Als ik later groot ben, dacht ze
Meisje dat van dromen hield
Dan word ik balletdanseres
Schilder
Schrijver
Het werd schooier
Haar vleugels tevergeefs
Gespreid
Want toen ze groter werd
Toen faalde ze
Inmiddels vrouw
Die in de verte keek
Watertoren van Zandvoort
Langzaam verdwijnend
In de mist
Of de avond
Dat kon ze niet zeggen
Hoe kon ze vliegen
Dacht ze nog
Helder moment
Maar vleugellam
Hoe armzalig haar werkelijkheid
Waarin ze niet vloog
Maar te pletter viel
Naar de challemiezen
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Alex Kremer
De werkelijkheid armzalig. Kaal en koud en steeds meer prijsgeven. Morgen weer licht, een beetje zon zelfs misschien. Houd moed!
Ieder mens hoort altijd twee stemmen
Ik hoor in jouw blog enkel de ene
de stem
die alle redenen kan vinden
om de weg naar de challemiezen
te vinden
@Blew, het zonnetje komt er door in Zandvoort op dit moment.
@Koek, ik raad je aan op zoek te gaan naar de blogs waar je ‘meer stemmen hoort’.
Dit is de mijne.
.
Deze stem is die van de Depressie; deze gaat niet om redenen ‘de weg naar de challemiezen’ te vinden. Je bent er. Je bevindt je er middenin. Elke poging, elke stem om daar vandaan te komen wordt gedempt. Vleugellam inderdaad. Schrale troost: het wordt meestal wel weer beter, ik spreek uit ervaring. Afgelopen jaar mijn derde klinische depressie doorgemaakt, ben nu weer -god bewaarme- herstellende. Het ergste was het onbegrip, waar ik in overeenstemming met de huidige tijdsgeest van ‘eigen schuld-eigen verantwoordelijkheid’ waartegen ik aan liep. Veelal goed bedoeld. Te zeggen dat de wereld niet zo’n slechte plek is en je maar door positieve gedachtegangen te laten leiden is een affront. Veel sterkte Jez, ik lees je nog steeds graag en je hebt zo nu en dan zeker geholpen om te beseffen er niet alleen voor te staan. Buiten de kunst op deze site dan; de kunst vermag dit sowieso.
@birdbrain, veel dank voor je bericht.
Nu steun je mij, op jouw beurt.
Mooi die wisselwerking.
.
Ik ben het. heb geloof ik maar 2 keer gereageerd op jouw blog en zat niet op te letten… volgzaam en gedachteloos vulde hij zijn echte naam in…. Weet niet hoe ik hierover direct naar jou kan schrijven. Maar sta liever bekend als birdbrain. Dus ik hoop dat je bovenstaande berichten verwijderd of mijn naam veranderd. Dank!
@birdbrain, aangepast, wel fijn om te weten dat je birdbrain bent. 😉
.
Toen hij klein was.
Een etter in een te grote jas.
Zich langzaam realiseerde.
De wereld omzichtig relativeerde.
Te weten Nu hij groter is.
De etter in water, zich voelt als een vis.
De gallemiezen behendig ontwijkt.
En schijnheilig gelukkig lijkt.
@Yrret, ja mooi, dat heeft dus eigen schoonheid.
.