In de ochtend ga ik weer het strand op
Mijn nieuwe beweging
Even kijken naar de symbolen
En het leven
Ik loop niet lang
Het is me soms te
Eindeloos
Te troosteloos
Dan ga ik zitten
Ergens midden op
Dat uitgestrekte zand
Vanochtend kies ik
Sporen van meeuwen
Zoals ze achter waren gebleven
Om te stranden
Als lotus van de vuilnis
En het ruikt naar echte vis
Zoals je het in de kramen
Niet meer tegenkomt
Mijn lichaam doet pijn
Van gisteren
En er ligt geen stok voor me klaar
Ik hou mijn gedachten dus voor me
In de verte
Aan de andere kant
Zestien jaar heb ik
Ergens in de wereld
Dichtbij zee gewoond
Tel Aviv
Long Beach ca
Tel Aviv
En nu Zandvoort
Zee noord en mediterraan
Pacific Ocean
Grote Oceaan
Verder gaan
Want de wereld draait zoals ze draait
Op de heupen van een buikdanseres
Ergens aan zee
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Itamar Jobani, Side View
In Long Beach was ik ook een tijdje, bij een vriendin. Wat is dit planeetje toch voor een klein bolletje.
Weer een dromerig verhaal, verleden, eb, vloed, en de geur ervan. Niet van vis, zoals je hier vermoedt. Het is de tijd die achter je ligt, die je ruikt. Neem voortaan een stok mee en schrijf dagelijks je boodschap.
Mooi geschreven.
@Navelpluis, het gaat zoals het gaat.
Nu eens dit dan weer dat.
Dank voor je complimenten.
.
@Pluis, nog even.
Waar in Long Beach?
Ik woonde op 2nd Street in Napels.
Toen ik er net kwam hadden we Sushi of Napels
en het maakte me razend.
Domme Amerikanen hadden Italiaanse Sushi of zoiets.
Bleek ik zelf op dat eiland midden in Long Beach te wonen.
Soms ben je de kluts kwijt, tussen water en water.
.
Ik zat in San Pedro, vlakbij de kust in 1 van de avenues die vanaf W37thStreet richting water liepen. In de buurt van een groot (groot is hier relatief, alles was daar groot) natuurpark maar ik ben de straatnaam vergeten, het is alweer zo lang geleden en ik was daar maar kort op bezoek. Ik weet alleen nog dat West 37th St bij mijn omzwervingen mijn oriënteringspunt of -straat was. Van daaruit ben ik enige maanden door Cal gereisd.
Het is persoonlijk, comme ci comme ca, maar ik heb het nu wel gehad met de spekkoek.
Heerlijk is het heen en weer geslingerd te worden tussen blogs en reacties. Long Beach, ik zou ff niet weten, maar in Scheveningen had je het Zwarte Pad en eenmaal boven kon je daar dan naar het Volkszeebad. Als je geen zin had om die puist op te fietsen kon je naar het Luxe bad maar zoals de naam vermoed, had je dan nog maar geld over voor slechts een ijsje. Verderop kon je dan nog naar het naaktstrand maar daar stond weer een schutting omheen met kijkgaten. Bewaakt maar toch vrij tussen water en water.
Nooit ging ik door Cal ik ben wel eens met hem naar de film geweest.
@Navelpluis, San Pedro ken ik niet.
Amerika waren mijn surrealistische jaren (1 1/2)
Vergeet nooit meer dat ik aankwam
Elf uur vliegen van Tel Aviv
En we door moesten en zouden naar Nevada
en de casino’s van Las Vegas.
Op de televisie was Fox News,
daar had je in die tijd nog nooit van gehoord.
En ik kwam uit Israel, waar ik werkte voor RTL.
Er was breaking news.
De drill was dat ik me dan rot schrok.
En mijn oren spitste, hoeveel doden, hoeveel gewonden,
welk busbom en waar.
Maar hier braken ze eerst weg naar de reclame
Kellogs Flakes
Skittles and Cracker Jacks.
Totdat een man, karikatuur van een journalist
inclusief lange regenjas voor pik donkere achtergrond zei.
‘We just signaled some UFO’s’.
Dat beeld is me altijd bij gebleven.
Dat was voor mij Californië.
Gebakken lucht en prime time.
@Mae, ik geloof dat Jobani nog meer werk gemaakt heeft dat verrassend is.
Ik ga het in elk geval laten zien.
Ik hou van zijn manier van verhalen vertellen,
laag na laag.
Scheveningen lijkt me ook prachtig symbolische plek.
De grandeur en vergaande glorie.
Ik hou heel erg van het Kuhrhaus.
