Bitter Women Club

Toen ik nog getrouwd
En gelukkig was
Met die Mooie Rooie

Hoorden we haar ’s ochtends
Op godvergeten tijden
Krijsen naar d’r hondjes

Ook voor de straatkatten
Had ze woorden
Die door merg en been sneden

Ik kende haar niet anders
Hallo en dag
Dan snelde ik naar boven

Naar mijn eigen veiligheid
Maar haar stem
Schalde me altijd achterna

Pas toen ik wegging van die Mooie Rooie
Zette ze haar klauwen in mij
Ah ja mannen, en zo

Ze had wat vriendinnen
Allemaal van hun man af
En als ik wilde

Op vrijdag of zaterdag
Dan kon ik me voegen
Bij de Bitter Women Club

Never nooit niet, zei ik tegen die Mooie Rooie
In het geheim imiteerden we haar stem
Toen we allang niet meer samen waren

Dan lachten we
Om die vrouw
Wier stem je verging

Jezzebel,
Tussen water en water
 
Art: Andro Wekua