Vandaag is flets
Mist de ochtend
Middagkleur.
Zonsondergang betovert
Shabat
Licht goud
Mooie denkende vriendin belt.
Vlak voor Arabische les
En ze vanmiddag
Naar Bi’ilin gaat.
Ze klinkt moe.
Vergeten resultaat.
Naar de huisarts.
Ja ze was er.
Maar vernietigend
Medisch rapport
Dat was ze vergeten.
Ik was erbij toen het met de post kwam.
This 61 year old woman,
Dit en dat.
Ze gaat haar heupen breken.
Zal vermageren
Metabolisme naar de gallemiezen.
Maar daar wil ze niet over praten.
Hoe gaat het met solliciteren,
Wil ze weten.
Hoe is het thuis.
Zo koud, zeg ik
Geen werk
Heel grauw
Geen kleur
Oh, klinkt plots haar enthousiasme.
Als ze aan haar eigen thuis denkt.
Het is nu echt najaar.
Beetje afgekoeld.
Niet echt,
Vriendin gaat nog steeds
Half dood.
27 tot 28 graden.
De kleuren dieper.
Het blauw vol en puur.
Je hebt geen idee, zegt ze.
Zo mooi.
Maar ik heb wel een idee.
Waarom ga je niet daar wonen,
Vraagt Hollandse buurvrouw.
Je bent alleen.
Kan jou het schelen.
Waarheid is.
Ik koos voor hier.
En niet daar.
Shabat Shalom
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Alex Katz, Mae,
Dit werk behoort tot de collectie van het Scheringa Museum.
Wie zegt dat je niet op keuzes mag terugkomen?
@JP, ik geloof nog steeds in de waarheid van mijn keuze.
Als dat niet het geval zou zijn.
Dan zou ik erop terugkomen.
Maar het kost altijd tijd.
Om je opnieuw ergens te settelen.
En het duurt langer.
Naar mate je ouder wordt.
Ik heb gewoond in Nederland, Israël, Amerika, Israël, terug in Nederland.
Ik denk dat ik ervaringsdeskundige ben.
Ik heb mezelf nog een jaar gegeven.
Dan zal ik het maken.
En anders ga ik dood. 🙂
.
@… nog even over de liefde,
Van Gogh zegt er het volgende over in brief 162
geschreven in Den Haag tussen 1 en 3 december 1881:
Wat nu verder te doen,
want ge moet weten
dat ik niet minder verliefd retourneerde
dan ik kwam.
Evenwel niet omdat zij mij geëncourageerd had.
Integendeel, zij maakte mij voor een moment,
of liever zowat vierentwintig uren,
verbazend melankoliek.
Doch toen ik doordacht,
meende aan zeker iets te merken,
dat het toch gaat.
Toen ik doordacht, zeg ik,
en dat wat verder dan de romantiek
of sentimentaliteit denkt.
Maar ‘t wordt hoe langer hoe minder
aardbeien plukken in de lente.
.
Vanmorgen keek ik over ‘t IJ en zag de fletse vormen
van de hijskranen aan de overkant in de waterige zon.
"Kijk hoe mooi," zei ik tegen mijn zoon, maar hij zag
het verschil met andere dagen niet. Pas buiten de
stad zag hij de mist die over de wereld lag. Steeds
weer mooi.
Wat heb jij een mooi en krachtig flets gevonden. Die
ogen en mond, wauw.
@Martin, dat zei mijn mooie denkende vriendin ook.
Mist heeft iets heel moois.
Magisch misschien.
Maar als het zeemist is, dan is het hier heel treurig.
De zee, het strand, onzichtbaar.
Slechts het veldje voor het casino.
Als dat al zo is.
Dan vind ik het heel verdrietig.
Heel anders dan in de stad.
Of in het bos, of open veld.
Aan het strand is het waterkoud.
.
Mooi is Mae he?
Ik was er zo trots op, toen ik haar vond.
Uit de Scheringa collectie.
Zie je wel dat er prachtwerken tussen zitten!
🙂
.
ik geloof niet dat ik me daar al bij neer kan leggen.
bij die aardbeien in de winter dan.
ook als ik verder dan de romantiek
en sentimentaliteit denk
@JP, Van Gogh ook zeker niet!
Die is zo dwars. 🙂
Dat misschien morgen.
Ik kwam iets moois tegen.
