Tel Aviv-Yafo, 27 graden, clear
Stil in mijn huis.
Zonder je tranen.
Tranen die je nooit vergoot.
In mijn huis.
Tranen die nog komen.
Op een dag waar ik nu al van moet huilen.
From a ladies point of view
vind ik mannen die huilen
niet erg aantrekkelijk
ja een serene traan
zoals Sam Taylor Wood
die tovert
die kan me bekoren
maar mannen die
over hun toeren janken
verwrongen gezicht
snot aan hun neus
Oi va voi!
Daar raak ik volledig van in paniek.
En toch.
Er zijn mannen
Bij wie ik dat verdragen kan.
Man oh man.
Hoe ik verlang.
Naar je tranen.
Ik wil je zien huilen.
Chag Sameach,
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Sam Taylor-Wood
Mooi meid. Je woorden en je art keuze.
liefs
@Diederik, je maakt me aan het lachen. 🙂
Meid?
From a ladies point of view… en zo. 🙂
ja, een traantje weg pinken mag wel,
ook mannen hebben hun zwaktes.
schitterend mooi! jezzebel,
fijne avond.
@w.v.d.akker, sommige mannen kunnen heel mooi zijn als ze hun zwakte tonen.
Veel dank 🙂
.
@Jezz
tuurlijk wil je alles zien van je geliefde
alle emoties; dus ook de tranen.
als het even kan toch liefst zo
weinig mogelijk tranen
tenzij die van geluk.
laten we het daar maar even ophouden…:))
tot morgen.
@Jan, tranen van geluk zijn ook heel erg mooi.
Maar er is iets speciaals aan tranen van verdriet.
En als dan zijn lach er door breekt.
Oh man, oh man, dat is goddelijk.
🙂
.
Aan de ene kant vind ik het niet erg en aan de andere kant kan ik er niet tegen…
Dat lukt me nou zo slecht – ik zou meer moeten oefenen…
@Blew, het ligt er wel een beetje aan bij wie, toch?
@Rami, daar komt het zeker niet van?
.
Ik huil 1 keer in de 10 jaar, gemiddeld.
Maar dan doe ik het ook meteen goed.
De piek was 4 jaar geleden, de dood van mijn vader, het afscheid van een relatie van 17 jaar en voor het eerst van mijn leven in een cel overnacht.
Weer genoeg gehuild voor 30 jaar.
@knutselsmurf, dat klinkt ook allemaal heel heftig.
Dertig jaar niet huilen?
Daar word ik verdrietig van.
.
De traan die biggelt, dat is huilen genoeg. Dat kan je niet willen willen, noch om vragen, Jezzebel. Soms mag je daar bij zijn.
@JP, dat is waar natuurlijk.
Maar je kunt er wel naar verlangen.
.
Zij "Ben je verdrietig?"
Ik "Ja"
Zij "Huil dan"
Ik "Ben ik niet zo goed in"
Zij "Maar je bent toch verdrietig?"
Ik "Zie je dat niet dan?"
Zij "Ik zie je niet huilen"
Ik "Jezus"
Ik heb het nooit zo gevraagd. Maar door je blog. Waarom eigenlijk? Dat verlangen.
@JP, heb jij antwoorden op dat soort waarom vragen?
Waarom hou je van haar?
Waarom hou je van hem?
Waarom hou je ervan dat hij lacht?
En waarom hou je ervan dat het zo intiem is dat hij huilt?
Omdat ik van hem hou.
.
Goedemorgen Jezz…
Het is zoals ik al zei. Als je van iemand houdt wil je al
zijn emoties kennen en ook met hem/haar delen zonder
enige restricties en/of de facade overeind te houden.
En verder Jezz… staat op mijn blog te lezen
(o.a) de vraag of je je koffer al gepakt hebt?
Vergeet je laptop niet of anders minstens een schrijfblok.
Maar het mag ook zonder.:))
Amuseer je vandaag en alle dagen erna.
@Jan, je hebt erg gelijk, ik hou van emoties, allemaal.
De koffer is nog niet gepakt.
Maar er draait wel een ‘zomerwas’.
Laptop, schrijfblok, tekenblok en boeken gaan mee 🙂
Het stormt weer loeihard aan de kust, bij jullie ook?
.
Oh je wilt een man zien huilen??
Ik eigenlijk niet, maar mannen zien mij graag huilen, enik huil best ook graag voor hen!
ik heb een man nog nooit zien huilen, wel brok in de keel en de tranen manmoedig weg slikkend.
Ze moeten als kind toch wel wat tranen hebben vergoten. Waarom stopte dat, vraag ik me af.
mooi jezz; dit
wanneer een man huilt is hij veel kwetsbaarder dan een vrouw die huilt, vind ik
.
Mannen huilen niet
vrouwen wel
Als een man huilt
is dat bijzonder
Mensen houden van
bijzondere dingen
.
@Maria, het gaat natuurlijk om de intimiteit die je deelt.
@Dianne, ik weet het niet.
@Gala, dat weet ik niet zeker.
