Ik heb vandaag tranen gebruikt
Om onder een bekeuring uit te komen
Ben er niet trots op
En was erg overstuur
Had mezelf verwennerijtje bedacht
Verse hazelnoten
Bij de Marokkaan in het dorp
Wist zelfs nog beetje af te dingen
Het zijn barre tijden
Maar sjeesde na aankoop
Tien meter tegen het verkeer in
Op de fiets
En werd staande gehouden
Door de dorpswachte
(Vrouw die geen politie is
Maar bekeuringen uitdeelt)
Dat mag niet, werd me verteld
Moet eerlijk zeggen
Had geen idee
Scheur altijd maar wat
Afstanden in Zandvoort
Piepklein
En iedereen crost
Naar waar hij moet zijn
Hoeveel kost dat
Piep ik nogal gênant
Voorbijgangers kijken schaamteloos
Het zijn echt geen gemakkelijke tijden
En ik sta al in het rood
Veertig euro, zegt ze
Gaat onverstoorbaar door met
Invullen van mijn identiteit
Op de handcomputer
Uit mijn nieuwe paspoort
Mijn God, huil ik nu dikke tranen
Nou ja, zegt zij
U kunt bezwaar aantekenen
Waar tegen
Inmiddels ben ik niet meer te verstaan
Waarom huilt u, vraagt ze
En tot mijn schande zeg ik het
In de Bijstand is 40 euro niet te betalen
Het wordt een waarschuwing
Ik wil haar een hand geven als dank
Maar die mag ze niet aannemen
Ze wordt in de gaten gehouden
Fluistert ze
Heel lief, zeg ik
Maar ben niet minder overstuur
Op een bankje midden in het dorp
Is het brullen
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Piers Atkinson
Mooie bekentenis. Het ontroerde me
er is geen doen aan
en gewoon een dikke kus
van wie ook niks weet
De afsluitdijk voor tranen, van zilt naar zoet.
Een doorbraak is vrij simpel te forceren,
een mengelmoes van kracht en vloed.
Ivo Opstelten zou zich in zijn graf omdraaien. Maar wat een heldin.
eitje met zout?
de ontroerde M.E.
@Jezz: Een verhaal dat mij voor meerdere redenen intens droevig maakt.
Om te beginnen natuurlijk hoe het gebrek aan geld je gevoel voor eigenwaarde lijkt te zijn gaan aantasten. Ik reageer op de mij opkomende beelden van een openbare terechtwijzing van een “stadswacht” en de daarbij door jouw publiekelijk getoonde en meer persoonlijk gevoelde emoties en hoe ik denk dat jij die hebt ervaren. Uiteraard allemaal mijn interpretatie.
Het is iets wat ieder mens weet, armoede ontmenselijkt op de lange duur een persoon. Iedere keer als ik daar kennis van neem raakt het bij mij een emotioneel gevoelige snaar.
Een tweede aspect dat mij minstens net zo diep raakt is de gevolgen van een dergelijke terechtwijzing op het gedrag van een persoon. Ik vermoed dat je het nu wel uit je hoofd zal laten om zelfs op een plek waar iedereen het doet tegen het verkeer in te fietsen.
(Iets wat mij overigens wel blij maakt omdat ik me altijd rot erger aan mensen die dat doen en zich niet schijnen te realiseren dat ze daarmee een onveilige verkeerssituaties kunnen creëren die ze zelf niet in de gaten lijken te hebben. Iets wat ik aan de lijven heb ondervonden en mijn dochter een levenslang zichtbaar litteken in het gezicht heeft opgeleverd. Maar dat is ‘besides the point’.)
Mij gaat het erom dat je iemand die vrij en frank leeft op een eenvoudige manier via ‘repressieve tolerante’ – door gebruik te maken van het aanbrengen van angstgevoelens – tot sociaal acceptabel gedrag kan dwingen. Een bijstandstrekker kan zich zelfs geen kleine boete veroorloven. Mensen met geld vegen hun reet af met een dergelijke terechtwijzing en doen toch precies waar ze zin in hebben. M.a.w, je raakt naast een deel van je waardigheid ook een deel van je menselijke vrijheid kwijt door gedrag te gaan vertonen dat niet ‘eigen’ is en waar je 100% achterstaat, maar omdat je je de klap op de vingers niet kan veroorloven. Je wordt als het ware een kind dat geen koekje durft te stelen omdat anders pappa of mama boos wordt. Dit in tegenstelling tot een volwassenen die iets laat staan omdat het voor hem of haar niet gezond is.
Maar goed, wellicht is dit allemaal teveel projectie van mij en ben je misschien alleen maar intens droevig omdat je ervaart dat het je – op dit moment!!!!! – niet schijnt te lukken om je leven werkelijk op de rails te krijgen.
In ieder geval hebben ook stadswachten gelukkig vaak een warm kloppend hart. : -))
Prachtige actie! Als het werkt, mag het. Maar ik kan mij voorstellen dat je voor meer dan 40 euro geschrokken bent. Hoe kwetsbaar je bent in zo’n situatie en afhankelijk van iemand die ziet hoe je er voor staat.