Café Noir

In de zwartste kroeg
Van de wereld
Wordt een coupe
Bittere koekjes
Gepleegd

Black Beauty
Pure sang
Steekt haar venijnige tongetje
In diepe wonden
Die ze openrijt

In het atelier hangt
In cirkels
Krankzinnig doek
Queen of my dark soul

Uit de huiskamer verdwijnt
De verf, de kwasten
En het gepiel
Heel mijn gecraqueleerde ziel
Terug naar de kraamkamer
En het geboortetrauma

Ze is uiteraard bekoorlijk
Heel onbehoorlijk
In het diepst
Van mijn slechte gedachten

Stuur ik het naar mijn ouders
Dat geld dat ik van je moest lenen
Omdat je het me niet wilde geven
Nieuw leven

Dat kun je wegstrepen
Haal maar 10.000 euro van de lijst
Hierbij een doek dat ik niet voor minder
Zou verkopen

Als er kopers waren
Moehaha
Lag het koekje in mijn vuistje
Tandjes in het glazuur

Maar het doek nog niet af
En echte art
Gaat over discipline
Dwalend als bedoeïenen kinderen

Het is zo gigantisch
Dat het lijkt
Alsof er nooit een einde aan komt
Running around
In Café Noir

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Sabine Pigalle

This entry was posted in kunst, literatuur and tagged , , , . Bookmark the permalink.

4 Responses to Café Noir

  1. ben benieuwd
    jammer dat je ouders zoveel issues hebben
    keep your side of the street clean
    all you can do

  2. Jezzebel says:

    @Koek, het is fijn om met kunst bezig te zijn.
    .

  3. Blewbird says:

    Wel erg zwart dit keer. Met geld en ouders heb ik ook zo mijn ervaringen. Ben ze jarenlang ‘kwijt’ geweest om die reden.

  4. Jezzebel says:

    @Blew, ik vond het verrassend van Sabine Pigalle die zo vaak met witgekalkte poppetjes werkt deze black beauty tegen te komen.
    Ouders en liefde, ik heb een te romantische beeld van onvoorwaardelijkheid.
    .

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.