All’s well, schrijf ik aan mijn mooie denkende vriendin
Ze zit in een dip en praat niet meer aan de telefoon
Of op Skype
We zijn nu overgeleverd aan de mail
Ze haat het om te schrijven in het Engels
En ook ik ben er niet handig in
Met haar wil ik praten
Haar stem horen
Het liefst naast haar
Starend over de Mediterranee
Maar we zijn gedoemd
Tot de vruchten van onze pen
Hakkelend in een taal
Die ons allebei niet aanstaat
Zonder geluid of beeld
Vertellen, proberen te delen
Schone longen, jubel ik
Niet dat ik dacht dat er een tumor groeide
Maar met copd en stug doorroken is het oppassen
Hangende schouders
Kromme rug x-ray
Licht uitgezakte longen
Middenrif niet opgevuld
Godverdomme
Sure, sure, met puffers en inhaleerdisks
Ga ik verder
Maar ik mis mijn mooie denkende vriendin
In het land van mijn hart
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Anita de Baaij, Torso 1
1) een well kan zowel een bron zijn als een put…
2) na mijn ernstige longontsteking in 2010 wees mijn longarts op mijn longfoto’s een paar “zwarte” plekken aan: longemfyseem. Gevolg van roken, waar ik 30 jaar geleden mee gestopt ben, maar hoewel de vuiligheid na ca. 15 jaar weg is uit je longen, herstelt beschadigd longweefsel nooit meer. Hij vertelde ook dat veel meer mensen doodgaan aan longemfyseem dan aan longkanker, waar iedereen zo bang voor is. En gisteren belde een schoonzus dat ze longemfyseem heeft, de op een na ergste fase. Ze rookt nu (hoe lang houdt ze dat vol?) 7 sigaretten per dag in plaats van 24…
@Dwarsbongel, wat een verdrietig verhaal voor je schoonzus. Champix kan goed helpen bij stoppen met roken. Ben zelf een half jaar gestopt, maar toen begonnen de toestanden op werk en werd het toch weer dampen.
Shakespeare zei: All’s well, that ends well…
Prachtig, dat licht in het werk van Anita de Baaij.
Het ademt…
Take care.
– Dauw –
@Dauw, dank, Anita de Baaij was een ontdekking.
.
bij dit te horen !
@dwarsbongel wat een naar nieuws van je schoonzuser. Hoewel voor haar te laat, minder peuken helpt enkel bij het schuldgevoel dat iedere roker draagt niet bij het risico.
Mijn moeder is vorig jaar aan longemfyseen gestorven. Hoogovens 2 was ze in de dagen van geluk en Ponnypark slagharen. Het duurde zo’n 2 jaar voordat ze eindelijk stikte in haar eigen fluim. Ooit mollige ma woog 40 kilo; al haar energie ging naar de longen die maar niet genoeg zuurstof binnen kregen. Ze had haar verstand verloren vanwege het gebrek ervan.
Zelfs de ziekte van haar maakte mij niets uit. Ik rookte. Ik was verslaafd. Maar kreeg gelukkig MIJN moment van omkeer door iets heel anders.
mijn broer trouwens steekt ze nog vrolijk op.
Jezz ik bedoel natuurlijk: BLIJ dit te horen !
@Koekie, dank man. 😉
.