Ik geloof dat allebei kwetsbaar zijn.
@Duval, dit is me echt te kort door de bocht.
Het gaat om de intimiteit die je deelt.
Ik wil een man niet zien huilen uit curiositeit!
.
mooi verwoord….ik ben geen ster in huilen dat is me wel verweten
@Cor, dankjewel.
Ik kan me voorstellen dat iemand er naar verlangt…
Mooi blog Jezz
Huilen is kwetsbaar zijn
je overgeven
je ziel bloot leggen
jezelf zien en de wereld vergeten
@Koek, hoe waar.
Thanks man. 🙂
Het is heel raar, maar de laatste keer dat ik echt gehuild heb was tijdens de spelen in Munchen, was dat niet 1972, op mijn kamer 4 hoog achter in de Kinkersraat, toen aan het eind van de gijzeling toch nog alles verkeerd afliep. Ben er ziek van geweest en krijg er nog steeds kippenvel van als ik eraan denk
jezz, wat ik bedoel is dat mannen niet huilen om hun zin te krijgen, ik heb vrouwen dat toch heel vaak zien doen, dan zijn ze wel kwetsbaar maar erg dwingend 😉
@De Muze, ik ken de weduwe van Andre Spitzer vrij goed, ze is nu journaliste van Nova en heeft me er ‘on camera’ over verteld.
Wat is het lang geleden dat je gehuild hebt!
@Gala, er zijn zoveel tranen.
Uit woede,
uit liefde,
uit machteloosheid,
uit verdriet,
uit wanhoop,
uit jaloezie,
uit drift,
uit medelijden,
uit mededogen,
uit compassie,
uit vreugde,
uit humor,
uit herkeninng
en wat niet.
Wie ben ik om die te veroordelen?
.
Man of vrouw.
.
Het antwoord:
Een man mag niet huilen
Ook al heeft hij verdriet
Een man mag niet huilen
Ook als niemand hem ziet
Deze regels zijn niet van mij maar van Jacques Herb. Wie kent het niet?
De verdrietige emoties zijn voor vrouwen de gewoonste zaak van de wereld. Voor mannen veel meer beladen. Daar is boosheid makkelijker. Wat bij vrouwen weer ingewikkelder ligt. Niet dat ze niet boos zijn, maar het gaat hier om het uiten.
Vanuit de positie van de vrouw kan ik het wel begrijpen, dat verlangen naar de man die zijn verdriet uit. En wat is een betere manifestatie daarvan dan huilen. Dat is pas intimiteit. Maar is dat zo?
Ik vind dat hier veel projectie inzit. Willen dat de man zich net zo uit als de vrouw. Dat verbindt pas. Dat creëert intimiteit. Maar dan zie je mannen niet. Heb je geen oog voor hoe ze hun verdriet uiten. Hoe ze daarmee kunnen worstelen ook. Hoe kun ogen waterig worden, er misschien wel een enkele eenzame traan biggelt. Hun gezicht vertrekt.
O ja mannen kunnen huilen, onbedaarlijk, ongeremd, voluit. Tranen met tuiten. Als klein kind en heel soms onder elkaar. Als het verdriet echt en teveel is. Soms doet ie dat bij een vrouw. Soms.
Maar dat zien als intimiteit of als teken (het ultieme teken) dat hij van je houdt
Hoeveel moet een man huilen voordat je weet dat hij echt van je houdt?
Of lachen?
Of zeggen dat hij van je houdt?
@JP, ik geloof niet dat ik ‘mannen’ in het algemeen wil zien huilen, zoals ik in de tekst ook heel expliciet zeg.
Net zo goed als het me lijkt dat je niet over ‘vrouwen’ in het algemeen kunt praten.
Ligt ‘woede ingewikkelder voor de vrouw’?
Ook dat wordt niet gezegd of gesuggereerd.
Ik ken er genoeg die daar totaal geen probleem van maken.
Het is bovendien niet mijn verlangen dat ‘de man zich net zo uit als de vrouw’.
Waar maak je dat uit op?
Ik zie het niet als ultiem teken van ‘houden van’ zoals jij voor het gemak stelt.
Het gaat me om de gedeelde intimiteit.
Al komt het er nooit van.
Ik kan daar nog steeds naar verlangen.
.
Ik viel je niet aan.
@JP, dat weet ik wel.
Maar je interpreteert mijn stuk totaal verkeerd.
En dan word ik fel, eigen vlees en bloed en zo. 🙂
Aha, da’s nou kunst. De vrijheid van expressie.
En de vrijheid van interpretatie. Soms ontmoeten die elkaar.
Leuk en niet leuk…..
@JP, dat is misschien waar.
Maar als iemand iets totaal anders maakt
van ‘mijn verhaal’, dan ben ik wel streng hoor. 🙂
Want het is allemaal wel leuk en aardig om van alles te roepen.
Maar als het nog maar weinig met
‘de kunstenaar en haar oorspronkelijke opzet’ te maken heeft,
dan zit de toeschouwer, hoe vrij hij zich ook waant, gewoon mis.
.