Op een troosteloze ijskoude zaterdagmorgen kom ik hem tegen
Op het station van Zandvoort onderweg naar Haarlem
Waar we een heel uur moeten wachten in de vrieskou
Vanwege een kapotte bovenleiding
Rijden er veel minder treinen tussen Haarlem en Amsterdam
Ook Zandvoort in de verdrukking.
Hij ziet eruit als een Duitser met smerige bierbuik
Maar spreekt Nederlands met vet Engels accent
In Engeland hebben ze ook voortdurend last
Blaren op de rails
Waar had ik gewoond in het buitenland?
Ah ja, zijn broer was in een kibboets
Daar verdien je ook niets, behalve je eigen vreten, vertelt ie.
Echt Joden, zegt hij, ik hoop niet dat jij…
Ik ben Jood, lach ik hem in zijn gezicht uit
Nou ja, zegt ie, ze zijn niet allemaal zo
Wees eerlijk waar in Europa kun je zeggen
Ik heb een boerderij, kom werken dan geef ik je eten.
Nou ja, zeg ik slap, het is ook een ervaring
En ik weet niet in welke kibboets je broer zat,
Maar sommige kibboetsiem zijn aan zee
Of hebben een pretpark als toeristentrekker
Dan heb je gratis vakantie in ruil voor wat werk.
Ja maar, rijk word je er niet van, kapt hij.
Het is bovendien heel verschil, ga ik door
Of je vrijwilliger op de kibboets bent
En na een paar maanden weer vertekt
Of er deel vanuit maakt
Voor de rest van je leven.
Veel kibboetsiem zijn op sterven na dood
Het is een systeem dat niet werkt
Hoe mooi ook bedacht
Geen plek in deze maatschappij voor idylle.
Niets voor mij, geef ik toch, kleintjes toe
Ik woonde in Tel Aviv en moest van al die feestende
Hollanders in dadelbomen niets weten.
Als een uur later de trein eindelijk het station binnenkomt
Loop ik een eindje door
Naar een andere coupé
Geen zin in deze Jodendiscussie.
Ik ben onderweg
Cadeautje van die mooie rooie
Op de dag voor Valentijn
Op de dag af
Drie jaar
Uit het land van mijn hart.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Janine Antoni
.
goh ben je joods, zo interessant;-)))
vroeger werd ik nooit gevraagd of ik dit of dat was, met als gevolg dat ik er zelf ook nooit bij stilstond.
ik was gewoon een donker kaaskopje, in mijn denken, doen en laten, maar vooral in mijn gevoel.
maar als een man op het station suggestief gaat zitten doen, dan word je van de weeromstuit precies dat wat je eigenlijk ook altijd al was, maar er nooit bij stilstond.
misschien moet je zo’n man daar wel dankbaar voor zijn, onbedoeld maken ze je bewust. Van je zelf.
@Assyke, ik moet om je lachen.
Ja, dat is ook een manier van benaderen. 🙂
Het zijn van die dagen dat ik op de vlucht sla,
geen zin in.
Dit en dat en al die gemeenplaatsen
wat kun je er tegenin brengen
en je hebt het al honderdduizendkeer eerder gehoord.
.
Ik ben in veel landen geweest alleen niet daar.
Ik had het graag gewild, ooit lag er een compleet plan gereed, maar de zevendaagse wierp roet in het eten.
Waarom Israël?
Mijn biologische vader werd enkel dagen voor het einde van de oorlog dood geschoten samen met een Joods gezin.
De Duitsers waren toen op terug tocht naar hun heimat en knalden alle wat ze aan Joden tegenkwamen zonder pardon neer, samen met hen die ze verstopte. .
Ze verbleven overdag in een gat in de grond opgezet met strobalen en balken erover met grond. Ze hadden daar 4 jaar in geleefd, hun zoontje werd ook daar verwekt, die een jaar jonger is dan ik.
Hij werd ook in dat hol geboren.
Hij was mijn speel kameraadje, in die bange jaren, we kropen samen weg als de vliegtuigen over kwamen, op een plekje onder de bedstee.
Hij ontsprong de dans en ik heb nog steeds contact met hem. Hij is tot zijn 16e bij ons gebleven, omdat we dachten dat zijn hele familie was vermoord.
Uiteindelijk werd er een zus van zijn moeder gevonden en daar is hij naar toegegaan. Zolang mijn moeder en stefvader leefden, kwam hij elke vakantie bij hen logeren.
Hij is later met een Joods meisje getrouwd . Hun oudste zoon is naar mijn doodgeschoten vader genoemd. We ontmoeten elkaar nog elk jaar een keer en soms vaker als we door een toeval in elkaars buurt komen
Heb je een reisje cadeau gerkegen ?
