Laatste kans, bel ik door.
In de ochtend.
Kom nog even langs.
Huis voor mezelf.
Op het terras in de schaduw tel ik.
Wat hij voor ontelbaar houdt.
Ontelbaar onvertelbaar.
Mooie rooie
Mijn sproetenkoning.
Vingers kruipen.
Over zijn kuiten steeds hoger.
Minuten vervliegen.
Gedachten in vogelvlucht.
We verliezen,
Lust in liefde
In armen,
Die veel te snel.
Weer loslaten.
Verhalen over.
Orde van de dag.
Niet huilen.
Niet denken.
Dikke mist.
Mijn Nederlandse huis.
Doemt om de hoek.
Mijn hoofd.
Mijn hart.
Mijn kruis.
Als hij vertrokken is.
Ga ik naar het strand
Bestel Lebaneh en pita.
Glaasje arak in de hand.
Zo laat ik me wiegen.
Kleuren van de zon
Branden mijn schouders.
Die onwillig dragen.
Alles wat niet besproken werd.
Mijn liefde.
Mijn lust.
Mijn leven.
Op een dag.
Kom ik jou weer tegen.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Orly Maiberg, Bedroom-eyes series
Weer erg mooi @jezz
Schrijnend verteld.
Droom uitgesteld
.
Je wiegt ons mee
in een mooi leven.
.
weet je jezz,
afscheid nemen is zwaar!
vooral als je er zo verliefd op bent!
je land en je lieve mensen!
fijne dag, akkertje
@Jezz: idem good morning.
Heb eigenlijk geen beter comment dan dat van Duck hierboven
behoudens de opmerking dat het bezit en behoud van een te koesteren
droom tot "in eeuwigheid", die maar uigesteld en uitgesteld moet worden,
heeft ook wel wat.
Namelijk dat is de droom die niet uiteen spat
als die werkelijkheid wordt. Een troost wellicht?
Zoiets dus en zo….:-))
De kunst van Orly Maiberg:
ik denk toch dat ze als basis foto’s gebruikt
en die heel subtiel tot schilderijen weet te transformeren.
de droom wordt niet verstoord.
Schitterende illustratie, echt prachtig.
Hoe snel is een week met Jezzebel weer voorbij, het is hier koud hoor;-))
Mooi, mooi om mee te voelen.
Aanbevolen
Groet
Fay
@Diederik, dankjewel.
Droom krijgt weer een ander gezicht.
Straks kan ik weer genieten van zijn stem in mijn oor.
Op vrijdag, vlak voor shabat, als we nog even samen giechelen.
En verder dromen.
@Duval, soms wel verdrietig hoor.
Ik heb het vandaag niet zo makkelijk.
Tranen hangen los.
@Akkertje, oi man, hoe ik het weet.
Dank voor je woorden.
Voor jou ook een fijne dag.
@Jan, ik weet niet wat Orly als basis gebruikt.
Ik weet dat dit olieverf op linnen is.
Ik hou heel erg van haar werk.
Ontdekte haar een tijdje geleden.
En eindelijk de gelegenheid
om de zonnige plaatjes van mijn hart te laten zien 🙂
Hoe waar wat je zegt over dromen.
Ook dat is heerlijk.
En weet je ik vind het ook weer lekker naar huis te gaan.
Mijn eigen gedoetje.
Kijken wat ik op de rit kan krijgen.
Al mijn kracht.
Mijn leven op poten. 🙂
Op de heupen van een buikdanseres.
Op eindeloos lange benen.
@Fay, dankjewel 🙂
.
Liefde, lust en verdriet
Dansen met elkaar
In de felle zon
Anders kan niet
Ik vind het moedig.
@JP, moedig, oi…
Alsof er een andere keus zou zijn, voor mij, of voor hem.
Het is big love, maar no match.
En ook dat is waar.
Dus ‘rommelen’ we verder.
Godzijdank met heel veel liefde.
En prachtige momenten.
Voor altijd te koesteren.
Dank voor je woorden. 🙂
.
knikt…
we lezen je Jezzebel,
we lezen je…
veilige reis
@Duval, dankjewel.
Misschien vanavond nog een stukje.
Tranen vandaag.
Morgen hoop ik de hele boel weer op de rit te hebben,
nieuwe avonturen.
.
geen andere keus, dat begrijp ik…
maar afstand weegt zwaar, denk ik ook.
Kun je missen vervullen, denk ik dan.
Let wel, ik denk hardop, voor mezelf 🙂
Je schrijft het mooi op en voelbaar.
inloggen gaat niet, straks even andere server proberen
maar ook oningelogd wens ik je al het goede
Jezzebel, soms kan een mens (ik nu) beter stil zijn vanwege je blog. Je verdrietige stemming begrijp ik maar al te goed…..
er is geen andere keus
omdat je deze keuze wil
en accepteert
en dat vind ik mooi
en nu laat ik je verder alleen
misschien was dit al te veel
Het had allemaal een beetje de spanning van een eerste echte kus….
Fijn dat je de Rode Koning weer even hebt gezien en gevoeld
Goede reis Babe!
mooi ontelbaar vertellen
Tuurlijk!
Hey..
Ik hoop dat de terugreis niet al te moeilijk wordt
Wat zijn jullie lief! 🙂
Ik ben niet zo goed in afscheid nemen.
Vooral als je nog zoveel uren voor de boeg hebt
(ik vlieg pas om 4:30 vannacht)
Zo’n laatste dag is niets,
hangen, beetje landerig, de boel organiseren.
