Mijn handen doen zeer
En mijn billen
Mijn enkels
Lotushouding
Hele dag op de grond
Mijn armen zijn lam
Gaat enorme klus worden
Af en toe duizelt het me
Overweldigt de grootte
En de tijd die het kost
En inspanning
En uithoudingsvermogen
Het is lang geleden
En het vult me volledig
Thank God for art
Mijn mooie denkende vriendin belde
Ze heeft geen tijd
Ze is weer aan de slag met Bracha
Nieuwe vertaling
Bracha schrijft in het Frans
Aan haar eigen schrijven komt ze niet toe
Hoewel, ’s avonds…
Maar ze speelt spelletjes op de computer
Wees niet zo hard voor jezelf, zeg ik
Natuurlijk heb je ’s avonds geen kracht
Je ziel op papier zetten
Je hebt alles aan Bracha gegeven
Ja maar, zegt ze
Laatst dacht ze
Als ze nog 24 uur te leven had
Dan zou ze het liefst schrijven
Voor zichzelf
Ze begrijpt waarom ik blij ben
Al is het werk hetzelfde
Terug in het atelier
Nu ben je er kunst van aan het maken zegt ze
Al dat andere zie je als ontsnapping
Daar heeft ze op bepaalde manier gelijk in
Soms voel ik me gevangen
In de tekening
Of de kringels die ik maak
Toch ga ik ermee door
Eindeloos pielen
En als ik dan het geheel zie
Zo’n honderd tekeningen verder
Dan is er toch iets
Ik wou dat ze weer ging schrijven
Kan niet schelen wat
Productie maken
Daar zit haar verhaal
In the whole of it all
Hole in the wall
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Sabine Pigalle
Kunst vraagt naast creativiteit dus kennelijk ook een bepaalde handigheid en doorzettingsvermogen.
@Johan, dat wist je toch wel?
.
“Dan is er toch iets” is prachtig. Meestal veel meer werk dan de verveelde beschouwer eraan afziet. En weet je wat, dat geeft niet. Het werk zit ook in het werken.
@Blew, dank, dat laatste geldt niet voor iedereen, maar voor mij wel geloof ik.
.
ik geloof heilig in herhalen en herhalen
het uitdiepen en uitdiepen
de tocht naar de wellspring
het onderzoek
het vallen het opstaan
het aanpassen
over en over again
tot de waarheid in zicht is
@Koek, en soms denk je:
en nu verder!
maar dan is het alweer een grotere (andere) cirkel van wat je eerder…
.