Drie jaar en nog kan je niet settelen in dit land. Wordt het land van je hart ooit weer je thuis?
@Rikus, wat een verdrietig en toch ook erg mooi verhaal.
Wat fijn dat er mensen zoals jouw stiefvader waren.
Veel dank voor het delen.
@Knuts, jammergenoeg niet.
God, wat zou ik graag in de buurt van die mooie rooie zijn!
@Mawiyah, ik weet niet of dat waar is = en nog kan je niet settelen in dit land=
Geen werk hebben is nogal unsettling, waar je je ook bevindt.
.
O godin van beeld en woord
Vertel mij wie zal ik mijn groet brengen?
Gij die vergeven zijt van groeten
Dochter van Sara
Ik ben Jood
Overmorgen zal Valentijn weer worden gedood
@K. Reintje, overmorgen, vandaag en morgen nog even in de liefdesroes.
Je prachtige poetische groet met gulle lach in ontvangst genomen.
Dankjewel. 🙂
.
Ik was ook in israel als volunteer. Mijn grootvader was joods, en het was overduidelijk dat de familie zich van hem heeft afgekeerd. Dus formeel ben ik niet joods. Hoewel ik me in Israel vaak meer op mijn plaats heb gevoeld dat waar ook ter wereld. Geen vaderland, maar moederland, ik had er zo maar kunnen aarden.
@Mai, hoe komt het dat je dat uiteindelijk niet hebt gedaan?
Voor mij was Israel een prachtig, maar ook hard land.
En het feit dat ik als schrijver (journalist) de taal niet goed beheers,
was het plan, zachtjes oud worden in Nederland.
Dat is niet bepaald een zachte landing geworden.
En toch hoop ik dat het beter wordt.
Israel blijft het land van mijn hart.
Voor de rest van mijn leven, één been hier, het andere daar.
.
Wat een spankelende tekst. Hoop dat het leuk is geworden.
@Martin, thanks, heel leuk 🙂
.
Voor de rest van mijn leven, één been hier, het andere daar…….
had vroeger een bijnaam voor deze zangeres en dat had somewhere and somehow met
jouw ‘spreidstand ‘te maken
@Fons, geen grapjes over Babs hoor 🙂
Song waar ik naar luister, maar vooral ook naar kijk, als ik heimwee heb.
Ayal Ayale, Handsome Hero
Er is iets met de chemistry tussen de zanger en die twee meiden wat voor mij goed de sensualiteit weergeeft van het land van mijn hart.
Oi va voi, misschien mis ik dat het meest!
.
@ Jezz, vond dit een goede vraag: Mawiyah 13-02-2010 18:17
Drie jaar en nog kan je niet settelen in dit land. Wordt het land van je hart ooit weer je thuis?
Vond jouw antwoord eerlijk gezegd wat mager: @Mawiyah, ik weet niet of dat waar is = en nog kan je niet settelen in dit land=
Geen werk hebben is nogal unsettling, waar je je ook bevindt.
Natuurlijk…wat is het alternatief zonder geld. Maar je KUNT toch van alles je bent er toch zelf bij…..kniezen en somberen, berusten in je lot heeft nog nooit iemand zich beter laten voelen. Bedoel, jij en ik zitten anders in elkaar. Niemand is gelijk…..maar ik zou zoveel mogelijk willen genieten van alles. Ook van het moment Jezz. Misschien zit geluk wel in het moment? Wat is je uitzicht op het moment???? Dat zou ik dan op dit moment wel eens willen ervaren….
Je kunt niet alles hebben en hoe afgezaagd ook: zo lang duurt het leven niet probeer van de kleine dingen te genieten. Wens het je van harte toe!
Dat je jood bent, zegt heel veel over je verleden. Maar voor mij zijn alle mensen gelijk.
Kerels Jezz: With or Without zong U2 al http://extra.volkskrant.nl/sigmund/?p=100213
Ben je ‘t weekend nog een beetje doorgekomen?
Zit zelf midden in de feesten, wel gezellig maar vermoeiend. Gaaf om nieuwe mensen te leren kennen:
http://www.weblogzwolle.nl/content/view/15799/1/
Sta overigens op de laatste foto.
Misschien wel mijn laatste post dus, als je je uitspreekt op dat andere draadje. We ‘ll see.
Doeiiiiiiii
Zelf ooit een keer in Kibbutz Lavi gelogeerd – 1 dag en nacht maar, tijdens een rondreis – ik had er meteen het gevoel van : hier zou ik best een hele tijd willen blijven om te schrijven … heb er tijdens een lezing ook heel veel geleerd over het land en de achtergronden. Ik vond het een heel inspirerende plaats.
dat kwam bij deze even terug in gedachten …
liefs,
bert
@Bert, blij dat het even terugkwam, ik mis het land van mijn hart.
.