Sisels recepten: Huzarensalade

In het kerstpakket van overvloed, door lieve collega met heldenmoed alle trappen naar Sisels appartement geschlept, gekregen van de vrouwen bij wie ze graag had willen blijven, maar door bezuinigingen was weggesaneerd, kwam ze de smaken en duizend herinneringen uit het verleden tegen. Zo luxueus, zo overvloedig dat ze er beduusd van werd, wee in de maag, maar ook blij en gelukkig. Hoe heerlijk. Als vrouwen uitpakken dan komen er jasmijnparels van Simon Lévelt op tafel met bonboni’s van Puccini, prachtig witte dinerkaarsen, een fles fair trade cabernet sauvignon de pays d’oc, een fles chablis, foie gras canard, Tony’s Chocolonely met hele hazelnoten, John Wests wilde rode zalm, champignonragout, pasteibakjes, tapenade rouge, tapenade noir, olijven, Lévelts espresso en chocolade koffieboontjes, curries en tom ka’s van de Chinese winkel, ossenstaartsoep met cognac en madeira, een zak mini chocolade mars, bounty, twix en meer, zeer flinke boekenbon, pastakookboek De Zilveren Lepel, glühwein kruiden van Dille & Camille, een lekker zeepje, vergeet-mij-nietjes, body lotion, haarmasker en hun tijdschriften. Lekker allemaal, Opzij, Vrij Nederland, Psychologie en de laatste Hollands Diep. Het laatste nummer van Sisels allerliefste tijdschrift, daar was ze van geschrokken. Het is geen goede tijd voor kunst, liefde, literatuur of cultuur. Het is een tijd van keihard scoren en afstoten, maar dus ook van vriendschap.
Sisel was er overdonderd van, een paar dagen al, het was zo veel, zo verrukkelijk, dat ze op Calvinistische wijze bijna vond het niet verdiend te hebben. Overvloed, zoals vroeger thuis, met Jiddische overdrijving en misschien was het de vrouwelijke manier, gul met grandeur.

In de journalistiek doen ze het niet vaak meer, een kerstpakket, zware tijden, overal worden mensen naar huis gestuurd, je mag al blij zijn als er een kerstborrel komt. Bij Sisel thuis waar de ouders aanvankelijk drie damesmodewinkels en een groothandel bestierden, reed Sisels vader de flessen Moët & Chandon champagne, banketkransen van Olsthoorn uit Bussum en envelop altijd persoonlijk rond naar het personeel; alle verkoopsters en de oppas die door de week voor de kinderen zorgde, van halfnegen tot vijf, waarna Sisels moeder thuiskwam om te koken en te zorgen voor het gezin.
Als Sisels vader zijn aardigheidje voor de feestdagen rond bracht was Sisel thuis de verrukkelijkste hapjes voor tussendoor aan het maken, iets lekkers vóór dat de familie uiteten ging en je op een gegeven moment toch trek kreeg, dan was er gerookte zalm en krabcocktail, warme zelfgemaakte saucijzenbroodjes, appelpreisalade, zalmsalade, roquefortsalade, gazpacho en van alles meer. Met de kerst werd er groots uitgepakt, je kon nemen waar je trek in had en vroeger toen het nog niet verboden was, was daar ook lady curzon als opkikkertje in de middag als iedereen landerig van het hangen werd en de kinderen begonnen te klieren, schildpadsoep, scheutje sherry, gegratineerd met geslagen room en geschaafde gebrande amandelen, geserveerd in een verrukkelijk klein kopje dat enkel voor dit doel werd gebruikt en ze konden er weer even tegen. Bij Sisel thuis was niemand politiekcorrect. En Sisel kon het niet helpen, maar daar hield ze van.

Als Sisel op de dag van kerstavond met de voorbereidingen begon, hielp de oppas met opruimen in de keuken, zodat toch alles weer netjes zou zijn als haar moeder thuiskwam, want als de moeder ergens over haar toeren van raakte dan was het rommel in huis. Alles moest schoon, fris en opgeruimd zijn, dan pas kon ze genieten van overdadige gezelligheid. Bij de oppas thuis werd er met de feestdagen ook extra lekker gekookt, huzarensalade, aardappels, draadjesvlees, uien, augurken, emmers vol, pochte die dan. Op een of andere manier was schoonmaakgerei de maat der dingen voor de oppas die behalve op de kinderen paste, ook het huis schoonmaakte en haar hele leven werkhuizen had gekend, net als dier moeder, toen je de vrouw des huizes nog met mevrouw aansprak en waar Sisels moeder iebel van werd. Het idee van een salade in een emmer of een teiltje liet Sisel elk jaar zo griezelen dat ze er alle feestdagen toch weer om vroeg, hoe ging dat dan.

In het Blue Band Kleine Gerechten kookboek, vond Sisel het recept terug. Eind jaren tachtig, begin negentig kwam Blue Band met een serie kookboekjes op de markt die te vergelijken was met het Margriet Kookboek van Sisels safta en moeder vroeger. Degelijke en goede basisrecepten, maar ook gewaagde, voor die tijd nieuwe gerechten als insalata caprese en carpaccio. Goede receptuur, heldere uitleg en mooie stap voor stap plaatjes. Op de redactie van het roddelblad had Sisel er twee buit weten te maken, Kleine Voorgerechten en Groente.
Sisel was met Blue Band opgegroeid en de kookboekjes bewezen het gelijk van safta en haar moeder, je kon het vertrouwen.
Er was veel veranderd voor Sisel, maar sommige klassiekers hoorden er voor altijd bij, zoals de huzarensalade die ze nooit maakte, maar ieder jaar met veel plezier aan terugdacht, emmers vol.

Wel moge het u bekomen

Later meer

Jezzebel,
Tussen water en water

Illustratie: Blue Band Kookboek