Sisels recepten: Huzarensalade

In het kerstpakket van overvloed, door lieve collega met heldenmoed alle trappen naar Sisels appartement geschlept, gekregen van de vrouwen bij wie ze graag had willen blijven, maar door bezuinigingen was weggesaneerd, kwam ze de smaken en duizend herinneringen uit het verleden tegen. Zo luxueus, zo overvloedig dat ze er beduusd van werd, wee in de maag, maar ook blij en gelukkig. Hoe heerlijk. Als vrouwen uitpakken dan komen er jasmijnparels van Simon Lévelt op tafel met bonboni’s van Puccini, prachtig witte dinerkaarsen, een fles fair trade cabernet sauvignon de pays d’oc, een fles chablis, foie gras canard, Tony’s Chocolonely met hele hazelnoten, John Wests wilde rode zalm, champignonragout, pasteibakjes, tapenade rouge, tapenade noir, olijven, Lévelts espresso en chocolade koffieboontjes, curries en tom ka’s van de Chinese winkel, ossenstaartsoep met cognac en madeira, een zak mini chocolade mars, bounty, twix en meer, zeer flinke boekenbon, pastakookboek De Zilveren Lepel, glühwein kruiden van Dille & Camille, een lekker zeepje, vergeet-mij-nietjes, body lotion, haarmasker en hun tijdschriften. Lekker allemaal, Opzij, Vrij Nederland, Psychologie en de laatste Hollands Diep. Het laatste nummer van Sisels allerliefste tijdschrift, daar was ze van geschrokken. Het is geen goede tijd voor kunst, liefde, literatuur of cultuur. Het is een tijd van keihard scoren en afstoten, maar dus ook van vriendschap.
Sisel was er overdonderd van, een paar dagen al, het was zo veel, zo verrukkelijk, dat ze op Calvinistische wijze bijna vond het niet verdiend te hebben. Overvloed, zoals vroeger thuis, met Jiddische overdrijving en misschien was het de vrouwelijke manier, gul met grandeur.

In de journalistiek doen ze het niet vaak meer, een kerstpakket, zware tijden, overal worden mensen naar huis gestuurd, je mag al blij zijn als er een kerstborrel komt. Bij Sisel thuis waar de ouders aanvankelijk drie damesmodewinkels en een groothandel bestierden, reed Sisels vader de flessen Moët & Chandon champagne, banketkransen van Olsthoorn uit Bussum en envelop altijd persoonlijk rond naar het personeel; alle verkoopsters en de oppas die door de week voor de kinderen zorgde, van halfnegen tot vijf, waarna Sisels moeder thuiskwam om te koken en te zorgen voor het gezin.
Als Sisels vader zijn aardigheidje voor de feestdagen rond bracht was Sisel thuis de verrukkelijkste hapjes voor tussendoor aan het maken, iets lekkers vóór dat de familie uiteten ging en je op een gegeven moment toch trek kreeg, dan was er gerookte zalm en krabcocktail, warme zelfgemaakte saucijzenbroodjes, appelpreisalade, zalmsalade, roquefortsalade, gazpacho en van alles meer. Met de kerst werd er groots uitgepakt, je kon nemen waar je trek in had en vroeger toen het nog niet verboden was, was daar ook lady curzon als opkikkertje in de middag als iedereen landerig van het hangen werd en de kinderen begonnen te klieren, schildpadsoep, scheutje sherry, gegratineerd met geslagen room en geschaafde gebrande amandelen, geserveerd in een verrukkelijk klein kopje dat enkel voor dit doel werd gebruikt en ze konden er weer even tegen. Bij Sisel thuis was niemand politiekcorrect. En Sisel kon het niet helpen, maar daar hield ze van.

Als Sisel op de dag van kerstavond met de voorbereidingen begon, hielp de oppas met opruimen in de keuken, zodat toch alles weer netjes zou zijn als haar moeder thuiskwam, want als de moeder ergens over haar toeren van raakte dan was het rommel in huis. Alles moest schoon, fris en opgeruimd zijn, dan pas kon ze genieten van overdadige gezelligheid. Bij de oppas thuis werd er met de feestdagen ook extra lekker gekookt, huzarensalade, aardappels, draadjesvlees, uien, augurken, emmers vol, pochte die dan. Op een of andere manier was schoonmaakgerei de maat der dingen voor de oppas die behalve op de kinderen paste, ook het huis schoonmaakte en haar hele leven werkhuizen had gekend, net als dier moeder, toen je de vrouw des huizes nog met mevrouw aansprak en waar Sisels moeder iebel van werd. Het idee van een salade in een emmer of een teiltje liet Sisel elk jaar zo griezelen dat ze er alle feestdagen toch weer om vroeg, hoe ging dat dan.

In het Blue Band Kleine Gerechten kookboek, vond Sisel het recept terug. Eind jaren tachtig, begin negentig kwam Blue Band met een serie kookboekjes op de markt die te vergelijken was met het Margriet Kookboek van Sisels safta en moeder vroeger. Degelijke en goede basisrecepten, maar ook gewaagde, voor die tijd nieuwe gerechten als insalata caprese en carpaccio. Goede receptuur, heldere uitleg en mooie stap voor stap plaatjes. Op de redactie van het roddelblad had Sisel er twee buit weten te maken, Kleine Voorgerechten en Groente.
Sisel was met Blue Band opgegroeid en de kookboekjes bewezen het gelijk van safta en haar moeder, je kon het vertrouwen.
Er was veel veranderd voor Sisel, maar sommige klassiekers hoorden er voor altijd bij, zoals de huzarensalade die ze nooit maakte, maar ieder jaar met veel plezier aan terugdacht, emmers vol.