Even delen:
Documentaire uit 2009 van Mélinde Kassens.
Het leven van Nelson Mandela wordt gevolgd.
Uitgangspunt is de musical Amandla! Mandela.
De makers, en in het bijzonder Kenneth Herdigein
die Nelson Mandela speelt,
worden gevolgd in hun zoektocht naar de oorsprong van Mandela’s kracht.
http://player.omroep.nl/?aflID=10224869
Als je tijd en geduld hebt, zeer de moeite waard.
Succes dan maar dit jaar.
Ja, Mae is mooi.
@On yer bike, dan maar?
Dat is net alsof je wel anders zou willen, maar nu eenmaal niet anders kan.
Nou, succes dan maar. 🙂
Mae is prachtig toch?
Jezzebel, Kenneth Herdigein heb ik gezien op tv, mooi indrukwekkend. Dank voor de link.
Ben je nu terug in NL of zit je nog in Israël, ik heb het even niet gevolgd… ;-(
@Johan, wat denk je zelf? 🙂
Heb je mijn stuk niet gelezen?
Oi va voi to you!
🙂
Jezz
goedemorgen.. ik zeg (bij ingeving):
Ik hou wel van jou maar
kom je nog te velde snellen?
In regen mist en kou? :))
@Jan, goedemorgen 🙂
Ik hou ook van jou.
Ik stond al lang, onder een bijdrage die je waarschijnlijk niet meer terug kunt vinden, aan de rand van je bed.
Even kijken naar die slaapmuts. 🙂
.
@Jezz; Ja…, hoi daar… en hier.
Ik schreef je aanvullend nog een verheldering op m’n (oude) blog en zou je daar toch nog eens op willen terugverwijzen. Ook al omdat er prachtige links opstaan die niet duren 51 minuten (!) zoals bij jou maar slechts enkele minuten. Nog afgezien dat die balans bij mij altijd in evenwicht moet zijn. Maar goed!
Hierna een multiple toepasbaar comment; ook to the point hier en to the point daar. (bij mij dus).
– we zullen het lezersvolk even nieuwsgierig maken -.:))
24-10-2009 10:17
@Jezz..
Ik heb daar bedoeld te schrijven wat ik schreef en ook in m’n boek "dat je slechts begrepen kan worden door de mensen van goede wil!" Daarmee geenszins zeggende: "dat jij die goede wil niet zou hebben"; maar als we gaan brainstormen over dat boek (of je teksten hier) zal ik vermoedelijk het wel erg vaak hebben over de intentie waarmee het gelezen zou moeten worden. Kijk aan! Ik ben misschien nu al bezig die confrontatie te m o d e r e r e n !
Denk ook nog aan het fenomeen van ‘Der Lauf der Dinge". !!
Anders gezegd: wat is het doel van de confrontatie over het boek? Of je teksten? Het liefst zag ik gewoon mijn stellingen bediscussiëerd of gekritiseerd. Gaat evenwel de confrontatie over het boek, of je stellingen, over "een maximaal te bereiken resultaat van de communicatie" (tussen auteur vs lezer); tsja… dan zal ik vaak opmerken: "dat alleen mensen van goede wil elkaar zouden willen begrijpen en verstaan!"
ps
Redelijk goed geslapen (?) , Ja. Maar nog steeds niet 100% okay. Misschien bereik ik dat stadium wel nooit meer want ik refereer aan de goede oude tijden waarin men zich onverwoestbaar achtte.
Dit terzijde! Die slaapmuts is origineel zoals je weet van Klaas Vaak!
Dit comment zet ik met je welnemen over naar je lopende blog. Want het is multifunctioneel.
.
Woorden als kunst.
Wand na wand.
Een lange muur vol.
Jouw woorden.
Weblogwoorden.
Dat mensen ademloos lezen.
Langer voor jou blijven staan.
Dan bij…
Zou bijzonder zijn,
ongepast ook.
Wat is nu helemaal een weblog.
Kunst! Dat is pas indrukwekkend.
.
Reactie op basis van de allerlaatste zin, de waanzin van mensen die het altijd beter weten en de enorme indrukwekkende manier waarop je schrijft.
.
Goedemorgen Jezz… Nee en ja.
Wanneer je tegen jouw richting vliegt
en wanneer je op jouw balkon staat en de zee ziet,
dan ben je aan de kust,
thuis.
