Dank voor jaren trouwe dienst
Die waren niet talrijk trouwens
Jaar of drie
Paar keer per week
Dacht dat een Bosch zoals jij
Levenslang meeging
In ieder geval een hondenleven
Dank voor de jaren
Dat je voor me draaide
En spoelde
Alle sores van mijn dagen
Twee beurten terug
Begon je te gillen
En maakte je me bang
Met je middelpuntvliedende kracht
Krijsend en bonkend door mijn keuken
Toen heb ik je 1x
Niet stop maar rigoureus uitgezet
En je 1x gewoon laten loeien
Vandaag ben ik het huis uitgelopen
Bang voor je gillend geweld
Toen ik weer thuiskwam
Was je קאַפּוט
Heel mijn was
Riekt naar gesmolten rubber
Een sliert rook kringelde uit je binnenste
Nu moet ik je
Aan de reparateur overlaten
Jankend ben ik op de keukenvloer
In elkaar gezegen
Waarmee moet ik je genezing betalen
Trok ik aan mijn haren
Vuile verrader
Dat je me nu
Met mijn vieze was
Laat hangen
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Miriam Slaats, The Wallstreet sound
20 Responses to Ode aan een wasmachine