Als ik naar dit werk kijk
Dan moet ik aan thuis denken
Sterfhuisconstructie
Zoals mijn vader dat noemde
Huis van grote armoede
Hypermoderne weelde
Plek van mijn moeders
Overvloed
Boeken wilde ze niet thuis
Geen stofnesten in haar huis
Muziek kon haar niet bekoren
Jazz van mijn vader kon ze niet horen
Zelf leest ze glossy’s
En roddelbladen
Zo gaat dat, al jaren
Mijn vader doet het met
Crime Scene van de bieb
Af en toe vies boekje
En ging uit zijn dak
Toen ik jaar of dertien
Beeldromannetjes van het personeel las
Hele stapel
Misschien wel honderd
Brandde hij af
Geen geile plaatjes
Geen seks in zijn huis
Zijn dochters kruis
Aan de muur gespijkerd
Beloofde mijn benen te breken
Achter het behang plakken
Als hij me voor mijn zestiende
In een discotheek betrapte
Mijn ouders hadden rare praatjes
Getraumatiseerde kinderen
Van vrienden die erbij waren
Toen hun ouders het deden
Dat kwam bij ons niet voor
Mijn vader liet zich af en toe
Met zijn hand aan zijn lul
Op de wc betrappen
En rende per ongeluk
Naakt over de gang
Veel te jong
Gaven ze me biecht
Hun eigen behoeften
Mijn moeder had een minnaar
Een van onze vrienden
Mijn vader deed het bij de hoeren
Dezelfde die zijn vader ook prettig vond
Zo kwamen ze elkaar tegen
Op de trappen van het peeskamertje
Grote tieten
Zoals mijn oma
Die had mijn moeder niet
Dat huis was als een wurgslang
Daar werden mijn broertje
Mijn zusje
En ik
Langzaam uitgemoord
Daar moest ik weg
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Emile van der Kurk, Pietà
Een ziel staat rillend van de kou alleen op het perron
te wachten tot de trein komt, voorbij raast, komt of voorbij raast.
Ze heeft zojuist haar dode zoon opgehaald
Ze weent en wacht niet meer.
Ze voelt de warmte van haar eigen vlees niet meer.
Het sprookje is uit, heeft het ooit bestaan?
Ja het bestaat, de vkbloggers respecteren je en houden van je .
Dappere Jezz… (ik zou dit niet durven…!)
@K.reintje, dank, een beetje veel eer,
je kunt hier toch niet namens iedereen praten?
@Hanna, weet je,
wie moet zich eigenlijk schamen?
Dat heb ik me lang afgevraagd.
.
Jezz krachtig stuk zeg erg mooi
Iedereen vult zijn eigen leven in
met eigen belang en behoefte vaak voorop
@ Jezz, goed inderdaad, dat je zo open durft te zijn! Zo krijg je wel een veel duidelijker beeld van je moeder. Smetvrezerig:
Boeken wilde ze niet thuis
Geen stofnesten in haar huis
Muziekicale voorkeuren die (sterk) verschillen, lijkt al weer vrij "normaal".
Verschil ook veel van mijn vrouw in voorkeuren, hobby’s, liefhebberijen, gewoonten (sterker nog, soms lijkt het wel of we allebei precies het tegenovergestelde, of zinsdeel of interpretatie, uit een zin pakken).
Mijn ouders verschilden ook enorm, net als haar ouders.
Dit was mijn vader ook:
Geen geile plaatjes
Geen seks in zijn huis
Zijn dochters kruis
Aan de muur gespijkerd
Vloeken en sex op tv = tv uit. Iemand was in zijn ogen ook al gauw een "hoere". Hadden wij mazzel dat VPRO altijd uitblonk op zondagavond als ze naar de kerk waren en daarna ergens heengingen. Maar verder was hij niet heel erg onhandelbaar autoritair. Je moet er ook een beetje doorheen prikken, Het is wel hun huis. En zolang de kinderen nog geen 18 waren…Wil natuurlijk absoluut niet zeggen dat wij ook zo opvoeden.
Stappen, Carnavalvieren (waar ik Anneke eens ontmoette) etc. etc ook tv-kijken op zondag. Deden wij allemaal stiekum. Had ook wel wat spannends.
Nou ja, dit is ook niet echt verheffend:
Getraumatiseerde kinderen
Van vrienden die erbij waren
Toen hun ouders het deden
Sneu zeg dat tieten-verhaal!
Sex: Hun eigen behoeften en dan de tegenstelling met de opvoeding idd.
