Koken tot je erbij neervalt

Posted on 22/03/2012 by Pascale Esveld

Buiten klinkt als kermis in een waas
Mysterieus en vaag als fata morgana
Flarden muziek, schelle stemmen en in de verte blaft een hond
Niet zo luidruchtig als in het weekend
After all, het is donderdag en gaat om gestolen plezier
Een tikje gedempt en toch blij
Al die mensen die vandaag naar Zandvoort gingen
Wat ze ook verzaakten
Ze hebben de eerste zwoele lentedag aan zee mogen meemaken

Ik zit niet buiten
Hoe goed het me ook zou doen
Dit depressieve lijf snakt naar warmte
Zon en elementen
Maar passie houdt me binnen
Aflevering na aflevering kijk ik Masterchef Australia
Als gebiologeerd konijn gefixeerd op ego programmamakers
Kok met Griekse achtergrond, een met Britse wortelen
En de gigantic food critic
Als vanzelf moet je denken aan rtltopchef Julius Jaspers
Waarschijnlijk is hij er op getype-cast
Chef zonder opleiding

Australië is grappig in drama en theater
Maar het gaat om kwaliteit en liefde voor koken
De koks groeien terwijl de competitie vordert
Sommige schotels big no-no
Te zwaar, te groot, te grijs, te plomp
In Europa, of het Midden-Oosten, koken we zoveel verfijnder
En in de spiegel oefen ik in het geheim
Topchef George met zijn irritant driftig macho armgebaartjes

Masterchef America
met Gordon Ramsay als kenner
Compleet ander programma
Weet niet zeker of ik het zal afkijken
Tranen persen, beledigen en vernederen
Talentenjacht als X-factor of The Voice
Waar het enkel gaat om sexy kijkcijferbusters
Ruzie, haat, nijd en intrige
Ik kan dat niet goed verdragen
Zo makkelijk scoren, goedkoop sentiment