Op tijd opstaan en onder de douche, straks naar de voedselbank, genoeg tijd om het haar te laten drogen, ik föhn niet. Toch een boodschap doen. Wat moet er gekocht worden? De bankrekening blijft angstig leeg. Vergeten, mijn Bijstand en ik trok niet vroeg genoeg aan de bel. Maar het was de eerste keer en de routine zit er nog niet in. Ik weet niet wanneer ik wat krijg. De belastingtoeslagen ook al niet op tijd, nieuwjaarsdrukte, waarvoor excuses, ze zullen dubbel uitkeren, straks, later. Daar heb ik nu niets aan. Straks keldert de bankrekening diep in de min. Tot een paar dagen geleden was ik nog trots, dat ik het redde, had nog beetje over, zo tegen het einde van de maand, áls er gestort zou worden. En daarom greep ik niet naar de telefoon, of pas heel laat.
Het werd me zelfs kwalijk genomen, voortaan moet je dit wel een beetje op tijd melden hoor. Alsof ik verantwoordelijk ben voor de fout die zij gemaakt hebben. Het wordt geregeld. In de middag moet het op de bankrekening staan. In de ochtend is er nog niets. Ik hou er rekening mee dat die dus toch onder nul gaat als straks de huur en de zorgverzekering automatisch geïncasseerd worden. En de kosten, de bank moet betaald worden voor zijn krediet, wie gaat daar voor opdraaien? Die discussie kan ik uittekenen. Ja, maar u had eerder moeten melden. Ja, maar ik wist niet wanneer jullie uitbetalen, het is de eerste keer.
Ik wil dus wiet, en vergeten de sores en de toestanden, en ook nog even langs de apotheek voor de puffer om al die ellende mee weg te blazen zodat je een beetje normaal stoned kunt worden zonder dat je kotsend van het hoesten boven de prullenbak hangt.
In de coffeeshop kennen ze mijn naam. Tijd voor een andere dealer, of leven.
Buiten is het guurkoud en bij Dirk sla ik nog snel een fles cola in en een pakje sigaretten. Ik denk aan wodka, maar wodka laat ik zitten. Eens kijken hoe heftig het verlangen is als er geen Siberische verdoving overheen gaat.
Bij het casino rijdt de ambulance met gierende zwaailichten voor. Iemand heeft zich in zijn lot verslikt.
Bij de voedselbank deelt een transgender, hij die binnenkort helemaal zij wordt, appelkruimeltaart uit van Albert Heijn die overmorgen niet meer verkocht kan worden, qua uiterste houdbaarheidsdatum. En hoewel ik meestal al het snoep, dat je er in gezinsverpakkingen tegelijk krijgt, achterlaat, heb ik vanavond zin in een kopje groene thee, warme appeltaart en slagroom.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Ronald Ceuppens, Extra Hearts
je mag ook bij ons komen eten,
we gooien vaak teveel weg….
zeg maar, morgen?
@misja, dank voor het aanbod, komt misschien nog wel een keer.
Maar nu heb ik de buit binnen.
Nu moet ik me suf koken (en eten) om met al die bijna over de datum producten iets lekkers (en gezonds) te maken.
.
toch nog appeltaart 😉
@kitty, heerlijk 😉
.
Tussen bureaucratie en appeltaart. Een prachtig verhaal, Jezz!
@Blew, dank.
.
Is je blog bevroren?
@Kitty, het blog niet, maar ik wel.
.
Zal ik je een olieradiator toezenden? Ik heb er toch 2. 😉
Nu je het zegt. Ik zit wat te experimenteren met een persoonlijke pagina, heb je toegevoegd als favoriet, en opeens lees ik dit.
Ik probeer ook zo weinig mogelijk uit te geven aan verwarming. Een klein beetje, in 1 kamer, en tegen het bevriezen van de verwarmingsbuis bij de voordeur.
In een flat is het nooit echt koud, toch ?
@Kitty, ik heb last van een ander soort koude, niet op te warmen met een oliekacheltje, maar dank.
@Knuts, ik kan niet goed tegen de kou. Mijn huis is een oud pand, tochtig en al. Er wordt deze dagen dus flink gestookt, anders is het niet te doen, met die Noord-Ooster pal op mijn huis aan de achterkant.
.
dan zal je je zelf met het vuur moeten verbinden 😉
it has been a while babe
wazzup !?
Recuperating daily madness of life.
.