Dat wurgslanghuis-gevoel ken ik. Werd dan ook op een zondagavond ineens opgehaald door een maat met aanhanger. Wegggg, intrekken bij Anneke en de volgende dag gebeld dat Henk nog ff de rest kwam ophalen. Gelukkig is onze verhouding daarna wel snel hersteld.
@Koek, dank, hoe waar.
@Dick, er was helemaal geen muziek bij ons thuis.
Zoals er geen boeken waren.
Had niets met smetvrees te maken.
Dick, dit stuk gaat over mijn thuis.
.
Gek, ik dacht dat ik een reactie geplaatst had.
Je jeugd klinkt niet onbekend voor een kind van de 60-er jaren als ik.
Geen boeken, geen muziek, geen rommel maken.
Misschien verklaart het sommige overeenkomsten.
Ik weet van mezelf dat ik in sommige dingen overdrijf, omdat ze vroeger niet mochten.
Just stopped to say hello
@Knuts, ik ben heel lang een braaf meisje geweest.
Maar helemaal normaal is het allemaal niet.
@Zich van Verre, hello 🙂
.
Ik corrigeer mijn tekst 21.52
Ik respecteer je en houd van je. Ik zal niet de enige vkblogger zijn die er zo over denkt.
Bij ons mocht in de 60er jaren best veel.
Maar mijn ouders leefden zelf ingetogen en waren erg godsdienstig.
Respect voor anderen was belangrijk en geen grappen maken over de mensen met een verstandelijk handicap in de kliniek verderop. Dat werd er soms wel ingepeperd.
Wat heb je het goed verwoord,
een eenzame plek
voor alle betrokkenen, lijkt het wel.
Hoewel het schrijnt en schuurt
Zit ik inwendig toch te juichen :
" Goed zo, Jezzie, say it ! "
Zit ik hier plaatsvervangend
trots te wezen op
JOU !!!
@K.reintje, dank voor je woorden.
Veel mooier als ze persoonlijk zijn.
Ik ben het huis van mijn ouders nog steeds aan het bekijken.
Er zijn daar vreemde dingen gebeurd.
Als kind denk je heel lang dat het normaal is.
Totdat het heel langzaam tot je doordringt.
@Spuit 11, veel dank voor je steun.
Ja, het was een eenzame plek.
Ik denk voor ons allemaal.
Het is een fijn gevoel dat je trots op me bent.
Weet niet waarom. 🙂
.
En heel mooi beschreven ook,
dat had ik nog niet vermeld
en MOET
dus nog even !
Ik heb met iedereen die je beschrijft te doen
is dat een beetje te pruimen voor jou ?
Niks niet uitgemoord voor jou
springlevend dame
Zie je het
Voel je het Jezzie
Een hele fijne dag vandaag !
Mooi en indringend beschreven.
En toch keer je telkens terug
naar het huis van je verleden.
Wat hoop je er nog te vinden?
(zo vraag ik mezelf wel eens af)
@Spuit 11, Fistful of love is heerlijk.
Ik draai het al een paar keer 🙂
Mooi vind ik hoe je met iedereen te doen hebt.
Zo armzalig was het bij ons thuis.
Iedereen was slachtoffer dit of dat.
Het is fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen.
Dat zijn eigenlijk mijn beste momenten.
Dat het eruit is.
En dus niet meer ‘alleen’ van mij.
Veel dank, je woorden steunen! 🙂
Voor jou ook een echt lekkere dag.
.
@Lokhof, ik keer steeds terug.
Blijkbaar heb ik het nodig.
Eindeloos verwerken.
Totdat het genoeg is.
Maar zover ben ik blijkbaar nog niet.
.
Als je echt je verhaal vertelt lees ik het graag Jezzebel.
We hebben veel overeenkomsten.
Groet,
uitgelegd wat was
inzicht hoe het kwam
dat de geschiedenis
in ongeluk
zich lijkt te herhalen
met jouw
menselijk ‘mooie’
hartverscheurend verhalen
terugbetalen
is gebeurd
dat stuk ingekleurd
pak je kwast en kleur de rest
verse verf
op jouw
nog ongeschreven
allerbest
@Cat, wat is ‘echt’ je verhaal vertellen?
Dat gaat in stukken en beetjes.
Ik weet wel dat jij en ik veel overeenkomsten hebben.
Jouw afkeer van mijn expliciteit komt óók ergens vandaan.
Maar voor mij is dat de enige manier.
Ik kan het niet meer, dat bedekken.
@Fons, ik weet niet of de geschiedenis zich herhaalt.
Mijn broertje en ik hebben allebei geen kinderen gekregen.
Ook dat heeft er misschien mee te maken.
Het is nog niet ‘gebeurd’ voor mij.
