Het is stralend weer
Iedereen vrolijk en blij
We feesten
Alsof er geen morgen is
Een moeder
Die haar zoon
Aan levenslange coma verloor
Twee maanden geleden
Vindt ook
The show must go on
Wreed volk
Was feestje beloofd
Alsof een dag hossen
Alles op zal lossen
Ik ben er te chagrijnig voor
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Pascale 29-04-12 Blue
– Dit is mijn huis
– Zo sprak Hij tot hem
– Scheermes over heel hun lichaam
– Dichtbij het Heiligdom
– Er is maar één wet
– De Wolken
– Twee zilveren trompetten
– Stam der afstammelingen
– Een licht voor de ogen
– Familie voor familie
– Eten zullen jullie
– Met het vlees tussen de tanden
– Als een afgestorven vrucht
– Vruchten van het land
– Melk en Honing
– Land dat overvloeit
– Zo waar ik leef
– Als kudden door de woestijn
– De vreemdeling is aan je gelijk</a?
– Eerste van het deeg
– Om God voor jullie te zijn
– Is het te weinig
– Die alle levende wezens kent
– Vuurpannen van de zondaren
– Hij had bloesem voortgebracht
– Als een geschenk
– Met zout bekrachtigd
– Volkomen rode koe
– Levend water
– Water der rebellie
– Koninklijke weg
– Slang van leven
– De beken van de Arnon
– Met het zwaard
– Wat zijn dat voor mannen
– Ben ik niet uw ezelin
_________________________________
– Mijn zusje
– In Stilte In Tranen
– Bij Mijn Gezond
– Souvenirs
– Prayer
– Thank You
– Nature & Nurture
– Spoorkaart van Nederland
– Leaves
– Maps
– Covid 19
– Starry Night
Art: Pascale Januari 2021
_______________________________________
- Surrealism 1
- Surrealism 2
- Surrealism 3
- Surrealism 4
- Surrealism 5
- Surrealism 6
- Surrealism 7
- Surrealism 8
- Surrealism 9
- Surrealism
Foto's: Pascale, april 2020
_____________________________________________________________
For Close Up:
- Droge voetjes houden
- Verhuizen met een hoogwerker
- Strandtent bouwen
- Goudzoekers
- Vliegeren
- Jodin in Zandvoort
Foto's: Pascale, februari 2020
_______________________________________________
- Roofdier en prooi
- Extreem Kwetsbaar
- Shabbat Shalom
Foto's: Pascale, april 2020
___________________________________________
.
For close up:
– Up There 1
– Up There 2
– Up Thee 3
– Up There 4
– Up There 5
– Up There 6
– Up Thee 7
– Up There 8
– Up There 9
– Up There
Foto’s: Pascale, september 2019,
Joods Cultureel Kwartier
___________________________________________
- Grenzeloos 1
- Grenzeloos 2
- Grenzeloos 3
- Grenzeloos 4
- Grenzeloos 5
- Grenzeloos 6
- Grenzeloos 7
- Grenzeloos 8
- Grenzeloos
Foto's: Pascale augustus 2019
_______________________________________________
- Over mijn moeder
- Gekken en Dwazen
- Om het plezieren
- Mijn moeder
Art: Pascale, Target Mother, Hidden Mother Series, november 2017
_______________________________________________
Voor Close Up:
- Frozen Nature 1
- Frozen Nature 2
- Frozen Nature 3
- Frozen Nature 4
- Frozen Nature 5
- Frozen Nature 6
- Frozen Nature 7
- Frozen Nature 8
- Frozen Nature 9
- Frozen Nature
Art: Pascale, Silicone Face, januari 2007, Tel Aviv
Foto's: Pascale, februari 2019 Zandvoort
________________________________________
- Birth
- Drie smurfen
- Detail Hidden Mother
- Zon, zee en Magen David
- Hidden Family
- Kind van de elementen
- Logo in progress
- Target Mother
- Ik solliciteerde bij het cidi
- Spijkers
- Spijker
- Vijf
- Pushing the paper
- Messenleggers
- Logo Hidden Mother
- Hidden Mother
- Hidden Other
- Echt Hollands
- Als je oorlog kent
- Als je het doet
- Feesttafel
- Time
- Stilleven
- Poppedein
- And Counting
- Art: Pascale, Hidden Mother Series, series in progress 2017/2018
_______________________________________________
- Pacifier
