Ze zeggen dat geboorte een traumatische ervaring is.
Maar geen sterveling die het zich herinnert.
En als we het toch over trauma’s hebben, zou ik daar nog wat aan toe willen voegen, voor een vrouw.
Puberteit is voor haar een metamorfose van shock and awe.
Van geslachtloos, ben je opeens meisje.
Met behoeften, verlangens, concurrentie en een moeder.
Maar dat is nog de glorieuze rol, meisje in wording.
Spoedig is zij jonge vrouw, bewust van haar leegte, altijd op zoek naar invulling.
Dan is ze op haar mooist, stralend, geestig, levenslustig en vruchtbaar.
En als het je overkomt, dan weet je niet beter, het is voor eeuwig.
Totdat daar voor het middelbare meisje opeens het begrip oudere vrouw opdoemt.
Haar schoot verdort, haar dijen en haar heupen vormloos als een golem.
Geen man die haar begeert, het staat op haar lichaam geschreven.
Onvruchtbaar, nutteloos, afgedankt.
Zo wordt ze oud, de vrouw die haar ogen extra aanzet.
Ze heeft ook een geestelijk leven, maar daar vraagt geen mens om.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Lidy Jacobs, Willy Rambo (heavy petting)
9 Responses to Trauma’s in een vrouwenleven