Verse verf is er niet.
Ik doe het met de restjes.
Maar ook dat belangrijk.
Al was het maar voor mezelf.
Dank voor je link, Morning has Broken, Cat Stevens.
Kunst troost. 🙂
.
@ Dick
er moet mij even iets van het hart
heb er even mee rond gelopen
zal ik wel, zal ik niet
er zijn meerdere reacties die
af en toe wrevel oproepen
maar daar de dame in kwestie
mans genoeg voor om te corrigeren
Wil geen vingertje heffen
weet hoe hard woorden
zwart op wit
over kunnen komen
Maar hier een volwassen vrouw
die ons een blik gunt in
in haar
wereld van alledag
indertijd
Het kleine meisje
dat zo goed zag en voelde
en dit haar leven lang mee draagt
maar nu zo schitterend
weet neer te schrijven
Ook voor mij herkenning hoor !
maar dat hoeft geen plaats vandaag
want zij behoort te gloriëren
op HAAR BLOG
Zij en dat kleine meisje in haar
Dat prachtige kind !
Ik hoop dat ze haar koestert, haar leven lang !!!
Meid wat ben jij moedig
wat schrijf jij de dingen zoals ze voor jou waren en zijn
zo knap zo vol pijn
life is not about how many times you fell,
but how you got up
Schilder, lach bid en bewonder, liefs veel liefs Moon
Jezzebel, ik werd juist nieuwsgierig naar dat verhaal, ik wilde meer weten, maar jij liet/laat altijd maar kleine stukjes informatie los. Dan wordt het raden voor de lezer.
Maar zo begrijp ik het beter.
Groet,
@Spuit 11, weet je,
soms heb ik ook wrevel als ik een reactie lees.
Soms ben ik moe.
Soms heb ik gewoon de kracht niet.
Maar meestal, de volgende ochtend,
Dan kijk ik er nog eens naar en denk,
en toch ben ik blij.
Misschien is dit een plek
waar ook anderen hun verhaal kwijt kunnen.
Wat het ook is.
@Moon, ik weet niet zeker of ik vol pijn schrijf.
Ik probeer het zo ‘sec’ mogelijk te houden.
De dingen zoals ze waren.
Zoals ze zijn.
Ik ben met een nieuw kunstwerk bezig.
Oi va voi ik heb geen latex acryl meer om de boel te preppen.
Toen ben ik met behangsel, wit pigment en een restje dit en dat
aan de slag gegaan.
Gewoon op kranten dus.
We zullen zien wat het wordt.
En ik ben aan het bladeren door dat prachtige boek van
Rutger ten Broeke
Forty Years
Hem heb ik van de week met zijn vrouw ontmoet.
Dat komt nog.
Man oh man, kunst troost.
@Cat, fijn dat je het me vertelt 🙂
En dat je er voor terugkomt.
Ik doe mijn best.
Soms is het dit, soms is het dat.
Ik blog al 3 1/2 jaar
Voor mij is dit mijn kunstwerk
de bouwstenen van ‘het geheel’
alles wie en wat ik ben.
.
@Jezzie…
@Spuit 11……THANKS voor dat prachtige nummer. Heb het doorgestuurd aan wat lieve "exen" van me…; Jezz kent er eentje van.
Voor de rest. @Jezz… hoop ik wel dat je exclamaties (zo heet dat) eens een grotere response zullen krijgen. En als die komt resoneert ook de maatschappij. Nou groet maar weer..
@Jan, ja lekker nummer is dat van Antony and the Johnsons dat Spuit 11 gaf. 🙂
Al je ex-en zullen er blij mee zijn 🙂
Voor de rest, we zullen zien wat het waard is.
Het is ook lekker om (in je hoofd) door de ‘veranderingen’ te gaan.
Er was een periode dit
En later werd het dat.
Dat geeft me kracht.
Het zal niet altijd zo zijn.
Zoals het nu is.
.
Weet je…..ik weet het
kon het toch niet laten 🙂
@ Jan
mannetjesputter met een teder hart
mooi he Antony
en de vrouwen van nu ?
of hebben die jou al 🙂
Een toegift omdat het
een mooie dag is vandaag en
dan ga ik weer lezen in
een van m’n nieuwe boeken
The great white ocean
met video art
enjoy !
@Spuit 11, wow!
De clip is ook prachtig.
Dankjewel 🙂
.
En voor de liefhebbers,
ik kwam nog iets moois tegen.
Over genieten met ondermeer de prachtig sensuele vrouw Dr. Kaouthar Darmoni
zij doceert Media & Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam
en houdt zich bezig met interculturele communicatie.