- Breakfast
- Jewels of the past
- Restanten
- Speldenkussen
- Gone Fishing
- Pinup Doll
- Feestmaaltijd
- Manpower
Art: Pascale, Speldenkussen, december 2017
_______________________________________________
- 18-12-17
- 19-12-17
- Laatste dag chanoeka
- The day after
- Work in Progress
- Verder alles goed
- Birthday Party
Foto en Art: Pascale, 24-12-17 Work in Progress
_______________________________________________
- Begin van een nieuw kunstwerk
- Fase twee
Art en foto: Pascale
_______________________________________________
- Spaans pepertje
- Sprits en vanille zucker
- Gevulde eieren
- Peren met kugel
- Marsepein
- Challe
- Foie Gras
- Appelcake
- merg & warm pekelvlees
- Kokoskoek
- gasoven geheimen
- Lievelingsrecepten
- Cocktailsaus
- Liefde gaat door de maag
- Aïoli
- Gehaktbroodjes en vanille ijs
- Beef Jerkey, Pompoensoep en Kim Chi
- Courgettepannenkoeken met knoflookyoghurtsaus
- Afrodisiaca
- Rijst
- Latkes
- Huzarensalade
- Hollandse Kost
- Pittige salsa bij vis
- Sushi
- Seiderschotel
- Aardbeienlimonade
Art: Pascale, Illustratie Sisels Recepten
____________________________________
- Ode aan Conny Mus
- Fragmenten
- En verder
- Verdrietig
- Embedded
- Ongezien
- Vaatdoek
- Jaloers
- Zichrono Libracha
- Hondsdagen
- Zo was Conny
- Ana Bekoach
- Visitekaartjes van vroeger
Art: Hila Lulu Lin
_______________________________________________
Ik herken je gevoel heel goed.
Toch heb ik vandaag met mijn lief het feest fevolgd op TV en zijn we hier ter plaatse de overvolle vrijmarkt op geweest.
Hare majesteit (ze zou met andere afkomst gewoon mevrouw von Amsberg hebben geheten) weet werk en privéleven behoorlijk goed te scheiden. Koninginnedag is bij uitstek een bindmiddel tussen vorst en volk. Dat kun je negatief interpreteren als manipulatie, maar van mij mag het.
@Dwarsbongel, het werd koningin Elizabeth van Groot Britannië zeer kwalijk genomen dat ze niet openlijk rouwde na de dood van Prinses Diana.
Er zullen mensen zijn die het dapper vinden van onze koningin, en zo plichtsgetrouw, dat ze gewoon doorgaat, na het ‘verlies’ van haar zoon.
Maar dat is een kilte waar ik me ongemakkelijk bij voel.
.
In de samenvatting gisterenavond zag ik onze toekomstige vorst een toiletpot werpen……………..naar mijn idee een rare bezigheid maar dat zal wel aan mij liggen.
Haar situatie is lastig, omdat iedereen weet wat er met haar zoon is gebeurd. Daarom voelt het ongemakkelijker voor de mensen die Beatrix ontmoet, dan voor haarzelf. Doen we vrolijk alsof er niets aan de hand is? Of ingetogen, zonder verder iets te zeggen? Of moeten we het in haar aanwezigheid juist wel benoemen?
“Koningin lopen te zijn”, is haar vak. Zij denkt wellicht: een HEMA-verkoopster of directiesecretaresse gaat uiteindelijk ook weer aan de slag, wanneer iets dergelijks in de familie is gebeurd. Dus kijkt ze alweer quasi-geamuseerd naar wc-pot werpen en zeepkisten, gewoon omdat dat in haar functiebeschrijving staat.
Ik verscheen ooit twee dagen na het overlijden van mijn moeder op mijn redactie. Ik moest gewoon wat doen. Afleiding hebben. Het hoofd voor iets anders gebruiken. Maar ik trof een vervangende freelancer op mijn stoel, men had mij voorlopig niet terug verwacht.
Na een uurtje ben ik weer naar huis gegaan. Niet voor mezelf, maar voor de collega’s. Zij voelden zich veel ongemakkelijker dan ik.
@Fulps, het schijnt een traditie te zijn van zo’n jaar of 10 oud. Er werd ook uitleg gegeven; nu je niet meer met varkens of andere dieren ludieke spelletjes kunt spelen, hebben ze iets anders bedacht.
