In gedachten schrijf ik geheimen op zijn verknipte voorhuid.
Het gaat over leven, dan gaat het over dood.
In werkelijkheid maak ik geen danspassen die vertellen wie ik ben, stervende Jood.
Existentiële vragen jagen me over de klink.
In gedachten schrijf ik geheimen op zijn geknipt, begraven voorhuid.
Moet ik rekken of verder trekken.
In de werkelijkheid dons over het hoofd.
Nooit in sprookjes geloofd.
Woede maakt het link.
In gedachten schrijf ik geheimen op zijn niet aanwezige voorhuid.
Verhalen als op een korrel rijst.
De ouders verzuurd, vergaan, vergrijsd.
In werkelijkheid, vanaf de geboorte, ben ik half dood.
Ik, die steeds dieper zink.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Yigal Ozeri
Klink ?
Lieve Jezz.,
Gelezen, herlezen, het raakt me.
Shawoea tov,
A.
@Simen, dank, zelfde fout als Johan Derksen (misschien heb ik het wel van hem 😉 )
http://zoekdefout.blogspot.com/2011/09/over-de-klink-jagen.html
@Gingy, het is wat associatief.
Dank, shavuah tov.
.
*
Ik ben besneden en heb daar nooit psychologisch-sociaal problemen mee gehad.
Vreemd om weer…, en weer een artikel te moeten lezen in de Volkskrant. (Gisteren…(…))
Laat die IK maar zinken, die hebben we toch niet *=))
*
Ik rook en heb daar nooit psychologisch-sociaal problemen mee.
Zo kan je erg vreemde reacties achter laten die mogelijk toch duiden op een probleem.
Dan is de link van zink naar klink heel mooi verborgen gegeven.
Met de klanken in uw gedicht jaagt u gedachten over de kling.
Hink nu over uw woorden, plet een gekookte korrel rijst.
Lees het hele gedicht van onder naar boven, van dood naar leven.
@Yrret, 😉 you got me!
.