Daarnaast geeft ze workshops buikdansen.
Ze vertelt over hoe genot, sensualiteit en seksualiteit
een gave is die een vrouw
zich niet moet laten afnemen
http://player.omroep.nl/?aflID=10542879
.
Als we dan toch met naakte waarheden gaan smijten
dan doe ik er nog een bij:
Het indringende gezicht van veel te weinig muziek.
Die blikken vervelen me minder snel dan de grote
tieten van de porno.
Je zou je vader tegen komen op
de trap. Als jongen kon ik me dat voorstellen als
vader niet meer. Wat een triest verhaal.
Daar moest je weg! Ken je Dagmar? http://www.youtube.com/watch?v=5bbFPxd94rI
@Martin, dank voor je link, héél kort fragment, wel erg mooi.
@Blew, wat een prachtige tekst!
dankjewel 🙂
.
lieve Jezz,
jij schrijft het misschien niet met pijn
maar ik voel die pijn toch tussen de regels door
ik hoop dat je fijn geverfd hebt
ik heb Rutger gegoogled
moooooooooi
slaap lekker voor straks, Moon
@Moon, leuk dat je Rutger gegoogled hebt.
Ik heb al eerder zijn werk gebruikt,
en ‘Hania’ staat bijvoorbeeld in de widgets hier rechts.
Lekker gefrutseld,
nog steeds aan het preppen
maar ook aan een ander doek gewerkt (de laatste echte canvas)
daar ben ik blij mee.
Eerdaags weer foto’s maken.
Ik heb ondertussen toch best werk gemaakt,
misschien tijd om het te laten zien.
.
2de hands boeken leveren weinig op.
Sommige gebruiksartikelen behouden bij 2de gebruik zeker 70 % van hun nieuwwaarde?!?
Een kantoortuin zonder vaste plek of bureau.
Een pc scherm met tip touch.
Bellen met je toetsenbord.
@Flory, Toren C?
Ik heb nog niet gekeken.
Dat komt nog.
.
ik wacht in spanning af
werkse,
ik heb al maaaaaaanden niet geschilderd
het moment is steeds niet daar
ik zit verstopt
Moon
@Moon, ik had dat ook een tijd.
Totdat ik weer met die kringeltekeningen begon.
Ook dat komt misschien nog.
Weet ik niet zeker, ben ik nog mee aan het klooien.
Soms is ‘stam’ zoals ze in Israël zeggen (zomaar) gewoon wat tekenen een nieuwe opening.
Lekker pielen.
.
@ Jezz, geen muziek en geen boeken; wel tv en kranten?
Kwam nogal smetvrezerig over, dus:
Boeken wilde ze niet thuis
Geen stofnesten in haar huis
Nou ja dan niet.
Het was me ultra-duidelijk dat dit stuk puur over bij jou thuis ging. Maar heb je (on)geschreven regels dat de reactie geen info over eigen situatie mag bevatten? Prima, natuurlijk; ‘t is jouw ding maar dan weet ik ( we) dat.
@Dick, nogmaals, met smetvrees had het niets te maken.
Soms is het niet zo interessant dat het bij iemand anders ‘anders’ is of gaat.
Soms kun je ook gewoon naar de ander luisteren.
Maar dat zijn allemaal geen regels.
Dat moet je zelf een beetje invoelen.
Dus vertel je verhalen maar 🙂
.
Meestal vind ik het juist wel interessant, hoe het bij een ander gaat. In dit geval zeker.
Luisteren gaat me uitstekend af, geef toe dat dat wel een proces van training was.
Denk dat ik een behoorlijk hoog ontwikkeld inlevingsvermogen heb. twijfel je daaraan?
Maar uh, verhalen? Ga zo naar huis. Morgen misschien, over dit topic? Neh, joh daar zit niemand op te wachten toch. Jij hebt het al zo sprekend verwoord. Laat de met liefde, zorg, aandacht en warmte opgevoede mensen maar gewoon hun zegeningen tellen. Geloof echter voor mezelf, dat ik niet veel minder ben geworden van de manier van opvoeding die ik heb gehad. Toch op veel vlakken ook absoluut niet te vergelijken met jouw moedige verhaal.
@Dick, Het ging erom dat het moment van jou hier misschien niet zo goed gekozen was.
Tot morgen dan met je verhalen. 🙂
.
Oeps, zou goed kunnen. "Momenten kiezen" is niet mijn sterkste punt. Later, maar je moet wel een onderwerp noemen. Over Opvoeding kan ik wel een boek schrijven en daar heb en gun ik mezelf de tijd niet voor.