Maar naar de gallemiezen ga ik (nog) niet, misschien over een tijd…
😉
@Jan, zoals ik bij jou al zei,
toch zou ik heel graag met jou ernaast er doorheen willen wandelen.
Aantekeningen maken, kijken, vertellen, delen.
Wat was je intentie, hoe kan het óók, wat vind je ervan.
En zo.
En als je het heel bont maakt, kom ik nog voor je koken ook.
Pas dan maar op.
Liefde van de man gaat door zijn maag.
En zo 🙂
@Duval, dankjewel.
Voor mij is mijn weblog kunst.
Altijd geweest.
Het is meer dan belangrijk voor me.
Het is mijn alles.
@Johan, tegen de richting invliegen? 🙂
Ik ben thuis in dat fletse.
In dat kleurloze ben ik geboren.
Hartje winter, veel te koud voor dat vurige bloed.
Naar de gallemiezen?
Oi va voi, moge je gezond blijven!
.
@Jezz… 11:10
Ik kan niet verhelen dat ik voor alles in ben maar ook iemand die
doelgericht resultaat wil zien van de inspanningen… hoe plezierig die me ook lijken
als tijdverdrijf. Anderzijds: wat is het doel en het resultaat? En zo en zo…
Staat dan nog wel de inhoud van m’n boek, de schilderijen, de wereldtuin en het gebouw Mithras
centraal als een ‘gesamtkunstwerk’ bedoel ik?
Zou het anderzijds een te groot tijdsbeslag voor je betekenen om
het eerst maar eens in z’n geheel te lezen en te begrijpen dan zijn we
misschien inderdaad jaren verder. Dat is ook geen aantrekkelijk prospect.
Enerzijds vs anderzijds. :)) we hebben het er nog wel over.
@…, Vincent over de ‘verbode’ liefde die hij heeft opgevat voor zijn nichtje Kee.
Etten, omstreeks 21 december 1881 (br. 164)
Ah! ik had u dan geschreven dat het hoe langer hoe minder
op aardbeien eten in de lente begon te lijken.
Nu dat is dan ook zo.
Mocht ik in herhaling vervallen, vergeef het mij,
maar ik weet niet of ik u al precies geschreven heb
wat ik te Amsterdam ondervond.
Ik ging daar dan heen, denkende wie weet of het
‘neen nooit nimmer’ niet aan ‘t ontdooien is, het is zulk zacht weer.
En op een zekere avond dus scharrelde ik de Keizersgracht langs,
zoekende waar het huis was, en vond het dan ook.
En ik belde natuurlijk aan en hoorde de familie was nog aan tafel.
Maar toen hoorde ik, ik kon toch wel binnenkomen.
Maar daar waren ze allen, Jan die zeer geleerde professor incluis,
behalve Kee.
En ze hadden elk nog een bord voor zich, maar er was geen bord te veel.
Deze kleine bijzonderheid viel mij in ‘t oog.
Men wilde mij in de waan brengen dat Kee er niet was
en had haar bord weggenomen, doch ik wist dat ze er was,
ik vond dat zoiets van een komedie of spelletje.
Na enige tijd vroeg ik (na een paar gewone praatjes en goedendag zeggen):
‘Maar waar is Kee?’
Toen repeteerde J.P.S mijn vraag, zeggende tot zijn vrouw:
‘Moeder waar is Kee?’
En moeder de vrouw zeide:
‘Kee is uit.’
En toen vroeg ik voorlopig niet verder
en praatte met de professor wat over de tentoonstelling
op Arti die hij dan pas gezien had.
Nu maar de professor verdween en kleine Jan verdween
en J.P.S en dezelfs eega en de onderhavige persoon
bleven alleen en zetten zich in postuur.
J.P.S nam het woord als priester en vader,
en zei dat hij juist een onderhavige brief had willen sturen aan de onderhavige persoon,
en hij zou die brief voorlezen.
Evenwel vroeg ik ZEd of WelEerw. in de rede vallende eerst opnieuw:
‘Waar is Kee?’ (want ik wist dat ze in de stad was).
Toen zegt J.P.S.:
‘Kee heeft het huis verlaten zodra zij hoorde dat gij daar waart.’
Nu ken ik sommige dingen in haar,
en ik moet u verklaren dat ik toen niet wist,
en nu nog niet weet met zekerheid,
of haar koelheid en ruwheid een goed of een slecht teken is.
