Ze belt met huilstemmetje
Mijn mooie denkende vriendin
Haar vriendin is niet thuisgekomen
Die zit vast in Londen
Ze kan er niet meer tegen
Wat heeft zij met die aswolk in IJsland te maken!
Ja maar, begin ik
Maar dat heeft geen zin
Dat weet ze zelf ook wel
Niet dat ze niet zonder haar grote liefde kan
Maar het kwam door de paniek van donderdag
Ze kon haar liefde niet bereiken.
Lege batterijen
Maar daarna is ze dus nooit meer thuis gekomen
Het raakt haar basale angst
Alsof ze weer 9 maanden is
En heel de wereld om haar heen verdween
Toen haar ouders in scheiding lagen
En de één niet wilde dat de ander haar zou krijgen
Toen is ze in een weeshuis gezet
Als kind van onbestorven ouders
Nu denkt ze dat de grote liefde nooit meer thuis komt
Uit het westen
Op internet zoek ik Londen Gatwick
Om één uur vannacht dan vliegen ze weer
Dat gelooft ze niet
Ze zeggen zoveel
We kletsen over Bracha
Haar filosofische vriendin
En mijn nieuwe baan
En hoe Bracha misschien rol kan spelen
In het nieuwe feminisme
Dat gaat om femininity
Bracha uitgeroepen tot nieuwe Judith Buttler
Meest inspirerende filosofe van vandaag
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Hush, Looking West
Kijk hoe het portret Looking West tot stand kwam:
.
==Toen haar ouders in scheiding lagen.
De legionair sluit het hek van de Donjon.
Hij salueert voor Charles de Gaulle.
Hij spuugt in zijn zakdoek voor…
In zijn borstzak voelt hij de sleutel van de kapel.
Hij zal branden, kaarsen branden
voor de "weeskinderen" van de 21e eeuw.
@K. Reintje, daar zijn die wezen natuurlijk dankbaar om.
Maar hun ouders nog niet mee terug.
It’s beautiful, zou mijn mooie denkende vriendin zeggen, haar prachtige Bardot lippen getuit.
.
Ik zag net 2 blauwe zwanen langsvliegen.
Voor het eerst in dagen.
Stel haar gerust.
@Knuts, ik heb het geprobeerd.
Maar ze gelooft er niet meer in.
Ik hoop dat de hele boel vannacht weer vliegt.
Dan is ze thuis.
Dat haar enige bewijs.
.
Het valt ook niet mee voor zo’n denkende vriendin
gevangen in een Bracha-malletje
fascinerend om te zien hoe looking west ontstaat
en verbijsterend om elke keer weer te realiseren
hoe de gebeurtenissen van heel lang geleden
er steeds weer in slagen
om ons
weer heel klein te maken
zonder dat er echt een antwoord is
behalve dat je soms beseft
dat het een oud gemis is
en dat het nooit meer goed gemaakt kan worden
en dat het bij je hoort
net als het leven
@Mae, het valt voor niemand mee, die zijn hart volgt.
@Roosanna, mooi gezegd.
Het valt niet mee om het uit te leggen.
Wat fijn als je toch kunt delen.
Duizend asdeeltjes verwijderd
zo dichtbij.
.
Jezz kan je de theorie en de ideeen van
Bracha Ettinger eens kort uitleggen?
En zo zie je, dat ook jouw mooie denkende vriendin eigenlijk een klein angstig mensje is, net zoals iedereen. Zonder waardeoordeel, slechts een constatering. En het is mooi, want in wezen zijn we allemaal gelijk.
Ik vind het wel heel triest, dat het Salomonsoordeel niet gunstig is uitgevallen voor haar. Je kind in een weeshuis laten gaan, omdat je het de de ander niet gunt. Bah!
Bah!
De stilte wordt doorbroken en er wordt weer gevlogen. Straks is ze weer gerust.
Met een kus van mij, voor jullie beiden, omdat ik in een sentimetele bui ben geraakt.
@Martin, Er is van alles en nog wat online over Bracha te vinden.
Onder andere haar Summer School Class
@Thera, dat is ook in en in verdrietig.
Ze had de dubieuze eer om in het eerste weeshuis van Israel te worden gestopt.
Trots van de natie, een heus weeshuis, voor het meisje dat als enige allebei haar ouders nog had.
Tot aan haar vijfde jaar heeft ze daar gezeten.
Kus voor jou 🙂
.
Oh, en ik ben nog even naar de kapper.
De schaar in dat zooitje ongeregeld, maar niet te veel, piept het stemmetje van binnen. 🙂
.
het is begrijpelijk, zo werkt het soms
Ik kende zijn werk, maar ben blij dat ik hem weer gevonden heb! (Hush)
zal de link nog wel bekijken (ondertussen dank voor je wens op m’n blog) maar bij het lezen van de titel "Looking West" denk ik onvermijdelijk aan mijn bij herhaling gestelde vraag in m’n boek: "whether you stay in the West or go the East" want het was m’n bedoeling al in 1999 te vertrekken naar het Verre Oosten om daar Mithras te herbouwen vanwege te geringe response hier. Toeval? Nee. So far…
Ik hoop je morgen een einde aan de strijd te kunnen melden maar dat zal mij wel niet ten deel vallen; t is bij mij altijd tot aan het bittere end. Meestal.
