Femininity

Het zijn dagen dat er kronkels uit de handen van de vrouw komen. En hoe de buitenwereld roept, er moet geregeld, gered en geredderd worden, ze luistert niet. De vrouw heeft haar eigen ondoorgrondelijke wegen en vangnet voor blinde paniek, de doodsangst die met verziekte ogen om het hoekje loert, duivelsgebroed klaar om de venijnige klauwen in haar bange hart te slaan.
Dus tekent de vrouw, eindeloos. Volledig verstrikt in lijntekeningen die telkens kronkelend, zichzelf achterna nergens heen gaan, maar wel een patroon vormen, totdat ze in elkaar verkleven, oneindig verstilde beweging. Af en toe schrijft ze wat, maar de angst is in haar vingers geslopen, koudevingersvrees. Het is niet janken, maar wel denken en slapen, alle getijden klotsen hun sporen in de diepte van haar bestaan. Ze moet een besluit nemen. Wat gaat ze met haar lichaam doen. Gaat ze voor gezondheid vechten of zich erbij neerleggen.
De vrouw gelooft niet in gevecht, de zegetocht van gewonnen of overwonnen leven bekoopt het toch altijd met de dood, de vraag is dus vroeg, of wat later.

Ze eet overigens wel goed. Blauwe bessen, liters groene thee, een verrukkelijk van buiten knapperig gebakken stukje zalm, van binnen sashimi, soyadressing met een scheutje rijstazijn, knoflook en wasabi, gepofte tomaten uit de oven, besprenkeld met zeezout, sugar snaps net de kook erover en olijven. Antioxidanten, gezonde oliën, vetten, eiwitten en vitaminen. Alles voor het verhogen van haar weerstand zodat het lichaam wellicht zelf het virus uit haar kern ruimt.
Je weet het nooit. Maar in sprookjes gelooft de vrouw ook niet. Gezond is de Bijbelse rib uit haar lijf, omdat ze tegenwoordig van de bedeling leeft, waar je nauwelijks fruit krijgt en alle groenten voorgesneden of ingevroren zijn, blubber, als ze thuis komt. De vrouw lazert het dan meestal weg, met schuldgevoel, dat wel, maar dat soort drab dat eet ze niet en slaat dan toch weer zelf aan het winkelen.
Een krop sla, paar tomaten, komkommer, af en toe blauwe bessen, vis, kip, af en toe vlees als ze kracht nodig heeft na haar bloederige dagen, daarmee koopt ze zichzelf nog verder de vernieling in, maar deze dagen gaat haar lichaam voor.
Als de voedselbank enkel varkensvlees heeft om de armen mee te voeden dan verwent ze zichzelf met gezonde producten die een luxe zijn, maar ook met sigaretten en een flinke fles wodka. De pijn van leven, hoe dan ook niet te harden. Dat het paradoxale, de vrouw is behalve met destructie dus ook met creatie bezig, alsof er nog wat te redden valt. Alsof de vrouw en het lichaam waarin ze willen snijden het zelf wel oplossen.

Wat een verraad. Háár lichaam heeft zich van het roken en drinken, alles dat de vrouw doet om zichzelf te verzuipen wel wat aangetrokken, het is niet zo dat je haar een gezonde Hollandse vrouw kunt noemen, maar dat hoorde er ook een beetje bij, rock & roll is soms geen keuze, maar de enige manier. En nu was haar lichaam haar toch te slim af. Potentieel dodelijk geraakt in de mond van haar vrouwelijkheid. Onzichtbaar voor geroutineerde nogal ruwe doktershanden.

De eindeloos repeterende kringeltekeningen waar de vrouw zich de laatste weken niet van los kan scheuren zijn een gevangenis, af en toe vliegt het haar naar de keel. Er moet schakering bij, denkt ze, en haar vingers jeuken de kleuren die erbij horen, maar het pennetje blijf getrouw zwart verder kronkelen. Tegelijkertijd haar vangnet. Elke dag opnieuw moet ze geconcentreerd zijn, met vaste hand de lijnen volgen die op een of andere manier de stem van haar innerlijk is. Ze heeft geen idee hoe het precies werkt, wel dat het troost, dat het haar bij elkaar houdt en dat het hoe dan ook productie is, tientallen tekeningen waarmee zichzelf probeert te wiegen en te vangen. Daar kan ze niet compleet sjikker van de wereld bij zijn. Bij haar volle verstand kringelt ze in de vroege ochtend tot diep in de middag, en het licht verstomd, totdat ze het niet meer uithoudt, maar zodra het donker is alweer met rusteloze vingers wacht op de volgende dag.

Jezzebel,
Tussen water en water,

Art: Pascale: 12-01-12 Femininity