En dat niet eens echt.
Ik ben er werkelijk niet goed in.
Voor mij is het ‘t liefst: vertrekken?
Hup dan meteen wegwezen!
@Dianne, weet je, waarheid is ook,
dat ik lang geleden heb gekozen
om in een ander land mijn toekomst te bouwen.
Gisteren kreeg ik een sms-je uit Nederland
van iemand die misschien een jobopportunity voor me weet.
Ook dat geeft me iets om naar uit te kijken.
Misschien heb ik genoeg energie opgedaan
en is het universum me gunstig gezind?
Misschien heb ik eerdaags weer een echte baan.
Dan kan ik veel vaker op en neer naar het land van mijn hart.
Vliegen en vluchten en zo.
@Blogpieper, en toch ben ik blij dat je er bent. 🙂
@JP, je hebt geen idee hoe blij ik ben met een hart onder de riem. 🙂
@Koek, the Red Head rules!
Thanks dude 🙂
Jouw terugreis komt ook in zicht.
Geniet nog even mooie man.
@Cor, wat fijn dat jij dat ziet. 🙂
@Mevrouw Juf, toch? 🙂
@Maria, dat wordt dik vet janken.
Straks, als niemand me ziet.
Tot die tijd blijf ik mijn kaken wringen tot een glimlach.
OI va voi, en dan die krankzinnige uren.
Dodelijk vermoeid gaat natuurlijk van alles mis.
Het wordt een drama straks.
Maar ook dat zal ik in geuren en kleuren vertellen. 🙂
Dank voor je support.
.
de melige krankenzinnenpit er wat op los:
soms zit alles mee; meestal tegen;
t kan vriezen en dooien tegelijk;
dan hoort er zout op de wegen.
waar gaat dit over?
ja, het gaat over.
in het lover zit de lover.
?
Wel thuis Jezz, wel thuis!
ik ben daar ook geweest
op die kruisingen
van 8 maanden elkaar niet zien
en weet je wat het allergekste is
ik mis het,
Liefs Moon, sterkte
Terug naar het land van grijze luchten en druppels in de plas. De akkers verspreid in vlakken, afgescheiden met hekjes en prikkeldraad. Zoals vriendschap, liefde en lust in hokjes wordt verdeeld. Met keurig gemaaide grasveldjes ertussen. Aan tijd, altijd, verbonden, geen plaats voor het nomadenbestaan. Geen vluchtige intense momenten, geen hartelijke opwellingen zijn gewenst. Maar langdurig, liefst nog langer en akelig voorspelbaar, veilig. Zoals men nooit zijn dorp verlaat. 😉 Sterkte!
@Jan, laatste uurtjes voor vertrek.
Vol gegeten in Dallal, best restaurant in town.
Moe, hangerig en maar wachten tot 1:00 uur en de taxi komt,
begrijp ik niet veel van je woorden.
Maar de dames zijn vanavond bij je toch?
Fijn idee vind ik dat. 🙂
Tot morgen.
@Blew, thanks, straks.
En dat ook best weer een lekker idee.
Mijn prachtige huis aan de Hollandse zee.
@Moon, het was drie jaar (!) dat ik niet in het land van mijn hart was.
Jij ook sterkte.
@Thera, oi, je beschrijft het prachtig.
Precies zoals het is.
Echt iets om trots op te zijn.
Die keurige Nederlandsheid.
Oi va voi, such is my luck.
Ik ben Hollander! 🙂
.
Jezz… af-en-toe verkies ik naast mijn ook niet begrepen woorden
iets totaaaaaal onbegrijpelijks te zeggen wat ik zelf ook niet snap;
heb ik weer wat om te studeren. Zoiets en nog zo wat…
zei hij toen hij over The Cuckoo’s Nest vloog…:))
Nog even die jouw andere wereld snuiven
en dan terug. Misschien wel nachtvorst in
Nederland. Goeie reis.
Waarom kom je terug?
(Behalve de nodige verplichtingen en allerlei andere hele goede en ongetwijfeld praktische redenen?)
Er heerst griep hier! Het is koud en nat. En het waait.
Jongens, eindelijk thuis!
Mijn God, wat een klerenvluchten die nachtvluchten.
Vol met orthodoxen die bleven klagen, bidden, zeuren, schreeuwen.
En wat niet.
Heerlijk 🙂
@Jan, dat vind ik zo leuk aan jou 🙂
@Martin, man het is tien graden overdag!!!
Ik ga van 30 naar tien luizige graden!
Wat een leed! 🙂
@Mevrouw, voel je je al wat beter?
Hoe vaak ben jij gebleven in het land waar je op vakantie ging?
Ik heb al die sores al een keer gedaan.
Nu weer gewoon.
Lekker Hollands en zo. 🙂
Prachtig
(Er is echt een land geweest waar ik had bedacht om te gaan wonen. Huilend zat ik in het vliegtuig terwijl het opsteeg. Ik wilde niet meer terug naar Nederland. Maar het land wilde mij niet…)
@Frank, veel dank voor je reactie.
@Mevrouw, oi, ik ken het.
Weet je, ik zei het gisteren nog.
Tegen mijn mooie denkende vriendin.
Ik heb het werkelijk geprobeerd.
Maar ik koos voor moederschoot.
en moedertaal.
Zo gaan we verder toch.
Jij en ik?
Tranen hangen los.
wat een prachtige zin!
Ik ken je niet zo goed maar voel in wat ik zo lees met je mee.
@Inge, dankjewel. 🙂