Toen ik nog getrouwd
En gelukkig was
Met die Mooie Rooie
Hoorden we haar ’s ochtends
Op godvergeten tijden
Krijsen naar d’r hondjes
Ook voor de straatkatten
Had ze woorden
Die door merg en been sneden
Ik kende haar niet anders
Hallo en dag
Dan snelde ik naar boven
Naar mijn eigen veiligheid
Maar haar stem
Schalde me altijd achterna
Pas toen ik wegging van die Mooie Rooie
Zette ze haar klauwen in mij
Ah ja mannen, en zo
Ze had wat vriendinnen
Allemaal van hun man af
En als ik wilde
Op vrijdag of zaterdag
Dan kon ik me voegen
Bij de Bitter Women Club
Never nooit niet, zei ik tegen die Mooie Rooie
In het geheim imiteerden we haar stem
Toen we allang niet meer samen waren
Dan lachten we
Om die vrouw
Wier stem je verging
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Andro Wekua
31 Responses to Bitter Women Club