In een tijd dat er in Nederland niet officieel, maar toch zeker wel officieus tot halverwege de jaren tachtig, vooral aardappelen werd gegeten en de enige exotische variant macaroni hamkaas was, behalve misschien bij de Chinees waar nasi wel populair was, althans bij Sisel thuis, waar spaghetti taboe was omdat de vader, en daarom ook de moeder, niet van paprika hield, te overheersend, net als koriander, te geparfumeerd, kwam Sisel pas laat in aanraking met rijst.
Thuis aten ze geen rijst, ook niet van de Chinees, Sisels vader had er om onverklaarbare reden een hekel aan en koos keer op keer voor bami als er voor het hele gezin bij Man Wah in Bussum flink werd ingepakt en afgehaald. Sisel was niet dol op de dikke vettige slierten en had liever rijst, of mie, maar paste zich uiteraard aan, zoals van een oudste dochter die het goede voorbeeld geeft, verwacht mag worden.
Het kwam door Ria van Eijndhoven dat Sisel zich nauwkeuriger in de korrel van risotto, sushi tot basmati is gaan verdiepen. Van Eijndhoven was een populaire televisiekok, één van de eersten in dezelfde tijd als Cas Spijkers en Joop Braakhekke. Om die laatste moest haar moeder altijd gillen van het lachen, maar Sisel vond hem vooral schmutzig. Wellicht was dat de humor van Sisels moeder die zelf van keurig, strak en proper hield, alles zoals het hoort, maar om de ranzige extravagantie van Braakhekke gierend niet meer bij kwam.
Sisel werkte in die tijd voor het roddelblad, een tijd waarin ze dacht dat de toekomst voor altijd gelukkig zou zijn, omdat ze nog geloofde in liefde, rechtvaardigheid, hard werken en plezier maken, toen de jonge vriend nog niet dood was en de last van het verleden goed te verhapstukken leek.
In die tijd wist Sisel Ria van Eijndhoven voor het blad te prikken met elke week een nieuw recept. Daartoe had ze Kokkerellen met Ria aangeschaft waarvan de pagina’s voorzichtig werden losgescheurd en de foto in het blad afgedrukt bij het recept dat Sisel koos. Ze had Ria ook uitgebreid geïnterviewd voordat de serie begon, de Brabantse was populair met haar no-nonsense kookmanieren en gemoedelijke uitstraling, toen we het nog gezellig vonden, alles met het gezin en een tikkie gekke moeder. Wel een vrouw die wist hoe ze iets lekkers moest maken, of deed alsof. Diezelfde Ria had Sisel ook uitgenodigd voor een speciale avond van het Productschap Rijst met als plan heel Nederland aan de rijst te krijgen en definitief de aardappel van zijn troon te stoten.
Een verrukkelijke avond met een diner dat geserveerd werd door Cees Helder, man die van restaurant Parkheuvel een toptent maakte en de eerste drie Michelin-sterren voor Nederland wist binnen te koken.
In het voorwoord van het boek Rijst, Een selectie van de lekkerste rijstgerechten uit alle werelddelen schrijft Helder: ‘Als aangename afwisseling op de kruimelige aardappel werd rijst ons wel eens een enkel keertje als hoofdmaaltijd geserveerd.
De vele mogelijkheden met rijst waren in de jaren vijftig in de Nederlandse keuken nog nauwelijks bekend en daar waar men er wel raad mee wist, leverde het koken van de rijst vaak grote problemen op. Het tot smakelijke, droge korrels koken van de rijst werd gezien als een kunst met een grote K.’
Ook safta had een geheim recept voor Droge Rijst. Aanvankelijk had Sisel er haar schouders over opgehaald, wie wist er nu niet hoe je rijst moest maken.
Pas na de woorden van Cees Helder kon ze zich weer herinneren hoe ook vriendinnen hun eigen rijstspecialiteiten hadden. Zo werd bij het vriendinnetje van vroeger, die ook wel in Thailand kwam, de pan in een slaapzak gewikkeld voor 20 minuten.
Later meer
Jezzebel,
Tussen water en water
En voor de liefhebbers:
De smaak van de ziel
Docu met chef Eric van Loo en Cees Helder van Parkheuvel
De nieuwe en de gaande chef over hun hart en ziel.