Wel moge het u bekomen

Later meer

Jezzebel,
Tussen water en water

Illustratie: Blue Band Kookboek

This entry was posted in kunst, literatuur, Sisels recepten and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

16 Responses to Sisels recepten: Huzarensalade

  1. kitty says:

    Wat lief van de collega’s! De Kersttafel gevuld 😉
    Ook mijn lievelingsblad. Totaal onverwacht! Ze mochten het van mij gerust duurder maken maar niet opheffen. Wat doe je eraan?
    Ik heb nog nooit zelf huzarensalade gemaakt. Rico’s ex-vriendin Nadine deed dat ieder jaar met haar familie voor Kerst; inderdaad in een plastic teil, want het paste nergens anders in. Of ze het nog steeds doet weet ik niet.
    Die Blueband boekjes zijn prima. Veel dingen ‘voor het eerst’ uitgeprobeerd eruit.
    Later in ’88 gaven we met vrienden zelf een kookboekje uit. Het werd een regionale bestseller :))

  2. Jezzebel says:

    @Kitty, superlief!
    Heerlijk al die herinneringen.
    Leuk dat kookboekje, kan ik het ergens online vinden?
    Kan zelf niet erg wennen aan eten in van die vieze plastic toestanden.
    Maar ja, 😉
    .

  3. Jezz!!!
    als sisel jezz niet is, was het dan jouw collega ?
    😉

  4. Jezzebel says:

    @Koek, we noemen het: literatuur.
    Fijne feestdagen, man.
    .

  5. Gingy says:

    Ha Jezz.,
    Wat grappig, dat jij dit boekje hebt. De hele serie hebben we destijds bij elkaar “gegeten”, want je moest het bonnetje van de pakjes afhalen. Toen bestond het gezin nog uit vier mannen en ik, dus dat ging vrij snel.
    Vanaf die tijd ben ik kookboeken gaan verzamelen.
    Gaaf, dat kerstpakket!

    Lieve groet, A.

  6. kitty says:

    Online? Helaas niet. Het had niet eens een ISBN nummer maar we verkochten er 1400 van.
    Ik heb zelf ergens nog één origineel exemplaar en een exemplaar met een ringband en vlekken omdat ik er zelf mee heb gekookt. Voor de test hadden we die laten maken met ringband zoals de Blueband boekjes. Later kozen we echter voor een gebonden versie. Ik maakte er tekeningetjes bij. Net zoiets zoals jij die hebt bij de recepten.

  7. Jezzebel says:

    @Gingy, ja grappig die Blue Band boekjes, ze zijn echt goed. Kitty heeft ze volgens mij ook allemaal.
    Het is mooi hoeveel herinneringen er aan kookboeken kleven.
    Daar kun je hele verhalen mee vertellen 😉
    En het kerstpakket, wat een verwennerij!

    Liefs voor jou.
    .

  8. Jezzebel says:

    @Kitty, wat ontzettend leuk, die zelfgemaakte kookboekjes, zoals ik ze bij de Joodse vrouwenclubs tegenkwam, zijn goud waard.
    Recepten generaties lang overgeleverd van moeder op dochter, daar word je blij van.
    Leuk dat jij er ook tekeningetjes bij gemaakt hebt.
    .

  9. jan bouma says:

    Huzarensalade? Mijn moeder maakte die als geen ander. Althans dat is in mijn herinnering. Zelf gestampte gekookte aardappelen, fijn gesnipperde uitjes erdoor, vele stukken – groot en klein – zure haring, dat alles in een berg die ook doordrenkt was van een beetje SALATA (bestaat het nog?) met daar doorheen ook wat Heinz tomatenketchup, afgemaakt met weer salata en wat ketchup bovenop en vele schijfjes ei.. Kom er nog maar ‘ns om. Het kost mij teveel moeite om het gerecht na te maken. De herinnering voldoet immers. En niets kan daaraan tippen. Goeie Feestdagen verder en een goed begin van 2012. Ik kwam maar even langs hier – bij toeval – en refereerde aan een herinnering uit voorbije tijden. Een huzarensalade van m’n moeder.

  10. Jezzebel says:

    @Jan, met zure haring? Wat grappig.
    Huzarensalade, kroketten en bamiballen behoren tot de eerste Nederlandse snacks.
    Salata, ken ik niet, maar neem aan dat het slasaus was, beetje zuur zoete dunne mayonaise voor over sla zoals ze het vroeger deden, met een gesnipperd uitje, een paar plakjes tomaat en een hardgekookt ei?
    Fijn als herinneringen van vroeger weer boven komen.
    Mooie feestdagen Jan en dat 2012 een pracht jaar voor je mag worden.
    .

  11. Ate says:

    Als een monster zonder waarde
    werd ze door het blaadje weggedaan.
    Geen werk ! Zoals ze daar verklaarden…
    Zo kwam ze weer op straat te staan.
    En terwijl ze naar de huzaren staarde,
    dacht ze : och was ik maar een maan,
    die heeft daarboven om de aarde
    toch maar mooi een vaste baan….

    Maar toch wel lief van dat kerstpakket.

  12. Jezzebel says:

    @Ate, mooi gedichtje,
    die eerste regel wel een beetje cru.
    Heel lief dat kerstpakket.

    Voor jou ook een heel gelukkig 2012
    .

  13. Ate says:

    Ja, inderdaad, je kan die eerste regel ook anders lezen…
    Dat heb je ervan als je er even snel iets uittiept….

    Dat het een mooi jaar voor je mag worden !

  14. Jezzebel says:

    @Ate, dank 😉
    Voor jou ook een pracht jaar!
    .

  15. Jezzebel says:

    @Fulps, dank voor de link.
    Garnalen zijn niet erg aan Sisel besteed.
    Ze eet ze wel, maar niet graag ergens doorheen.
    Toch te veel treife naar haar smaak 😉
    .

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.