Kapot gekust

Hier zit ik dan.
Aan vooravond van Suikerfeest.
Mijn lip bloedend gekwetst gezwollen,
Kapot gekust.

Mijn kin, onderkant van mijn neus,
Ravage.
Blauwe plekken op mijn borsten.

Man in mijn bed,
Met lichaam van een jongen.
En huid van een meisje.

Die na een kus die een dag
En een nacht duurde,
Midden in de nacht besefte.
Dat hij dit niet kon.
Zo dichtbij mij zijn.

Hij had nog dingen te doen.
Zijn eigen werk,
Zijn eigen leven!

Hij wilde niet meer praten.
En dat frunniken vond hij heel leuk.
Maar nu even niet.

In de ochtend was het einde verhaal,
Toen hij die gedachten hardop uitsprak,
Vlak voordat hij zich in mijn schoot,
Nog even tegen de grens
Droogneukte.

Mijn lichaam maar trillen en verlangen.
En ik zei,
Ik geloof dat we vanaf nu gewoon,
Goede vrienden zijn.

Zo zit ik dan,
Gekneusd  met een leeg hoofd.
Mijn hart bestookt.

Jezzebel,
Tussen water en water
 
Art: Nir Hod