Sisels recepten: Rijst

In een tijd dat er in Nederland niet officieel, maar toch zeker wel officieus tot halverwege de jaren tachtig, vooral aardappelen werd gegeten en de enige exotische variant macaroni hamkaas was, behalve misschien bij de Chinees waar nasi wel populair was, althans bij Sisel thuis, waar spaghetti taboe was omdat de vader, en daarom ook de moeder, niet van paprika hield, te overheersend, net als koriander, te geparfumeerd, kwam Sisel pas laat in aanraking met rijst.
Thuis aten ze geen rijst, ook niet van de Chinees, Sisels vader had er om onverklaarbare reden een hekel aan en koos keer op keer voor bami als er voor het hele gezin bij Man Wah in Bussum flink werd ingepakt en afgehaald. Sisel was niet dol op de dikke vettige slierten en had liever rijst, of mie, maar paste zich uiteraard aan, zoals van een oudste dochter die het goede voorbeeld geeft, verwacht mag worden.

Het kwam door Ria van Eijndhoven dat Sisel zich nauwkeuriger in de korrel van risotto, sushi tot basmati is gaan verdiepen. Van Eijndhoven was een populaire televisiekok, één van de eersten in dezelfde tijd als Cas Spijkers en Joop Braakhekke. Om die laatste moest haar moeder altijd gillen van het lachen, maar Sisel vond hem vooral schmutzig. Wellicht was dat de humor van Sisels moeder die zelf van keurig, strak en proper hield, alles zoals het hoort, maar om de ranzige extravagantie van Braakhekke gierend niet meer bij kwam.
Sisel werkte in die tijd voor het roddelblad, een tijd waarin ze dacht dat de toekomst voor altijd gelukkig zou zijn, omdat ze nog geloofde in liefde, rechtvaardigheid, hard werken en plezier maken, toen de jonge vriend nog niet dood was en de last van het verleden goed te verhapstukken leek.

In die tijd wist Sisel Ria van Eijndhoven voor het blad te prikken met elke week een nieuw recept. Daartoe had ze Kokkerellen met Ria aangeschaft waarvan de pagina’s voorzichtig werden losgescheurd en de foto in het blad afgedrukt bij het recept dat Sisel koos. Ze had Ria ook uitgebreid geïnterviewd voordat de serie begon, de Brabantse was populair met haar no-nonsense kookmanieren en gemoedelijke uitstraling, toen we het nog gezellig vonden, alles met het gezin en een tikkie gekke moeder. Wel een vrouw die wist hoe ze iets lekkers moest maken, of deed alsof. Diezelfde Ria had Sisel ook uitgenodigd voor een speciale avond van het Productschap Rijst met als plan heel Nederland aan de rijst te krijgen en definitief de aardappel van zijn troon te stoten.

Een verrukkelijke avond met een diner dat geserveerd werd door Cees Helder, man die van restaurant Parkheuvel een toptent maakte en de eerste drie Michelin-sterren voor Nederland wist binnen te koken.
In het voorwoord van het boek Rijst, Een selectie van de lekkerste rijstgerechten uit alle werelddelen schrijft Helder: ‘Als aangename afwisseling op de kruimelige aardappel werd rijst ons wel eens een enkel keertje als hoofdmaaltijd geserveerd.
De vele mogelijkheden met rijst waren in de jaren vijftig in de Nederlandse keuken nog nauwelijks bekend en daar waar men er wel raad mee wist, leverde het koken van de rijst vaak grote problemen op. Het tot smakelijke, droge korrels koken van de rijst werd gezien als een kunst met een grote K.’
Ook safta had een geheim recept voor Droge Rijst. Aanvankelijk had Sisel er haar schouders over opgehaald, wie wist er nu niet hoe je rijst moest maken.
Pas na de woorden van Cees Helder kon ze zich weer herinneren hoe ook vriendinnen hun eigen rijstspecialiteiten hadden. Zo werd bij het vriendinnetje van vroeger, die ook wel in Thailand kwam, de pan in een slaapzak gewikkeld voor 20 minuten.

Later meer

Jezzebel,
Tussen water en water

En voor de liefhebbers:
De smaak van de ziel
Docu met chef Eric van Loo en Cees Helder van Parkheuvel
De nieuwe en de gaande chef over hun hart en ziel.