Onze toekomstige vorst is van waterbeheer, hij zei; dus wel iets te hebben met het spel.
.
@Robert, het is een lastige situatie voor de koninklijke familie en de koningin.
Vooral als een burgemeester van Rhenen blijft volhouden: ‘Maar nu is het feest!’
Ik wil de vorstin uiteraard niet voorschrijven wat zij moet doen om haar verdriet te verwerken, maar ik geloof dat ik het prettiger had gevonden als ze gezegd zou hebben:
‘Koninginnedag is het feest van het volk, het gaat gewoon door, maar de familie blijft dit jaar thuis, we zijn niet in de stemming voor wc-pot werpen, volgend jaar beter.’
Ja de vorstin is een dappere vrouw om ‘gewoon aan het werk’ te gaan. Maar ze is de majesteit en van ‘gewoon’ kun je niet spreken.
Opnieuw, het is een kilte waar ik me ongemakkelijk bij voel.
Misschien kon ze niet anders omdat het wrede volk zin in een feestje had.
Misschien gaf het troost.
Ik blijf alleen steeds denken, wat is menselijk?
Zo snel mogelijk aan het werk nadat je moeder is overleden, kan ik me goed voorstellen. Het leidt af, zorgt voor structuur in je leven en het is fijn om er wellicht over te spreken.
Het is wel een natuurlijke gang van zaken, onze ouders gaan eerder dood dan wij.
Ik blijf het lastig vinden. In het Jodendom wordt er mooi met rouw omgegaan. De eerste zeven dagen zitten de directe familieleden op ‘de grond’, ze doen niets anders dan gasten ontvangen en over de overledene praten, de dertig dagen daarna is er alweer wat meer een dagelijkse gang van zaken, maar zeker nog niet aan het werk, mannen scheren zich niet, en vrienden en familie zorgen voor maaltijden en dergelijke.
Daarna is er een jaar van rouw waarin men wel weer aan het werk gaat maar geen feest viert, niet naar de bioscoop of uitgaat etc.
Daarna wordt de draad weer opgepakt.
Ik kan niet helpen om steeds te denken, wat is dit voor een vrouw die twee maanden na het ski-ongeluk alweer ‘goed bezig’ is.
.
“Stoïcijns”, was het eerste woord dat me te binnen viel toen ik je tekening zag.
Maar knap vind ik ze beslist ook.
@Dauw, dank 😉
.
Het zal ongetwijfeld mijn republikeinse hart zijn (of cynisme), maar ik zie 30 april voor de koninklijke familie toch vooral als een soort “core business”. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat deze mensen het werkelijk feestelijk vinden om elk jaar te kijken naar en gedwongen te worden mee te doen met allerlei archaïsch volksvermaak. Vandaar dat ik er bijna automatisch vanuit ga, dat ze dit ondanks nare familieomstandigheden ook zakelijk blijven benaderen.
Wat de rouwverwerking betreft: ik denk dat het heel moeilijk is om daar een algemeen geaccepteerde termijn voor vast te stellen (tenzij je daar, zoals je zelf beschrijft in het Jodendom, met elkaar voor iedereen geldende afspraken over maakt).
Ik denk dat ieder mens anders omgaat met verwerking en verdriet. Om voor het gemak mezelf weer als voorbeeld te nemen: na het overlijden van mijn moeder kwam pas na een maand of vier echt “de klap” en wilde ik dat ook uiten. En toen was de reactie in de omgeving juist: “Ja, hoor eens, het leven gaat toch door.”
@Robert, ik heb ook dubbel gevoel bij de monarchie.
Het past niet meer in de moderne democratie, is mijn mening.
Maar ja, wreed volk gelooft in sprookjes en dus gaat men door met koekhappen, zaklopen en wc-pot gooien. (Niet uit te leggen in het buitenland.)
Tuurlijk rouwverwerking doet iedereen op zijn eigen manier.
Maar het is ook cultureel bepaald.
In Nederland zijn we wat ze noemen van het type ‘niet zeuren, maar poetsen’.
Verkrampt praktisch.
Pijnlijk en verdrietig als er zo weinig steun is uit je omgeving en op je werk.
Ben trouwens erg benieuwd wat voor moeder Beatrix is.
Ja, vast een lieve oma, maar als moeder?
.
sjoelen rules