Zoveel weet ik, dat ik haar nooit tegen een ander dan mij zo schijnbaar
of werkelijk koel, en bar, en ruw heb gezien.
Ik zei daar dus niet veel op en bleef doodkalm.
‘Laat mij die brief maar eens horen,’ zei ik,
‘of niet horen, ‘t kan me anders niet veel schelen.’
Toen kwam het epistel.
Het geschrift van Wel Eerwaard en Zeer Geleerd,
en dus stond er eigenlijk niets in,
maar er scheen toch in te staan dat ik verzocht werd
mijn correspondentie te staken, en de raad werd mij gegeven
energieke pogingen in ‘t werk te stellen om de zaak uit mijn hoofd te zetten.
Eindelijk was de lezing van de brief uit,
ik had net een gevoel of ik in de kerk de dominee,
na wat op en neer steigeren met zijn stem, amen hoorde zeggen;
het liet me even koel als een gewone preek.
En begon ik, en zei zo bedaard en beleefd als ik kon:
Nu ja op deze wijze had ik al erg dikwijls horen redeneren,
maar nu verder, et après ca?
Maar toen keek J.P.S. op, ja hij scheen enigzins in consternatie,
dat ik niet ten volle overtuigd was dat de uiterste grens
van het menselijk denk- en gevoelsvermogen daar eindigde.
Er was dan volgens hem geen ‘et après ca’ meer mogelijk.
Zo gingen we door,
en nu en dan kwam er een zeer jezuïtisch woordje van tante M. bij,
en ik werd wat warm en ik sloeg maar eens door.
En J.P.S. sloeg ook door, zover als een dominee doorslaan kan.
En ofschoon hij niet precies zei ‘god verdom je’,
zo zou toch een ander dan een dominee
in de stemming van J.P.S zich zo hebben uitgedrukt.
.
@Jan, als het goed is staat het hele gesamtkunstwerk als een huis.
Mooier en stralender dan ooit.
Je kunt toch zien of het je bevalt na een hoofdstuk of wat
en dan zeggen, sorry dit en dat?
Ik bied je aan samen met jou door je boek heen te gaan,
kijken hoe het óók kan.
Maar ik wil dat jouw inspanningen evenredig met die van mij zijn.
Dat is pas een gesamtkunstwerk.
We hebben het er nog wel over 🙂
.
Jezz, ja, ik had enkele regels uit jouw teksten gepikt. Vandaar dat je tegen je richting terug vloog naar het fletse, het koele dat warmte vereist. (vrijdag 16 oktober)
Voorlopig blijf ik nog wel even gezond. Ik zal wat meer appels gaan eten, alhoewel er nog een aantal
liggen te verschrompelen. 😉
@Johan, pas op hoor, voordat je het weet ga ik ook voor jou koken.
En je weet wat ze zeggen, wat daar van komt.
Appels?
Mango’s zijn in de aanbieding bij Dirk! 🙂
mooie regels.
Maar hoe gaat het verder.
vindt hij Kee?
Of moet ik het maar zelf lezen? 😉
@JP, gewoon aardbeien eten, zoveel je kunt.
Ik zal de rest vertellen.
Van Gogh en zijn zoektocht naar liefde.
Betoverend.
Zonder slagroom.
Er zijn op dit moment niet zoveel lekkere. Seizoen denk ik ;-)))
thuiskomen lijkt een werkwoord
dat het moge lukken…ondanks de mist, de fletsheid
In het bos is het nu beter toeven dan aan de kust…het mos zo prachtig zacht en groen
Wat een lange heb je,Candy Bar!
Dat Vince zoveel sprak dat wist ik niet.
Ik stelde mij voor dat hij een timide man zou zijn.Zoiets als Guy Fookes.
Maar dan zonder kruitvat met bommen.
Zag je Matt in zijn te kleine jas?
Viel nu wel erg op.
Ja,wel zeer flets
compleet apathisch welhaast.
Ik zag er zo uit,toen dinges ging trouwen.Maar niet flets,hoor.Knalrode robe met wilde slingerpartronen.
Ik was bij die artiest geweest in die straat die naar het Binnengasthuis leidt.Op dehoek van de Grimburgwal.Vlakbij aan de overkant bevindt zich Sotheby`s
Reed door rood,had weer ontzettende haast.
Dus niet alleen de idioot hoge rekening van Mario de coiffeur
maar ook eentje van de hermandad.