@Dianne, het is moeilijk om te troosten.
En dat doe je natuurlijk het liefst.
@Verbaas, cool!
Hush rules! 🙂
@Jan, ik denk aan je man.
Rustig aan, stapje voor stapje verder.
En mijn haren zijn inmiddels perfect leuk geknipt, wat vooral rommelig zooitje betekent 🙂
.
..en dat is maar goed ook (10:48) want "perfect zittende en uitgevoerde kapsels van de dames" wekken mijn woede op want er is dan niks meer te "verwarren noch te modelleren".
Het "bezit van de zaak" (dat is een perfect kapsel) is dan tevens voor mij "het einde van het vermaak". Enfin.. we begrijpen elkaar weer denk ik.
Overigens: dit gehele geschetste scenario voldoet aan veel meer scenario’s. Men streeft soms de perfectie na terwijl die perfectie dan niks meer te raden laat en de dood in de pot is!
@Jan, we begrijpen elkaar, jij houdt van woelen 🙂
.
Re: 12.09
Zo is het. Ik hoop dat je nieuwe Opzijredactie het ook begrijpt. Het perpetuum mobile van de vooruitgang der mensheid (en ook van tijdschriften die naar de toekomst kijken) en de legitimatie van hun bestaan zoeken zal zich niet kunnen verstaan met "perfect zittende kapsels van de verslaggeefsters" omdat er dan niks meer te raden overblijft.
Dat was ook de boodschap die ik zond aan Ciska Dresselhuys. Zie je vorige blog.
Enfin. Genoeg nu. Ik zie morgen wel hoe het ervoor staat met mijn nieuwe referentiekaders. Amuseer je.
@Jan, zojuist bedolven onder een berg papier voor mijn eerste brainstorm sessie donderdag.
Dat komt helemaal goed met dat kapsel waar jij van houdt. 🙂
Succes vandaag man.
Zeer benieuwd hoe het gaat.
.
Thanks! En jij veel succes met het scheiden van het kaf van het koren in die berg papier. Je hoort morgen wel hoe het mij vergaan is.
@Jan, was ik nog vergeten te zeggen
(mijn hoofd loopt om 🙂
Being East, means looking West
Being West, means keep walking.
Elke dag een stapje verder.
.
Wat brengt dat veel naar boven he, zo’n vulkaan.
Hoop dat ze snel weer thuis is, de lief van je mooie denkende vriendin.
@Beeldsprekers, ik heb net nog even gekeken,
Gatwick is nog steeds gesloten.
Nu tot onbepaalde tijd.
die vulkaan is als de chaostheorie, of Bracha’s matrixial theory, alles heeft met alles te maken, zo zet je elkaar in beweging en vang je de schokken op.
Nu weet ik zeker, dat ik altijd, voordat ik ergens naar toe ga, voor langere tijd,
mijn geliefde een bracha zal geven.
En dat ik hem dan verzeker, dat ik heelhuids weer zal keren.
Hoe dan ook.
Wat een prrrrrrrachtig schilderij.
Ik kan mijn ogen er niet van afhouden.
Het lokt naar me.
Kijk dan, kijk dan, zegt het.
En ik slurp het op.
van Hadassah
@Hadassah, dank voor je reactie.
mooie gewoonte is dat, het geven van bracha bij vertrek en afscheid
ik zeg er ook altijd bij; ik hou van je.
Dat het maar gezegd is.
Vanavond nog een pracht werk van Hush 🙂
(heb je het filmpje gezien in de eerste reactie?)
.
Het nieuwe feminisme… inderdaad ja!
Jullie vrouwen hebben ‘t toch maar zwaar hoor….
@Lucas, dank voor het meeleven 🙂
Wij vrouwen hebben het ook wel leuk hoor.
.
Dat weet ik ;-p
Oh wat triest voor je vriendin en de vriendin van je vriendin! Is ze alweer boven water?
Zo’n idioot van een directeur van KLM die de hulp van zijn Amerikaanse ‘vrindjes’ heeft ingeroepen om Eurlings over te halen… Bizar hoe afhankelijk we zijn van die stomme vliegtuigen.
Nieuw feminisme: je zit er nu boven op, Geweldig!
@Lucas, dat wist ik eigenlijk ook wel, maar ik dacht, ik zeg het nog even. 🙂
@Blew, van Gatwick wordt nog steeds niet gevlogen.
Ik heb een mailtje gestuurd met een nieuw kunstwerk,
misschien vrolijkt het haar een beetje op.
Wellicht laat ik het hier later op het blog zien.
Maar niet vandaag.
Femininity, leuk he? 🙂
.
Oei wat vind ik dit een mooi kunstwerk.
En wat zou ik haar graag willen hebben!
Met een kat of drie op schoot
kijken naar dat fijn besneden gezichtje
omringd door het soort blauw
waarin ik wil begraven worden.
Dank voor de prachtige tekst erbij Jezze,
hartelijks van een ontroerende Tinus
@Tinus, heel erg blij met je 🙂
.