Tranendal

In de trein
Onderweg naar huis
Zoekt een hondje
Mijn benen
Dus komt ze tegenover me zitten
En begint te huilen
Horten en stoten
Duizend spijt haar’s
Geef ik zakdoekjes
En mijn vragen
Waarom ben je zo verdrietig

Meisje met koptelefoon
Schuift in ’t gesprek
Haalt geluid van haar oor
Vandaag ook haar tranen
Zegt ze
Vaak gehuild
En zinkt weer terug in muziek
Die alleen zij kan horen

Twee onbekende meisjes
Door tranendal
In mijn aangezicht