozen is en niet bijvoorbeeld eendenlever of simpelweg slagroom. Misschien, zo bedacht deze leek, is het een oefening in deemoedigheid om priemende moralistische vingertjes (vind ik hier toch wat sterker dan vingers) te ondergaan, zoals een boeddhistische monnik eens in de zoveel tijd moet bedelen.
Zacht, zalvend voedsel heeft wat mij betreft altijd wel iets opwindends, denk ik daar de dieprode glibberige zaadjes van de granaatappel bij, dan krijg je een behoorlijk prikkelend geheel wat mij dan weer tegenstrijdig lijkt met een oordeelsdag.
@Galmier, de ganzenlever is mijn eigen invulling.
Ik heb daar voor gekozen, want een roast is voor mij (1-persoonshuishouden) niet te doen.
Bovendien vind ik ganzenlever feestelijk.
En heb ik ganzenlever met mooie vrouwen in mijn leven gedeeld, te beginnen met mijn mooie denkende vriendin.
Zie ook: https://www.jezzebel.nl/2012/09/15/ganzenlever/
Granaatappel; opdat je vruchtbaar zult zijn, zo talrijk als de zaadjes van.
Vaak is er vis, gefilte fisch, ik heb voor gerookte zalm gekozen, dat je je zult vermenigvuldigen als de vissen in de zee.
Hier mijn gedekte tafel:
https://www.jezzebel.nl/2012/09/16/shana-tova/
Appeltje met honing is voor het zoete van het nieuwjaar dat komen gaat.
Het is geen dag des oordeels.
Het is het begin van de Hoge Feestdagen, inkeer en bezinning.
Op Jom Kipoer wordt er bepaald wie wordt opgeschreven in het boek van leven of dood.
.
Met al dat actuele gedonder rond een middeleeuws christelijk lasterlijk anti-Mohammed flutfilmpje was ik -stom,hé- opgelucht dat je bij de marokkaan in ieder geval één granaatappel voor je Rosh Hashanah vond. Alle kleine dingen blijken nodig te zijn om religies levend, bij elkaar te houden en als kaarsen te laten vlammen..
@Joost, kan vaak beter overweg met de mannen en vrouwen uit Marokko, Turkijke, het Midden-Oosten.
We kennen het voedsel, de gebruiken, de gewoontes van elkaar.
De Marokkaan in het dorp heeft prachtige spullen, maar er komen niet genoeg mensen om het af te nemen.
Verdrietig vind ik dat, de toeristen kiezen voor Albert Heijn en lekker makkelijk uit pak.
Maar ik zag dat hij bijvoorbeeld ook verse dadels aan de tak had.
In deze tijd in Israël overal te krijgen, ze zijn nog hard en voelen beetje wattig in de mond (zoals verse kastanjes). Verrukkelijk.
Helaas voor mij vaak te duur, maar wat zou ik graag zijn deur plat lopen!
.
wohl bekomms! 🙂