Poverty makes you faceless

Zij die ze zo graag wegmaken
Overal waar ik kom
En dat toch steeds weer laat gebeuren
Zij begint boos te worden
Ik dus

Bij de voedselbank vandaag
Heb ik mijn tanden laten zien
Ik wil niet meer speciaal bekeken worden
Om de boodschappen die ik achterlaat

Sinds men weet dat ik op een wetenschappelijke manier
Naar de voeding van de voedselbank kijk
Via het kerkblaadje
Is het reuze interessant om te zien wat ik achterlaat
Maar dat is bedreigend voor mij
Dochter van een onderduikster

Volgende keer gaat een lieve vrijwilligster beslissen
Dat ik een bepaald product niet hoef te krijgen
Ik liet het de vorige keer immers staan

Heb vandaag gezegd
Dat ik het recht heb
Om net als iedereen
Mijn overtollige producten
Anoniem achter te laten
Op gemeenschappelijke tafel

En door het re-integratiebureau van de gemeente
Word ik uitgenodigd op het hoofdbureau te komen
In Haarlem
Ze mogen van de gemeente aan de slag
Van mij een succesvol kunstenaar maken
Daar krijgen ze zo’n €1.200 per cliënt voor

Maar mijn reiskosten vergoeden ze niet
Wij gaan er vanuit, dat deelnemers bereid zijn
dit in zichzelf te investeren
, laat hij die over mij gaat weten
In een mail

Ik heb geantwoord dat het allemaal leuk en aardig is
Maar als je van de bijstand en de voedselbank leeft
Dan is dat ‘investeren’ heel anders
En zelfs bij een sollicitatie is men wettelijk verplicht reiskosten terug te betalen

Deze keer zal ik naar Haarlem komen
Maar volgende keer gelieve in Zandvoort af te spreken
Weet zeker dat hij zijn km’s wel terugkrijgt
Van de baas als hij naar mij toekomt

En maar weer eens een sigaretje opsteken
Gewoon doorroken

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Ellen von Unwerth, Do Not Disturb-serie

This entry was posted in kunst, literatuur and tagged , , , , , , . Bookmark the permalink.

7 Responses to Poverty makes you faceless

  1. Pingback: En ik ben thuis | jezzebel

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.