Ook ik mis Ria echt verschrikkelijk
het was ons Ria, ook al kende we haar niet persoonlijk
ze zat toch mee te kijken op je bord
Toen ik net filosofie deed ging ik wel eens naar Jan bij ons in de straat
hij loodste me altijd meteen de keuken in en op tafel lag altijd rijst
vast een geheime code, iets met de geest van Ria van Eindhoven
@rockade, als ik nu door die recepten blader
dan denk ik toch vaker dan me lief is:
‘niet te vreten’.
Maar Cees Helder maakte veel goed, die ene avond.
.
Ik heb een gewoon oud pannetje, blauw emaille, dikke bodem, deksel al jaren geleden verloren gegaan, daar doe ik een kopje zilvervliesrijst in en 2 en een half kopje water. Op het vuur en 20 minuten later is het klaar, droog, los, fijn. Met een andere pan lukt het niet.
@Blew, dat klinkt toch al snel als toverkunst.
Ik giet mijn rijst gewoon af na 10 minuten.
Nog een minuut of 5 op de kachel laten staan waarvan het vuur gedoofd is.
En klaar, prachtig droge korrel.
Maar dat natuurlijk een gruwel voor de kenner.
Inkoken het lekkerst.
Jaloers op je pannetje. 😉
.
wat leuk dat je tegenwoordig met huis, tuin en keuken tips komt!
ik vind de allerhande ook altijd zo heerlijk om door te bladeren,
dan krijg ik bijna zin om te gaan koken….
@Misja, Allerhande van vroeger, toch?
Tegenwoordig vind ik er niet veel meer aan.
Heel in het begin toen Allerhande nog de Tip wilde verslaan, toen ging het om kwaliteit.
Wel moge het je bekomen.
.
Als ik een goede dag heb, is mijn rijst ook goed. Als ik een slechte dag heb, is mijn rijst niet goed.Toch doe ik alles hetzelfde….
Tenminste, dat denk ik…
tja…tegen zo’n die-hard kan ik natuurlijk niet op…
de tip tijd….toen was ik nog een kleuter…
kan ik je huren om eens lekker voor sjaal te koken?
het toetje verzorg ik zelf!!!
@Pier, altijd schrikken als dat wat je kookt niet lukt.
Oi vee, dat zijn drama’s. 😉
Dan weet je hoe het écht is.
Tranen en zo.
.
@misja, onder één voorwaarde.
Ook voor jou en de kids.
Het hele gezin bezwangeren met mijn gerechten.
.
cool!
als jij ze aan het eten krijgt,
verdien je de nobel prijs voor het eten!
doen we, wanneer?
@Misja, oh God, oh God! 😉
Snel!
Belofte maakt schuld.
.
je bent aanstaande zaterdag van harte welkom!
@Misja, dat was toch iets te veel bravoure, gisteravond…
ik ben van de tips op de achtergrond
geen blogger die graag op visite komt
beetje mensenschuw
en toch vooral van het schrijven, dus wel zeggen, maar niet doen.
sorry.
Wat is er zaterdag?
.
Ga toch gewoon daarheen gezellig koken Jezz. Kan toch niks mis gaan?
Mijn rijsttijd begon met het Blueband themaboekje erover. We eten inmiddels meer rijst dan aardappelen; afgewisseld met pasta’s. Mjammie 🙂
@Kitty, ah ja de Blueband themaboekjes, die komen nog.
Goede recepten!
.
ja, zaterdag is het hele huis vol met kids!
en sjaal en ik uiteraard…dus ik zou zeggen,
wat je ook kookt, het zal altijd beter zijn dan
wat ik in de magnetron of oven verwarm!
waarom durf je toch niet??
“een tijd waarin ze dacht dat de toekomst voor altijd gelukkig zou zijn, omdat ze nog geloofde in liefde, rechtvaardigheid, hard werken en plezier maken, toen de jonge vriend nog niet dood was en de last van het verleden goed te verhapstukken leek”….. zo dit is niet niks Jezz.
Afgezien van Hollands sarcasme op zijn best, geloof ik dat je hier veel aan kan doen…
i know the peanut gallery … 😉