Zulke data zijn onvergetelijk.
Flets alleen van buiten. Er zit vuur in die ogen. Je koos voor hier.
@JP, die uit Israël zijn altijd zoet. 🙂
@Gala, ik heb de openhaard aangestoken, dat heeft zijn eigen charme. 🙂
@Flory, zie je hoe hij op het eind zegt:
Zo gingen we door,
en nu en dan kwam er een zeer jezuïtisch woordje van tante M. bij,
en ik werd wat warm en ik sloeg maar eens door.
Dat herken ik zo aan mezelf.
Opeens heb ik er genoeg van.
En dan hup, dan maar alle kracht eruit.
Ik heb me zeer geërgerd aan de Televizierring.
Alle cliché’s, alle voorspelbare grapjes.
Ja hoor, Nederland en massa entertainment.
Daar kun je de herhaling van vorig jaar voor gebruiken.
Of het jaar daarvoor.
Dat verandert nooit.
@Blew, ik koos voor hier.
Ik blijf.
Vuur in mijn ogen. 🙂
.
Hoi Jezz, deze gemist. Vandaag strijd met kasten van Iakea (zoals mijn oudste vroeger zei)
Alles goed met je?
Oi va voi Ik e.a.
Daar kom je altijd jezelf tegen.
Alles goed, op mijn manier.
Lekker beroerd dus. 🙂
En met jou?
.
@Jezz
Of de Muzen tegen de stroom en de harde praktijk in
wat kunnen betekenen vraag ik me af in m’n comment aan jou
op m’n blog. De bewuste aflevering die gaat over "Uitgesloten".
Zojuist geschreven.
Hierna ga ik je nieuwe aflevering ‘Vuur’ beproeven.
@Jan, de muze toch zeker wel het belangrijkste wat er is.
En je weet het nooit, wanneer zij langs komt.
Die ene, die alles naar de hemel tilt.
.
Mais Cheri…als je het nou eens kantelt en het anders bekijkt.
Naturrelement is dat totaal niks met die konten in veren prikkerij,zoals Claudio het formuleerde.
Zag je hem?
Niet alles is bij de Breij grappig,vaak doet ze te overdreven stoer.
En dan irriteert ze behoorlijk.
Zou ze ADHD hebben?
Ja met die ring is náks.
Maar ik kijk alleen het end.
Die emoties barsten eruit als een V U U R W E R K !!!!
Dat is geweldig!!!!
Enfin,ik snap dat het jou niet kan boeien.
Dat klopt ook bij jouw behaviour.
Bijna alles klopt.
Mais Cheri…als je het nou eens kantelt en het anders bekijkt.
Naturrelement is dat totaal niks met die konten in veren prikkerij,zoals Claudio het formuleerde.
Zag je hem?
Niet alles is bij de Breij grappig,vaak doet ze te overdreven stoer.
En dan irriteert ze behoorlijk.
Zou ze ADHD hebben?
Ja met die ring is náks.
Maar ik kijk alleen het end.
Die emoties barsten eruit als een V U U R W E R K !!!!
Dat is geweldig!!!!
Enfin,ik snap dat het jou niet kan boeien.
Dat klopt ook bij jouw behaviour.
Bijna alles klopt.
He gatverdamme zegt hij tante!
Is ie gek of zo?
Ik ben geen tante.
Nooit.
Klinkt en past totaal niet bij mij.
Oom en M.
Want M is zo.!
En oom is niet gezellig hahahaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
O ja joh,het staat er echt en ook godverdomme.
Dat men dat al kende in 1881 verwondert mij zeer!
Parblue heer Bommel?!
@Flory, ik heb Claudia vanochtend heel vroeg gekeken.
Maar had er dit keer niet veel geduld voor.
Minder dan de andere keren.
Ja mooi he ‘god verdom je’.
Vincents vader heeft het ook een keer tegen hem gezegd.
Toen schreef hij tegen Theo dat hij zich daar niets van aantrok.
Want het was geuit in grote woede.
Maar als Pa het gezegd zou hebben op een rustige manier,
dan had hij zijn spullen gepakt en het huis verlaten.
Een paar weken later is dat het geval.
Ik zal nog meer mooie stukjes geven uit de brieven van Van Gogh.
Hij is zo prachtig mooi gepassioneerd mens.
Oi va voi, hoe hij me te pakken heeft.
.