Maar dat doet me dan weer denken aan Domburg
En het oude paviljoen
waar ik plaatjes uit de jukebox draaide
op blote voeten
Torn between to lovers
evengoed tussen water en water
.
@ Jezz. Beeldende bijdrage. Jammer daarom dat ik dit niet helemaal begrijp:
En er ligt geen stok voor me klaar
Ik hou mijn gedachten dus voor me
In de verte
Aan de andere kant
Tussen water en water, tussen Garonne en Dordogne, een frisse, droge, geurige Entre-Deux-Mers. Ook fijn.
@Jezzebel :
Hoe groot is dat beeld, en waar ligt het ?
Zulke dingen moeten meer dan levensgroot zijn, dan zijn ze pas leuk.
Yess(Yezz) mijn voormalige Opinie-vriendjes hebben hier ook een blog: Aristo Cat en ManyAMileToGo. Tjoo
@ En het ruikt naar echte vis zoals je het in de kramen niet meer tegenkomt.
Prachtig!!!
De zee.
Er is nooit meer, er is nooit minder.
@Dick, zie link in dit stuk
http://www.vkblog.nl/bericht/309910/Vet_Jammer
@MvD, klinkt heerlijk 🙂
@Knuts maten worden er niet bijgegeven,
maar het maakte deel uit van een installatie,
ik neem dus inderdaad aan levensgroot.
@Dick, klinkt alsof je blij bent 🙂
Nu jij misschien ook een blog?
@Sjaal, hoe mysterieus 🙂
.
Ik heb alleen maar leuke herinneringen aan zee want ik was er altijd een dagje weg. Mooi om aan zee te wonen. Aan zee beleef je anders
@suiker, ik ben ook heel erg blij met de zee
het troost en laat me denken
over het tij en vergankelijkheid
er zijn de mooiste symbolen
en associaties.
.
Heel mooi, Jezzebel, berustend, puur, ‘echt’. Heb je ook foto’s gemaakt?
@Blew, dankjewel.
Van mezelf wel.
Maar die zijn privat.
Vanochtend op het strand niet.
Zo gaat dat.
Soms wel, soms niet.
.
Zand strooien onder
de wallen van je Ogen
U bent toch niet door
aangespoelde Kwallen
bedrogen??………………..
Groet van……………………..
Verdriet
je bent het
Soms went het
Soms niet……..
Geschreven in 1 9 7 0.
@Josh,
Ja, ja, Mr. Sandman, give me a dream.
Maar soms is dat gewoon te zoet.
.
Hou vol in Het Leven
La Chaïm ………………
Afz. S E N D M A N…
@Josh, ik doe mijn best.
.
Jezzebel,
je bent de mooiste, romantische en meest erotische jonge dame die ik ooit in mijn leven ontmoet heb
@Ria, en dan ik je nog niet eens echt.
.
hey Jezz
alleen maar een teken van leven
te moe nu
tussen dekbed en laptop
Moon
Mooi. Ik heb ook een tijdje in Tel Aviv gewoond en daar elke dag met de zee bezig geweest. Naar kijken. Naar luisteren. Zwemmen. Mijmeren. Voelen. Als ik jouw tekst lees, krijg ik direct weer zeer heldere beelden daarvan, prachtig.
Zee. Wandelen over strand. De golven, het eindige en het repeterende. "Ga lopen langs zee en drink daarna een warme chocolademelk met slagroom", was mijn trouwe advies aan vrienden in crisis met werk, leven en/of liefde. En dat geloofde ik ook echt. Geen idee waarom. Ik hou helemaal niet van chocolademelk. 🙂
@Moon, ik ben er ook vroeg ingekropen.
Heerlijk, ook dat ritme weer terug.
Vroeg wakker ‘s ochtends, dan hou ik het meest van de wereld, alsof alles nog ‘nieuw’ is.
@Mai, wat een cadeautje is de zee daar, in dat heerlijke klimaat.
Fijn dat jij ook weer even met je gedachten daar bent. 🙂
@Thera, ik hou ook niet van chocolademelk. 🙂
Maar met slagroom, aan zee, is het zo heerlijk troostrijk.
.
@ Jezz, jij: @Dick, klinkt alsof je blij bent 🙂
Nu jij misschien ook een blog?
Vind het wel gezellig, jongens met humor en we waren het regelatig eens. Maar vind dat ik eerder minder dan meer tijd aan internetten moet besteden. Dus reageren bij hun, kost nog meer tijd. Eigen blog komt er nooit. Ga liever (soms ongevraagd haha) digitaal op visite. Ook het "zeer frequent moeten vullen van je blog" spreekt me niet aan.