Ben jaloers
Op haar
Zij mag openlijk
Eindeloos rouwen
Ik niet
Had niets met je
Grote held
Lange tijd was ik razend
Op je
Oude reus
Ze loopt te zeiken
Over potten die je meenam
Crèmes en parfums
Die opraken
Maar ik heb last
Van je stem
Die ik ook steeds
Zwakker hoor
Waar ben je nou
Mooie man
Heb hekel
Aan wat ze van je maken
Kerkdienst dit en dat
Maar ik weet
Dat jij niet gelovig was
Jij had God en de duivel
Op schoot
Levensgenieter pur sang
Voor de dood niet bang
Ik mis je
Jezzebel
Tussen water en water
Art: Kun Fang, Dancer
Is er weer iemand dood gegaan ?
Openlijk of privé; rouwen is rouwen.
Liever privé dan in zo’n hypocriete kerkdienst, zou ik zeggen.
@Knuts, moge iedereen gezond blijven.
.
@Kitty, voor sommigen is dat een steun.
God, hoe je kunt rouwen
Mensen missen.
Hoeveel manieren van pijn, verdriet en verwerken.
.
@Jezzebel, rouwen is rouwen is rouwen……….
‘@Knuts, moge iedereen gezond blijven.’
Sjaal om, als je naar buiten gaat.
Sluit hem op in je hart en hou hm altijd bij je! Sterkte!
Laat hem vrij uit je hart en hou niks voor jezelf. Kost geen kracht.
@Blogpieper, het schrijnt je ziel.
Zo gaat dat.
.
@Beeldsprekers, mooi het herfstblad op het water.
@Beeldsprekers en @Exegese
Vrijlaten of koesteren in je hart, volgens mij gebeurt het allebei, dat maakt het verwarrend en pijnlijk.
.
en onontkoombaar.
@Hoi! dat ook.
En onomkeerbaar.
.
Zo. Dat is ook weer opgelost.
@ietwat
We gaan verder
😉
.
@Jezzebel, herftsblad, dank je!
Vrijlaten, loslaten, koesteren wat je hebt gehad…
@Beeldsprekers de hele rimram tegelijk, dat maakt het zo ingewikkeld.
😉
.
Kun Fang.
Prachtig.