Vandaag heb ik, als ongehoorzaam Joods meisje
Een nieuwe spicebox gemaakt voor het einde van shabat
Op shabat mag je immers niet scheppen
Maar ja, ik bloed, dat doet veel pijn
En dan is frummelen wel prettig, voor je geest
De spicebox wordt gebruikt om het einde van shabat aan te geven.
Er wordt havdalah (= scheiding) gemaakt met een kaars gedoofd in een bordje wijn
Waarna je nog een keer aan de spicebox ruikt
Om de goddelijkheid van shabat niet te vergeten
De week die komen gaat
In Israël deed ik nooit de havdalah-ceremonie
De mooie rooie wist ook niet precies hoe het moest
En zo gelovig waren we niet
Toen we nog getrouwd waren
We vonden het leuk om de kaarsen aan te steken
Begin shabat
En omdat we nooit een scheiding maakten
Tussen de gewone week en het weekend
Was het bij ons altijd feest
Alle dagen van de week
De laatste tijd heb ik behoefte aan een spicebox
Sisels recepten: Aardbeienlimonade
Nog even de geuren van zoete verleiding en liefelijkheid
Maar ik had mijn zelfgemaakte spicebox weggegeven
Met de glühweinkruiden uit het kerstpakket van Opzij
In het doosje Jasmijnparels van Simon Lévelt
Ook uit het kerstpakket
Nieuwe vriendinnetjes met wie ik mooie dingen deel
Vandaag heb ik opnieuw beetje van de glühweinkruiden
Uit het kerstpakket geroosterd in een koekenpan
Zoals je pijnboompitten even roostert
Zelf nog meer kardemom, kruidnagel en nootmuskaat toegevoegd
Daarna door de vijzel
En een potje gevuld waar ooit Japanse pickled ginger in zat
Maar er heeft ook wiet ingezeten
De geur is verrukkelijk
Wat heerlijk
Shavuah Tov
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Pascale, Spicebox 25-08-12
En zo klinkt het als drie vrouwen zingen over havdalah:
http://www.youtube.com/watch?v=m590XKXpu2M&feature=share&list=PL3AD17182C3EFA919
.
Sinds kort heb ik een vijzel en vijzel ik alles wat los en vast zit. Het draaien tegen de wand van het graniet tegen graniet heeft iets opwindends. De zaden en kruiden verpulveren veel makkelijker dan ik had gedacht, mijn blik ziet het spulletje weglopen. Eerst loopt het mee langs de bolle kant, als een fietser in de steile wand, alleen het puft en zweet niet, met het grootste gemak wentelt het spulletje langs de wand, houdt zich zonder moeite in beweging. Als het loom naar beneden begint te zakken, gooi ik er wat olijfolie bij en dan wordt het pas echt opwindend. Ik word Nigella Lawson, mijn borsten zwellen in mijn decolleté, mijn tong streelt langs mijn lippen. De fijngestampte kruiden en zaden laten zich verwennen door de olijfolie, ze wentelen zich tevreden weer omhoog, richting steile wand, ze versmelten zich om nog vele rondjes te draaien langs het koele graniet.
Nooit wil ik meer een brommend apparaat, ik wil sensuele olijfolie, kwakjes roomboter, bitter chocola en liefst alles in de vijzel.
@Galmier, oh, dat wil ik ook!
Maar ik lust geen chocolade.
Nou ja, plakje uitgebakken spek voor mij 😉
.